Acil serviste digoksin zehirlenmelerine yaklaşım

Abstract

ÖZET Temizyürek Z, Acil Serviste Digoksin Zehirlenmelerine Yaklaşım. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp AD Uzmanlık Tezi, Ankara, 2006 Digoksin zehirlenmelerinde, acil servisimizde pek çok ülkede olduğu gibi antidot olarak kullanılan digoksin spesifik Fab antikorları bulunmadığı için tedavi süreçleri genel zehirlenme hastası yaklaşımı ve izleminden ibaret olmaktadır. Bu çalışmanın amacı Fab antikorları kullanmadan izlemek ve tedavi etmek zorunda kaldığımız digoksin zehirlenmesi ile başvuran hastalardaki mortalite ve tedavi izlem sürelerinin oranlarını literatür bilgilerindeki Fab tedavi süreçleriyle karşılaştırarak üstünlük farklarım tespit etmekti. 01/01/2000 - 01/12/2005 tarihleri arasında HÜTF Hastanesi Erişkin Acil Servisine çeşitli semptomlarla başvuran ve serum digoksin düzeyleri 2 ng/mL ve üzerinde olup digoksin zehirlenmesi ve/veya diğer nedenlerle izlenmiş 103 hastanın dosyaları ve bilgisayar kayıtlan geriye dönük olarak incelendi. Hastaların yaşı ortalama 72 ± SD 1 1,36 (sınırlar; 21-100 ) olup; 75'i kadın (%72,8), 28 'i erkek (%27,2) idi. Yüzde 99 hastada digoksin alımı tedavi amaçlıyken %1'inde intihar amaçlı alım saptandı. Digoksin düzeyi yüksek olan hastaların en sık başvurma nedeni nefes darlığı (%25,2) idi. Digoksin zehirlenmesi için risk faktörü olan komorbiditeler hastaların %46,6'smda mevcuttu. Digoksinle etkileşebilecek ilaç kullanımı hastaların %30,1 'inde mevcut olup, en fazla 8 hastada (%7,8) olmak üzere diüretik (spironolakton) kullanımı saptandı. Hastaların ortalama acilde yatış süresi 4,7± SD 6,43 gün (sınırlar; 0,1-36) iken ortalama serviste yatış süresi ise 5,92± SD 12,36 gün (sınırlar; 0-75) bulundu. Hastaların %75,7'sinin (78 hasta) düzelme ile sonuçlanırken, %24,3'ünün (25 hasta) altta yatan hastalığa bağlı eksitus olduğu tespit edildi. Sonuç olarak digoksin zehirlenmelerinde digoksin spesifik Fab antikoru kullanılmadan semptomatik tedavi ile izlenen hastalarla, literatürdeki Fab tedavisi almış diğer hastalarda yapılan çalışmalar karşılaştırıldığında mortalite oranlan ve hastanede kalış süreleri açısından anlamlı bir fark olmadığı görüldü. iv

ABSTRACT Temizyürek Z,Approach to digoxin toxicity in emergency department. Hacettepe University Faculty of Medicine, Thesis in Emergency Department, Ankara, 2006 In our emergency department, the approach to digoxin intoxicated patients is, due to the inavalibility of the antidote, digoxin specific Fab fragments in our country like in many other countries, limited to the general poisoned patient approach and management. The aim of the study is to compare the mortality, ratio of management and follow up durations, of the patients that we observed and managed without using Fab fragments with that of the Fab treatment processes mentioned in the literature and try to determine the difference in superiority. The files and computer data of the 103 patients who admitted Hacettepe University Hospital Adult Emergency Department between 01/01/2000 - 01/012/2005 with variable symptoms, whose serum digoxin concentrations were 2 ng/ml and over and who were followed up because of digoxin toxicity and/or other reasons, were inspected retrospectively. The mean age of the patients was 72± SD 1 1,36 (range 21-1 00); 75 (72,8%) of them were women and 28 (27,2%) were men. In 99% of the patients digoxin ingestion was for therapeutic purpose while in 1% for suicidal intent. The most common complaint of the patients with high digoxin level was determined as difficulty in breathing, observed in 26 (25,2%) of the patients. The risk factors associated with digoxin toxicity were present in 45 (46,6%) patients. Drugs that could potentially interact with digoxin were used by 28 (30,1%) patients, and most common were diuretics (spironolacton) used by 8 (7,8%) patients. The mean emergency department length of stay of the patients was 4,7 ± SD 6,43 days (range 0,1-36 ) and the mean hospital length of stay was 5,92± SD 12,36 days (range 0-75 ). 78 patients (75,7%) were improved and 25 (%24,3) died due to the underlying comorbidities. In our country where digoxin spesific Fab is not available, when the digoxin intoxicated patients managed with symptomatic treatment in the emergency department are compared with those treated with Fab that were mentioned in the literature, there was no significant difference with respect to mortality and length of hospital stay. v