Relaps ve remisyonlarla izlenen multipl skleroz hastalarında interferon beta 1A tedavisinin serum MMP-9 ve TIMP-1 düzeylerine etkisi

Abstract

11 ÖZET Inflamatuvar ve demyelinizan bir hastalık olan multipl skleroz (MS)'un immünopatogenezinde kan beyin bariyeri hasan ve lenfositlerin santral sinir sistemi (SSS) beyaz cevherine transendotelial migrasyonunun rolü olduğu gösterilmiştir. MS 'de kan beyin bariyeri hasarlanmasında matriks metalloproteinazlann (MMP) etkili olduğu bilinmektedir. Matriks metalloproteinazlann doku inhibitörleri ise (TIMP) doku hasanm önlemek amacı ile proteolitik aktiviteyi düzenlerler. TIMP-1 özellikle MMP-9 aktivitesini baskılar. Multipl skleroz tedavisinde kullanılan ve immünomodulatuvar bir ajan olan interferon-P (IFN-P) etkinliğini farklı mekanizmalar ile sağlamaktadır. IFN-pia'nın etki mekanizmalarının anlaşılmasına katkıda bulunmak amacı ile yapılan bu çalışmada ilacm son yıllarda MS patogenezinde üstünde yoğun olarak durulan MMP-9 ve TIMP-1 düzeylerindeki etkisi araştınlmıştır. Çalışmaya relaps ve remisyonla seyreden 16 MS (RRMS) hastası alınmış ve hastalar bir yıl süre ile IFN-P la tedavisi almışlardır. İzlem süresince tedavi öncesi, 3., 6. ve 12. aylarda serum MMP-9 ve TIMP-1 düzeylerine bakılmıştır. Tedavi öncesi değerler sağlıklı bireylere ait değerler ile karşılaştmlmıştır. Hastalarda 1 yıl süreli IFN-P la tedavisi sürecinde atak gözlenmemiş, Expanded Disability Status Scale (EDSS) 'lerinde anlamlı değişiklik olmamıştır. Sağlıklı kontrollerle hasta grubunun ilaç öncesi serum ortalama MMP-9 değerleri arasında anlamlı fark saptanmamıştır. MMP-9 düzeyleri 3. ve 6. aylarda düşme eğilimi göstermekle birlikte bu değişim anlamlı bulunmamıştır. Serum ortalama TIMP-1 değerleri ise hasta grubunda anlamlı olarak yüksek saptanmıştır (p=0.002). TIMP-1 düzeylerinde tedavi öncesi döneme göre 3. (p=0.041) ve 6. (p=0.030) aylarda anlamlı artış izlenmiştir. Tedavi öncesi ortalama MMP-9/TIMP-1 oram ise RRMS hastalarında sağlıklı kontrollere göre anlamlı ölçüde düşük bulunmuştur (p=0.014). Bu çalışma IFN-P la etkisinin MMP-9 ve TIMP-1 regülasyonu üzerinden olabileceğini ve MS 'de zaman bağımlı olarak remisyon sürecini sağlayabileceğini göstermektedir. Anahtar kelimeler: Multipl skleroz, matriks metalloproteinaz, matriks metalloproteinaz doku inhibitörü, İnterferon-P la

m ABSTRACT Multiple sclerosis (MS) is an inflammatory demyelinating disease of the central nervous system (CNS) for which the immunopathogenic earliest known events are transendothelial migration of lymphocytes into the CNS white matter and disrupted blood brain barrier. There is emerging evidence that matrix metalloproteinases (MMPs) might be involved in blood brain barrier (BBB) breakdown in multiple sclerosis. A group of natural tissue inhibitors of metalloproteinases (TIMPS) regulates proteolytic activity to prevent tissue damage. TIMP-1 preferentially functions to inhibit MMP-9 activity. IFN-p is an immunomodulatory agent that has been used in multiple sclerosis treatment. In this study, we planned to evaluate the effects of IFN-P la treatment on serum MMP-9 and TIMP-1 levels. Sixteen patients with clinically definite relapsing remitting multiple sclerosis (RRMS) were recruited. Sequential serum samples were collected prior to; and during 3rd, 6th and 12th months of 6 million IU of interferon P-la (Avonex) therapy and serum levels of MMP-9 and TIMP-1 were evaluated. Serum samples of twelve age matched volunteer healthy controls were also collected accordingly. No relapses and changes in Expanded Disability Status Scale (EDSS) occurred among patients who were followed-up for sequential analysis of MMP-9 and TIMP-1 during one year treatment period. During the pre-treatment period we did not detect any significant difference in serum mean MMP-9 levels compared with healthy controls while there was a significant increase in the mean pre-treatment TIMP-1 valueş of RRMS patients compared with healthy controls (p=0.002). Serum mean MMP-9 levels were slightly changed during 3rd month and 6th month of the treatment period than pre-treatment values while the serum levels of TIMP-1 were significantly higher on the 3rd (p=0.041) and 6th months (p=0.030) than the pre- treatment values. The mean pre-treatment MMP-9/TIMP-1 ratio of RRMS patients was significantly lower than that in healthy controls (p=0.014) Our data presenting the effects of IFN-P la suggests that IFN-P la leads to increase in TIMP-1 levels that might be secondary to clinical stabilisation of MS. Key words: Multiple sclerosis, matrix metalloproteinases, tissue inhibitors of matrix metalloproteinases, Interferon-pia.