The effect of cultural environment on refusal strategies: A cross-cultural study on performance in British English and Turkish

Abstract

Bu nitel çalışma İngiliz İngilizcesini anadil olarak konuşan (BEB), Türkçeyi anadil olarak konuşan ve İngiltere'de yaşayan (TEB), Türkçeyi anadil olarak konuşan ve İngilizce yeterlilikleri düşük olan (TTT-lo) ve Türkçeyi anadil olarak konuşan ve İngilizce yeterlilikleri yüksek olan (TTT-hi) dört grup katılımcının reddetme söz eylemlerini açıklamak için yürütülmüştür. Bu grupların kullandığı stratejiler karşılaştırılarak İngiliz İngilizcesi ve Türkçede kullanılan reddetme stratejileri arasındaki benzerlikler/farklılıklar, ikinci dil öğreniminin anadil üzerindeki etkisi ve kültürleşme sonucu ortaya çıkan aradil edimbiliminin gelişimi araştırılmıştır.Veriler, sekiz maddeli bir sözeylem tamamlama testindeki maddelerin katılımcılar tarafından kapalı rol canlandırma tekniğiyle oynanmasıyla toplanmıştır. Sözel verinin transkripsiyonun yapılmasından sonra yanıtlar Beebe, Takahashi ve Uliss-Weltz (1990) tarafından geliştirilen `Classification of Refusals` sınıflandırmasına araştırmacının ek kategorileri açmasıyla oluşturulan `Classification of Refusal Strategies` sınıflandırmasına göre kodlanmıştır.Analizlerin sonuçları dört grubun tercih ettiği ana stratejilerin aynı olduğunu göstermiştir. Buna karşın, sonuçlardaki en belirgin farklılık ikinci seviye bir reddetme stratejisi olan `hayır` ifadesinin kullanımında görülmüştür. Bununla birlikte bu çalışma, grupların tercih ettiği reddetme stratejilerinin kültürel bireyci/toplulukçu boyutlarıyla açıklanabileceğini, ancak ayırımı ülke bazında değil, grup bazında yapmak gerektiğini; grubun özelliklerininse katılımcıların demografik özelliklerine, geçmiş yaşantılarına ve deneyimlerine bağlı olduğunu öne sürmektedir.

This qualitative study was conducted to reveal the types of speech acts of refusals employed by four groups of participants which were native speakers of British English (BEB), native speakers of Turkish living in the UK (TEB), native speakers of Turkish with lower levels of English proficiency (TTT-lo) and native speakers of Turkish with higher levels of English proficiency (TTT-hi). By comparing the strategies used by four groups, the study investigated the similarities/differences in refusal strategies between British English and Turkish, the effect of second language learning on first language, and the development of interlanguage pragmatics occurred as a result of acculturation.The data were collected by closed-role play in which participants played out cases on an eight-itemed discourse completion test. After the transcription of oral scripts, responses were coded according to `Classification of Refusal Strategies` that is developed by the researcher by adding categories to the `Classification of Refusals` suggested by Beebe, Takahashi and Uliss-Weltz (1990). The results of the analyses showed that all groups' preferred main strategies were the same. On the other hand, a remarkable difference was seen in a second level strategy, namely in use of `no`. In addition to this, this study suggests that the refusal strategies preferred by the groups could be explained by cultural individualism/collectivism dimensions; nevertheless the distinction should be made on group basis -not on country basis, because each group has its own characteristic which is linked to participants' demographics, backgrounds and experiences.