Derin beyin stimülasyonu ameliyatlarında elektrot tespitinde kullanılan stimloc ve kemik sementin karşılaştırmalı sonuçları

Abstract

Giriş ve Amaç: Derin beyin stimülasyonu (DBS) ameliyatlarında başarılı klinik sonuç için elektrotların hedeflenen çekirdeğe doğru implantasyonu kadar kraniuma tespitleri de hatasız yapılmalıdır. Çalışmamızda subtalamik nukleus (STN) DBS uygulanmış Parkinson hastalarında elektrotların kraniuma sabitlenmesi için kullanılan kemik sement ve Stimloc® uygulamalarının postoperatif klinik sonuç ve komplikasyonlar açısından karşılaştırmalı değerlendirilmesini amaçladık. Gereç ve Yöntem: 01.05.2015 – 31.12.2017 tarihleri arasında lokal anestezi ile mikroelektrot kayıt eşliğinde STN-DBS uygulanan 30 Parkinson hastasının verileri prospektif randomize olarak kayıt edildi. Otuz hastanın 15' inde kalıcı elektrotun kraniuma tespiti için kemik sement, 15' inde Stimloc ® kullanıldı. Hastaların preoperatif demografik bilgileri, Unified Birleşik Parkinson Hastalığı Değerlendirme Ölçeği (UPDRS III) ve Levodopa Eşdeğeri Günlük Doz (LEDD) değerleri kayıt edildi. Preoperatif dönemde ve intraoperatif dönemde; kalıcı elektrot tespiti dışında standardize edilmiş cerrahi prosedür uygulandı. Postoperatif erken dönemde bilgisayarlı tomografileri çekildi. Postoperatif 12. ayda radyolojik olarak ve klinik yanıt açısından tekrar değerlendirildi. Enfeksiyon, elektrot migrasyonu ve elektrot kırılması yönünden karşılaştırmalı olarak incelendi.Bulgular: İki yöntem arasında uygulama süreleri açısından istatistiksel anlamlı fark vardı. (Kemik sement: 21 dk, Stimloc: 6 dk). Enfeksiyon, geç dönem migrasyon, pnömosefalus, yara yeri erozyonu ve klinik sonuçlar yönünden iki yöntem arasında istatistiksel anlamlı fark yoktu. İki grupta da pnömosefalus miktarıyla migrasyon ölçümleri arasında istatistiksel anlamlı ilişki vardı. Tartışma ve Sonuç: DBS ameliyatlarında elektrot fiksasyonunda stimloc kullanımı kemik semente göre uygulama süresi açısından avantajlıdır. Cerrahinin uyanık olarak yapıldığı göz önüne alındığında hastanın cerrahi konforu ve toleransı için daha uygun gözükmektedir. Kemik sement ve Stimloc grupları arasında klinik düzelme ve komplikasyon açısından postoperatif dönemde fark yoktur. Her iki yöntem elektrot fiksasyonu açısından güvenilir ve uygulanabilir tekniklerdir.

Introduction and Aim: To obtain successful clinical outcomes in deep brain stimulation (DBS) surgeries, fixation of the macroelectrodes to the cranium should be done perfectly like high-precision targeting of the relevant nucleus. In our study, we aimed to evaluate the postoperative long-term clinical results and complications of bone cement and Stimloc® usage in the fixation of the macroelectrodes to cranium in patients with Parkinson's disease (PD) who treated with subthalamic nucleus (STN) DBS.Materials and Methods: Data of 30 patients with PD who underwent STN-DBS with microelectrode recording under local anesthesia between 01.05.2015 - 31.12.2017 were prospectively randomized recorded. Bone cement used for the fixation of the macroelectrode to cranium in fifteen of thirty patients and Stimloc® used in the other fifteen patients. Preoperative demographics, Unified Parkinson's Disability Rating Scale (UPDRS) III scores and levodopa equivalent daily dose (LEDD) values of the patients were recorded. In the preoperative and intraoperative period; standardized surgical procedure was performed in all patients except different permanent macroelectrode fixation methods. A cranial computerized tomography (CT) was performed for each patient in the early postoperative period. In addition, a cranial CT re-performed in the postoperative 12th month to re-evaluate the position of the macroelectrode radiologically and for the clinical response. The results were compared in terms of infection, macroelectrode migration and fracture.Results: There was a statistically significant difference between the two methods in terms of application times. (Bone cement: 21 minutes, Stimloc®: 6 minutes). There were no statistically significant differences between the two different methods about on infection, late-term electrode migration, pneumocephalus, wound erosion and clinical results. In both groups, there was a statistically significant relationship between the amount of pneumocephalus and migration measurements.Discussion and Conclusion: The usage of Stimloc® for fixation of macroelectrode in DBS surgeries is advantageous in terms of the shorter duration in contrast with bone cement usage. Considering that surgery is performed awake, it seems more appropriate for the patient's surgical comfort and tolerance. There is no difference between the bone cement and Stimloc® groups in terms of clinical improvement and rate of complication in the postoperative period. Both of these methods are reliable and applicable techniques for the fixation of the macroelectrodes.