Deneysel subaraknoid kanama modelinde intravenöz karnitinin vazospazm sürecine etkisi

Abstract

Subaraknoid kanama (SAK) sonrası görülen serebral vazospazm üzerinde uzun yıllardır çalışılmasına rağmen önemli bir morbidite ve mortalite nedeni olmaya devam etmektedir. Yaptığımız bu çalışmada, bir çeşit antioksidan olan karnitinin vazospazm sürecine etkisini araştırdık. Bu amaçla hazırlanan çalışmada toplam 20 adet erkek Yeni Zelanda beyaz tavşanı kullanıldı. Bu tavşanlar n=5 olacak şekilde 4 gruba ayrıldı. Grup 1 kontrol, grup 2 karnitin, grup 3 SAK, grup 4 SAK + karnitin grupları olarak oluşturuldu. Grup 3 ve 4' teki hayvanların sisterna magnalarına otolog kan verilerek SAK oluşturuldu. Grup 2 ve Grup 4' teki hayvanlara 0, 24 ve 48. Saatlerde intravenöz karnitin verildi. 72 saat sonra bütün hayvanlar sakrifiye edildi. Perfüzyon-fiksasyon işlemini takiben bütün hayvanların beyinleri çıkarıldı ve +4°C' de muhafaza edildi. Ardından tüm hayvanların baziler arterlerinden eşit aralıklarla 4' er kesit alınarak mikroskop altında inceleme yapıldı. Bu kesitlerden elde edilen fotoğraflarda baziler arter lümen çapları ve duvar kalınlıkları SPOT (Windows Version 4.1) programı kullanılarak ölçüldü. Elde edilen değerlerle grup ortalamalarını karşılaştırmak için Kruskal Wallis; bağımsız iki grubu karşılaştırmak için Mann Whitney U testleri kullanıldı. Baziler arter duvar kalınlığı, SAK oluşturulup karnitin verilen grupta sadece SAK oluşturulan gruba göre anlamlı olarak daha düşük bulundu (p<0,05). Baziler arter lümen kesit alanı SAK oluşturulup karnitin verilen grupta, sadece SAK oluşturulan gruba göre istatistiksel olarak anlamlı ölçüde yüksek bulundu (p<0,05)Sonuç: Tavşanlarda subaraknoid kanama sonrası gelişen serebral vazospazmın çözülmesi üzerine karnitinin potansiyel etkinliği mevcuttur.

Although there is much work on it for years, cerebral vasospasm after subarachnoid hemorrhage (SAH), is stil an important cause of morbidity and mortality.In this study we examined the effects of carnitine, an intrinsic antioxidant, on cerebral vasospasm process. Twenty male New Zealand white rabbits weighing 2500-3500 g were assigned randomly to 1 of 4 groups. Animals in group 1 served as control; group 2 were not subjected to SAH and received intravenous carnitine 3 times; group 3 were subjected to SAH only and group 4 were subjected to SAH and treated with 100 mg/kg intravenous carnitine at 0 24 and 48 hours after SAH. All animals subjected to experimental SAH were euthanized by perfusion-fixation 72 hours after SAH induction. Brains were then removed and stored in fixative +4 degrees overnight. The animals' basilar artery were sectioned from four separate zones and four sections were obtained from each rabbit. Basilar artery luminal section areas and thickness of vessels were measured by using SPOT for Windows Version 4.1 computer programme. Stastistical comparisons were performed using Kruskal-Wallis and Mann Whitney U tests. Basilar artery wall thicknesses in group 4 were significantly lower than group 3 (p<0,05). Basilar artery luminal section areas in group 4 were higher than group 3 which were also statistically significant (p<0,05)Result: Carnitine has shown to be potentially beneficial on the resolution cerebral vasospasm following SAH.