HCV pozitif hemodiyaliz hastalarında intravenöz demir tedavisinin etkinliği ve güvenirliliği

Abstract

IV ÖZET Kahraman, S., HCV pozitif hemodiyaliz hastalarında intravenöz demir sükroz tedavisinin etkinliği ve güvenilirliği, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı ve Nefroliji Ünitesi Tezi. Ankara, 2003. Hemodiyaliz (HD) hastalarında demir desteği ve rekombinant insan eritropoietini (rhEPO) kullanımı anemi tedavisinin vazgeçilmez unsurlarıdır. Yetersiz demir depolan ve inflamasyon rhEPO tedavisine suboptimal yanıtın en önemli nedenleridir. Hepatit C virüsü (HCV) seropozitivitesi HD hastalarında çok yaygındır ve bu hastalarda kronik inflamatuar sürece katkıda bulunabilir. İntravenöz (İV) demir tedavisinin etkinliğinde ve güvenilirliğinde kronik inflamatuar süreç nedeniyle HCV seloj isinin etkileri olabilir. Bu çalışmaya oral demir desteği alan ve suboptimal rhEPO cevabı olan 61 hasta (24 K, 37 E, ortalama yaş: 48±1.6 yıl, ortalama diyaliz süresi 76±9 ay) dahil edildi. Hastaların HCV serolojisi ELISA II metodu ile tarandı. Tüm hastalara ilk ay her seans 100 mg daha sonra ise ferritin düzeylerini 300-700 ng/ml arasında tutacak şekilde haftada ya da iki haftada bir 50-100 mg iv demir sukroz desteği uygulandı. Hastalar hemoglobin (Hb) cevaplan, ferritin düzeyleri, transanıinaz değişikleri ve rhEPO ihtiyaçları açısından beş ay takip edildi. Hastaların 29'u HCV (-) ve 32'si HCV (+)'di. Çalışma başlangıcında her iki grubun demografik özellikleri ve Hb, ferritin aspartat aminotransferaz (AST), alanin aminotransferaz (ALT) ve rhEPO doz ihtiyaçları benzerdi. Her iki grup dört aylık süreçte eşit dozda iv demir tedavisi aldı (2120±208 mg ve 21101139 mg, p>0.05). Dört ay sonunda gruplar arasında fark olmaksızın tüm hastaların Hb (9.4±0.15 den 10.8±0.15 mg/dl, p<0.05) ve ferritin (171±17 den 538+40 ng/ml, /K0.05) düzeylerinde anlamlı yükselme saptandı. İV demir tedavisi sonrası rhEPO doz ihtiyacı azaldı. HCV serolojisi ile doz ihtiyacı arasında ilişki saptanmadı. HCV (+) hastaların ALT (28±2 den 37+3 U/L, /K0.01) ve AST (22+1 den 27±2 U/L, /K0.01) düzeylerinde tedavinin üçüncü ayından itibaren anlamlı bir yükselme tespit edildi. Bu çalışmada İV demir tedavisinin HD hastalarında suboptimal rhEPO cevabım düzelttiği gözlemlenmiştir. HCV seropozitivitesinin İV demir tedavisi sonrası Hb ve ferritin cevabı ile rhEPO doz ihtiyacına etkisi görülmemekle birlikte transaminaz düzeylerinde hafif ama anlamlı bir yükselmeye neden olduğu dikkat çekmiştir. Bu durum HCV seropozitif hastaların İV demir ile uzun dönem tedavilerinde dikkatli olunması gerektiği sonucunu düşündürmektedir. Anahtar KelimelenDemir sükroz, HCV, transaminaz

ABSTRACT Kahraman, S., Efficacy and safety of intravenous iron thearpy in HCV positive hemodialysis patients, Hacettepe University Faculty of Medicine, Thesis in Department of Internal Medicine and Nephrology Unit, Ankara, 2003. Iron supplementation and recombinant human erythropoietin (rhEPO) administration are the cornerstones of anaemia management in HD patients. Inadequate iron supply and inflammation are main causes for suboptimal response to rhEPO. HCV seropositivity is very prevalent among HD patients and may be another source for chronic inflammatory state. This may affect anaemia management either by increased adverse effects to IV iron supplementation or by hyporesponsiveness to rhEPO due to chronic inflammation. Sixty- one maintenance HD patients (24 F, 37 M, mean age 48+1,6 yrs, on dialysis for 76±9 mo) who were on oral iron supplementation but having suboptimal response to rhEPO administration were switched to IV iron therapy. All patients were screened for HCV serology by ELISA 11. Patients received 100 mg/ses$ion IV iron sucrose during the first month and then the dose was decreased to 50-100 mg weekly or biweekly to keep ferritin levels between 300-700 ng/ml Patients were followed for haemoglobin (Hb) response, ferritin levels, transaminase changes and rhEPO dose requirements for 5 months. Twenty- nine patients were HCV (-) and 32 were HCV (+). Baseline demographic and clinical characteristics, as well as Hb, ferritin, ALT, AST levels and rhEPO doses were similar in both groups Both groups have received same amount of IV iron (2120+208 mg vs 2110+139 mg, p>0.05) in 5 months time. After 5 months, significant increase was observed in ferritin (171+17 to 538+40 ng/ml) and Hb levels (9.410.15 to 10.8±0.15 ng/mi) in both groups and there is no difference between two groups. rhEPO dose decreased after IV iron treatment and HCV seropositivity did not alter rhEPO requirements. Three months after IV iron administration, ALT and AST levels increased significantly only in HCV(+) positive patients (ALT: 28+2 U/L to 37+3 U/L, p<0.01, AST: 22±1 U/L to 27±2 U/L, p<0.01), but not in HCV seronegative patients. This study has shown that IV iron administration reverses suboptimal response to rhEPO administration in HD patients. Although HCV seropositivity does not alter Hb or ferritin response and rhEPO requirements after IV iron therapy, it causes little but significant increase in serum transaminase levels. It may be concluded that more care should be taken in the long-term management of HCV (+) patients during IV iron administration. Key Words: Iron sucrose, HCV, transaminases