Düşük akım hızlı periferik vasküler malformasyonlarda perkutan skleroterapinin etkinliği

Abstract

Bu çalışmada amacımız, düşük akım hızlı periferik vasküler malformasyon lezyonlarının tedavisinde etanol veya bleomisin ile yapılan perkutan skleroterapinin etkinliğini değerlendirmektir.Bu retrospektif çalışmaya Haziran 2005 ile Haziran 2011 tarihleri arasında periferik yerleşimli vasküler malformasyon lezyonu nedeni ile Vasküler ve Girişimsel Radyoloji ünitemizde perkutan yolla skleroterapi tedavisi yapılmış 25 olgu dahil edildi. Olguların ortalama yaşı 19 yıl idi. Toplam 25 olguda lezyonların 3'ü üst ekstremitede, 6'sı alt ekstremitede, 16'sı ise baş ve boyunda yerleşim göstermekteydi. Lezyonların 10'u lenfatik malformasyon (LM), 15'i ise venöz malformasyon (VM)'du. 25 olguya toplam 48 seansta (olgu başına ortalama 1,9 seans) skleroterapi işlemi uygulandı. 10 LM'li olguya toplamda 15 seans (olgu başına 1,5 seans), 15 VM'li olguya ise toplamda 33 seans (olgu başına ortalama 2,2 seans) işlem gerçekleştirildi. Sklerozan ajan olarak LM'li olguların hepsinde bleomisin, VM'li olguların ise 7'sinde bleomisin, 8'inde etanol kullanıldı.Semptomatik, görsel ve radyolojik olarak değerlendirilen olgularımızın hepsinde lezyonların boyutlarında küçülme ve şikayetlerinde belirgin gerileme tespit edildi. VM'li olgularımızda etanol skleroterapisine göre daha az ağrılı olan bleomisin hastalar tarafından daha iyi tolere edilmekle birlikte etanol daha fazla başarı oranlarına sahipti. Bleomisin skleroterapisi uyguladığımız bir olguda subfebril ateş, bir olguda deride renk değişikliği, bir olguda ise alerjik reaksiyon, etanol skleroterapisi uyguladığımız bir olguda yumuşak damakta küçük bir ülserasyon, bir olguda ise dilde lezyon bölgesinde lokal parestezi gelişti. Bununla birlikte olgularımızın hiçbirinde sklerozan ajana veya skleroterapi işlemine bağlı olarak kalıcı sekel değişiklik, hastanede yatış veya cerrahi müdahale gerektirecek komplikasyon gözlenmedi.Sonuç olarak perkutan yaklaşımla skleroterapi LM ve VM lezyonlarının tedavisinde doğru lezyon sınıflandırılması ve uygun sklerozan ajan seçimi sağlandığı sürece güvenilir ve etkin bir yöntemdir.

The purpose of our study is to evaluate the efficacy of percutaneous sclerotherapy using bleomycin and ethanol for treatment of low flow peripheral vascular malformations.Twenty five cases with peripherally located vascular malformation lesions that were treated by percutaneous sclerotherapy in our Vascular and Interventional Radiology Unit between June 2005 and June 2011 were included in this retrospective study. The median age of the cases was 19 years. Three of the lesions localized to the upper extremities, 6 to the lower extremities and 16 to the head and neck region in the total of 25 cases. 10 of the lesions were lymphatic malformations (LM) and 15 were venous malformations (VM). Sclerotherapy procedure was performed in 25 cases in a total of 48 sessions (1.9 sessions per capita). A total of 15 sessions for 10 LM cases (1.5 sessions per capita) and a total of 33 sessions for 15 VM cases (2.2 sessions per capita) were performed. As a sclerosing agent bleomycin was used in all of the cases with LM, 7 of the cases with VM; ethanol was used in 8 of the patients with VM.All of the cases who were evaluated symptomatically, visually and radiologically had a marked decline of the complaints and decrease in the lesions? size. While bleomycin that is less painful compared to ethanol is better tolerated, ethanol had higher success rates in our cases with VM. Out of the patients treated with bleomycin sclerotherapy, one had a subfebrile fever, one had a change of skin colour, one had an allergic reaction and with ethanol sclerotherapy, one had a small ulceration on the soft palate and one experienced a local parestesia at the lesion site. However, no permanent sequelae, hospitalization or a complication that required surgical intervention were seen in any of our cases.As a result, percutaneous sclerotherapy is a reliable and effective method in treatment of the LM and VM lesions as long as the accurate classification of the lesions and selection of sclerosing agent are achieved.