Maksiller molar dişlerin vertikal kontrolünde kullanılan transpalatal arkın dentofasiyal yapılar üzerine etkilerinin değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmadaki amacımız henüz büyüme atılımına girmemiş, Angle Sınıf I, hiperdiverjan bireylerde maksiller molarların vertikal kontrolünü sağlamak amacıyla kullanılan transpalatal arkın dentofasiyal sisteme olan etkisini tedavi edilmemiş kontrol grubuyla karşılaştırmalı olarak değerlendirmektir. Bu amaçla tedavi grubunda yer alan, ortalama yaşları 9,85±0,99 yıl olan 15 bireye palatinadan 6 mm uzaklıkta Coffin loop kısmı akril ile buton haline dönüştürülen transpalatal arklar uygulanmıştır. Büyüme, gelişim ve dentisyon takibi yapılan, herhangi bir ortodontik girişimde bulunulmamış, rutin ortodontik kayıtları eksiksiz, ortalama yaşları 9,30±0,92 yıl olan 13 bireye ait veriler de kontrol grubunu oluşturmuştur. Tedavi ve kontrol süreleri öncesi ve sonrasında lateral sefalometrik, panoramik ve el-bilek radyografları, dental model kayıtları alınmıştır. Bunlara ek olarak tedavi grubunda yer alan bireylerden tedavi öncesi ve sonrasında yutkunma basınç ölçümleri yapılmıştır. Grup içi gözlenen farklılığın değerlendirilmesinde bağımlı örneklem t testi, gruplar arasındaki farklılığın incelenmesinde ise bağımsız örneklem t testi kullanılmıştır. Çalışmamızda; sefalometrik değerlendirme sonucunda iki grup arasında maksiller ve mandibuler iskeletsel ölçümler açısından anlamlı fark bulunmamıştır. Overbite miktarında tedavi grubunda istatistiksel olarak anlamlı artış gözlenmiştir. Maksiller molarların erupsiyonunun kısıtlandığı, fonksiyonel kuvvetler ile intrüzyonunun sağlandığı ve transpalatal arkın vertikal boyut artışını kontrol etmede etkili olduğu görülmüştür. Dilin yutkunma sırasında transpalatal arklara uygulamış olduğu basıncın maksiller molarların vertikal kontrolü için yeterli olduğu belirlenmiştir.

The aim of the present study is to evaluate the effects of the transpalatal arch, which is used for maxillary molar vertical control, on dentofacial structure to compare untreated control group and prepubertal patients with Angle Class 1, hyperdivergency. For this purpose, 15 patients with a mean age of 9,85±0,99 years underwent transpalatal arch application. The transpalatal arch was 6 mm away from the palatinal mucosa and include an acrilic button on the Coffin loop. The control group consisted 13 patients with mean age 9,30±0,92 years who had been followed for dentition and growth without any orthodontic treatment. Each subject's digital lateral cephalometric, panoramic and hand-wrist radioraphs and dental study casts were obtained before and after treatment period. In addition to these records, tongue pressure measurements during swallowing were performed before treatment and at the end of treatment in treatment group. Independent sample T test was used to evaluate intergroup differences and paired sample T test was used to evaluate intragroup diffrences. Cephalometric evalution showed that, maxillary and mandibulary skeletal parameters did not reveal a difference between two groups. Comparing to control group, in treatment group overbite increases significantly was observed. Maxillary molar eruption was restricted and intrusion of maxillary molar with functional forces was occured. The transpalatal arch was an effective appliance for restricting vertical dimension increase. Tongue pressure on transpalatal arch while swallowing is adequate for maxillary molar vertical control.