Yabancı dil/ ikinci dil olarak Türkçe öğretiminde iletişim dili

Abstract

Uzun yıllardır yabancı dil/ ikinci dil öğretimi sınıflarında öğreticilerin hedef dili kullanmaları ve öğrenicilerin anadilinden uzak kalmaları savunulmuş veya önerilmiştir. Fakat bu görüşün aksine anadili kullanımının faydalı olduğu ve yabancı dil öğrenimini kolaylaştırdığına dair görüşler de sunulmuştur. Bu çalışmada, yabancı dil/ ikinci dil olarak Türkçe öğretimi sınıflarının iletişim dilinin ne olduğu ve ne olması gerektiği; hedef dilin, öğrenicilerin anadilinin veya bir araç dilin yeri ele alınmıştır. Öncelikle yabancı ve ikinci dil öğretiminde iletişim dili ile ilgili ortaya konulan görüşler sunulmuş; ardından yabancı ve ikinci dil olarak Türkçe öğretimi sınıflarında iletişim dilinin, bunun yanı sıra hedef dilin, öğrenicinin dilinin veya bir araç dilin yerinin ne olması gerektiği üzerine görüşme tekniğiyle veri toplanmıştır. Araştırmaya, hem Türkiye'de hem de Türkçenin anadil olarak konuşulmadığı bağlamlarda Türkçe öğretme deneyimine sahip toplam 15 öğretici katılmıştır. Yapılan görüşmeler sonucunda, hem yabancı hem de ikinci dil olarak Türkçe öğretiminde öğreticilerin genellikle hedef dil olan Türkçeyi kullanmayı tercih ettikleri görüşüne ulaşılmıştır. Özellikle Türkiye'de Türkçe öğretirken, farklı dil kökenlerinden gelen öğrenicilerin bulundukları sınıflarda, tüm öğrenicilerin bildiği ortak bir dil bulmak her zaman mümkün olmadığı için hedef dil dışında başka bir dile başvurmadıkları dile getirilmiştir. Hedef dil dışında başka bir dil kullanımının öğrenicileri kolaycılığa alıştırdığı ve hedef dilde iletişimsel yeterliğe zarar verdiği belirtilmiştir. Bunun yanı sıra, özellikle başlangıç düzeyinde hedef dil dışında ortak bir dil kullanımının öğretimi kolaylaştırdığı, öğrenicileri motive ettiği ve öğrenici- öğretici arasında olumlu bir iletişim kurulmasını sağladığı savunulmuştur. Ayrıca yabancı dil öğreten bir öğreticinin de mutlaka anadili dışında başka bir dili öğrenme deneyimine sahip olması gerektiği görüşü desteklenmiştir. Toplanan veriler ve mevcut literatür ışığında yabancı dil/ ikinci dil olarak Türkçe öğretimi sınıflarında iletişim dilinin ne olması gerektiği üzerine öneriler sunulmuştur. Anahtar SözcüklerYabancı dil, Türkçe öğretimi, iletişim dili, hedef dil, anadili, ortak dil.

For many years, it has been advocated or recommended that teachers use the target language in foreign language / second language teaching classes and stay away from the learners' mother tongue. Contrary to this view, however, there are also opinions supporting that the use of mother tongue is beneficial and it facilitates foreign language learning. In this study, the medium of instruction in teaching Turkish as a foreign language / second language and use of the target language, the mother tongue of the learners or another medium language were discussed. First of all, the opinions about the medium of instruction in foreign and second language teaching were presented. Afterwards, the data were collected by means of the interview technique on the role of communication language in addition to the target language, learner's language or another medium language in Turkish teaching classes as foreign and second language. The research was participated in a total of 15 teachers who has Turkish teaching experience both in Turkey and in other contexts in which Turkish is not spoken as a mother tongue. As a result of the interviews, it was concluded that the teachers generally preferred to use Turkish, which is the target language, in teaching Turkish both as a foreign language and as a second language. It was expressed that the teachers didn't use another language apart from the target language especially when teaching Turkish in Turkey, in classes that include students coming from different language origins, as it is not always possible to find a common language all learners know. It was stated that using a language other than the target language made the learners accustomed to facilitation and damaged the communicative competence in the target language. Contrary to these views, it was argued that the use of a common language other than the target language, especially at the beginning level, facilitated teaching, motivated the learners and provided a different relationship between the learner and the teacher. In addition, the view that a teacher who teaches a foreign language must also have the experience of learning a language other than the mother tongue was supported. In the light of the collected data and the current literature, suggestions were made on what medium of instruction should be used in Turkish teaching classes as a foreign language / second language.Key WordsForeign language, teaching Turkish, medium of instuction, target language, mother tongue, common language.