Periimplantitis tedavisinde kullanılan er:Yag ve diyot lazerlerin titanyum ve roxolid diskler üzerindeki etkilerinin karşılaştırılması

Abstract

Periimplantitis, implant çevresinde izlenen, yumuşak doku inflamasyonun yanı sıra implant çevresi kemik kaybıyla karakterize bir klinik tablodur. Tedavi edilmeyen durumlarda bölgesel kemik kaybı ve en nihayetinde implantın tamamen kaybı ile sonuçlanır.Periimplantitis tedavilerinde geleneksel yaklaşım mekanik tedavidir. Ancak son yıllarda yapılan çalışmalar lazer uygulamalarının mekanik tedaviden bağımsız veya mekanik tedaviye destekleyici olarak kullanımının başarılı sonuçlar verdiğini göstermiştir. Lazer uygulamalarının antimikrobiyal etkinlik sağladığı ve yüzeyde mekanik debridmanla ulaşılamayan küçük artıkları uzaklaştırdığı ortaya konmuştur. Bu uygulamaların sonucunda implant yüzeyinde ne gibi değişiklikler olduğu üzerine çok çeşitli sonuçlar vardır.Bu çalışmanın amacı lazer uygulamalarının SLA yüzeyli titanyum ve roxolid diskler üzerindeki etkilerini karşılaştırmaktır. Çalışmamızda diyot(808nm) ve Er:YAG(2940nm) olmak üzere iki farklı lazer kullanılmış, diyot lazer R24-B ucu CW konumda, Er:YAG lazer SP ve VSP konumda uygulanmak üzere 3 farklı uygulama grubu elde edilmiştir. Bu 3 çalışma grubu kendi arasında roxolid ve titanyum olmak üzere 2'şer alt gruba ayrılmıştır. Çalışmada 13 adet 5 mm çapında SLA yüzeyli roxolid disk ve 13 adet 5 mm çapında titanyum disk kullanılmıştır. 1'er adet titanyum ve roxolid disk kontrol grubu olarak uygulama yapılmaksızın incelenmiş, kalan 12'şer disk ise 3 alt grupta her biri bir adet olmak üzere belirlenen dozlarda uygulamaya tabi tutulmuştur. Uygulama sonrası diskler SEM altında incelenmiş, ardından 3 boyutlu yüzey analizi ölçümleri yapılmış. Çıkan sonuçlar kendi içlerinde ve kontrol grubu ile karşılaştırılmıştır.Araştırmamız sonucunda VSP konumda uygulanan Er:YAG lazerin SP konumda uygulanan aynı doza göre daha fazla yüzey harabiyetine neden olduğu görülmüştür. Roxolid disklerin titanyum disklere göre benzer doz uygulamalardan daha fazla etkilendiği izlenmiştir. Periimplantitis tedavisinde en güvenli uygulamanın diyot lazer olduğu sonucuna varılmıştır.

Periimplantitis is a clinical situation seen around implants and charecterised by soft tissue inflammation together with adjacent bone loss. If left untreated, it ends up with regional bone loss and ultimately total loss of implant.Conventional algoritm for periimplantitis is mechanical treatment. Yet, Recent studies are showing that using laser procedure without mechanical treatment or as a supportive tratment may give successful results. It is verified that, laser procedures have antimicrobial effect and help removing small residues that cannot be reached by mechanical debridment. There are various results showing what kind of alterations this procedures may cause on implant surface.The aim of this study was to compare the effects of lasers on SLA surfaced titanium and roxolid discs. Three study groups were optained by using diode laser in CW mode with R-24B handpiece(808nm), Er:YAG laser(2940nm) in SP mode and Er:YAG laser in VSP mode. These groups were divided into two subgroups to compare roxolide and titanium materials. 13 titanium discs with 5 mm diameter and 13 roxolid discs with 5 mm diameter are used. 12 of these 13 titanium and roxolid discs are shooted with determinated laser doses into 2 subgroups. Other 1 of these 13 titanium and roxolid discs are planned as control groups without appling any laser dose on their surfaces. After the laser application titanium and roxolid discs were examined with SEM and profilomater for surface morphology, surface topography and 3-dimentional surface analysis and graphics. All results are compared with other groups, subgroups and control groups.More surface damage was observed in Er:YAG laser VSP mode group than SP mode group. Roxolid materials were effected more than titanium materials in all groups after laser applications. Diode laser was found to be safer for the treatment of periimplantitis.