Difüzyon tensör manyetik rezonans görüntülemenin beyin tümörleri ayırıcı tanısına katkısı

Abstract

AMAÇ: Bu çalışmada beyin tümörlerinin ayrımında ve sınıflandırılmasında difüzyon tensör görütüleme (DTG) ile ölçülen Fraksiyonel Anizotropi (FA) ve Apparent diffusion coefficient (ADC) değerlerinin katkısının araştırılması amaçlanmıştır.GEREÇ ve YÖNTEM: Bu prospektif çalışmada 2014-2015 yılları arasında rutin manyetik rezonans görüntüleme(MRG) ile beyin tümörü tanısı almış 41 hastaya rutin MRG yapılmış, Difüzyon Tensör Görüntüler elde edilmiştir. Tüm olgular yüksek ve düşük evre gliomlar, metastazlar ile menejiomlar olmak üzere 4 gruba ayrılmıştır. Her olguda tümörün solid komponentinden, kontralateral normal beyaz cevherden, peritümöral ödem bulunan olgularda peritümöral ödem alanlarından `region of interest` kullanılarak Fraksiyonel Anizotropi (FA) değerleri ölçüldü. Sonuçlar istatiksel olarak analiz edilmiş olup p değeri <0.05 olduğunda anlamlı olarak değerlendirildi. BULGULAR: Tümörlerden ölçülen FA ve ADC değerleri simetrik normal beyaz cevherden ölçülen FA değerlerinden anlamlı farklı bulundu (p< 0,001). Menejiomlarda ölçülen FA değerleri diğer tüm gruplardan anlamlı yüksek bulundu (p< 0,003). Peritümöral ödem bulunan yüksek evre gliom ve metastaz olgularında tümör ile peritümöral ödem alanlarından ölçülen FA değerleri arasında anlamlı farklılık saptanmadı (p=0,645), ADC değerleri ise peritümöral alanda anlamlı yüksek bulundu (p<0,001). Metastaz ve yüksek evre gliomların peritümöral ödem alanları karşılaştırıldığında FA ve ADC değerleri arasında anlamlı farklılık saptanmadı (p=0,739; p=0,510 ). SONUÇ: FA ve ADC su moleküllerinin hareketi hakkında kısmi bilgi sağlamakla birlikte, tümör hücre yoğunluğu, tümör içeriği, ödem ve nekroz gibi çeşitli faktörlerden etkilenebilmesi nedeniyle gliomları subgruplara tam ayırmada yetersiz kalmaktadır. Menenjiomlar solid kısmından ölçülen FA değerleri ile diğer tümör gruplarından ayırt edilebilir. DTG ile ölçülen FA ve ADC değerleri metastaz-GBM ayrımında ayırıcı tanıya katkı sağlamamaktadır.Anahtar Kelimeler: Beyin tümörleri, difüzyon tensör görüntüleme, fraksiyonel anizotropi, apparent diffusion coefficient

OBJECTİVE: Our aim in this study is to eveluate the role of diffusion tensor imaging(DTI) in diferrantiation and grading of brain tumorsMATERİALS and METHODS: 41 patient were prospectively evaluated who were diagnosed as brain tumors between the years of 2014-2015. Conventional and diffusion tensor MR imaging findings were examined, cases divided in 4 groups such as high grade gliomas, low grade gliomas, metastases and meningiomas. Fractional anisotrophy (FA) and Apparent diffusion coefficient (ADC) values are mesaured from solid component of tumors, contralateral normal appearing white matter in each case and from peritumoral edema if present by using region of interest. The result are anaylzed statistically and a p<0.05 is considered significant.RESULTS: There was significant difference of FA and ADC values between tumors and contralateral normal appearing white matter (p<0,001). FA values of meningiomas were higher than the other groups (p<0,003). There was no significant difference of FA values measured from the peritumoral edema between tumor in presented cases (p=0,645). Despite of FA, ADC values are significant different in peritumoral edema from tumor ( p<0,001). There was no difference between of FA and ADC values mesaured from high grade gliomas and metastases edema (p=0,739; p= 0,510)CONCLUSİON: FA and ADC in our opinion may provide only partial information about the movement of water molecules and may also be affected by various factors such as the density and composition of tumor cells, edema, tumor necrosis resulting in inability to discriminate gliomas accurately. Menengiomas can be distinguished from other groups with FA values measured from solid portion of the tumor. ADC and FA values measured by DTI do not contribute to the differential diagnosis of metastasis-GBM distinction.Keywords: brain tumors, diffusion tensor imaging, fractional anisotrophy, apparent diffusion coefficient