Kronik lenfödem oluşturmada sıçan modellerinin uygunluğunun değerlendirilmesi: Deneysel çalışma

Abstract

Lenfödem lenfatik damar sayısının azalmasına, lenfatik damardisfonksiyonuna veya lenfatik akımda obstrüksiyona ikincil olarak oluşur.İnsanlardaki lenfödem kronik ilerleyen bir süreçtir. Deneysel çalışmalarda değişikhayvan türlerinde kronik lenfödem modeli oluşturulmaya çalışılmaktadır. Sıçan arkabacakmodelinde lenf nodlarının eksizyonunu takiben radyoterapi, splint ile yabancıcisim reaksiyonu yaratılarak, bleomisin verilerek lenfödem modellerioluşturulmaktadır. Literatürde 4 aya kadar devam eden lenfödem modelleribildirilmektedir.Çalışmada ağırlıkları 300-400 gr arasında 42 adet Wistar türü sıçankullanıldı. Sıçan arka bacağında cerrahi olarak akut lenfödem modeli oluşturulduktansonra değişik dozlarda lenfanjiogenezin başlangıç aşamasını inhibe etme özelliğinesahip Sirolimus (Rapamisin) verilerek kronik bir lenfödem modeli oluşturulmasıhedeflendi.En belirgin lenfödem ameliyat sonrası 2. günde izlendi. Gruplar arasında enuzun süreli lenfödem 3 hafta süre ile izlendi. Histopatolojik olarak gruplar arasındalenfatik sayısı ya da çapı açısından istatiksel olarak anlamlı bir fark izlenmedi.Rapamisin bir m-TOR (mammalian target of rapamycin) inhibitörüdür.Rapamisin m-TOR inhibisyonu ile VEGF-C/VEGF-D yolağında inhibisyona sebepolmaktadır ve bu etkisiyle insanlarda lenfödem oluşturmaktadır. Kanter ve ark.tarafından insanlarda radyoterapi etkisi ile fibrozisin ön planda olduğu bir lenfödemmodeli tanımlanmıştır. Biz de küçük deney hayvanlarında fibrozisin geçici olduğunuve her zaman rejenerasyon kapasitelerinin insanlardan fazla olduğunu göz önündebulundurarak cerrahi ile oluşturduğumuz akut lenfödem modelini lenfanjiogeneziinhibe ederek makroskopik ve histopatolojik olarak insanlara benzer kronik bir modelhaline getirmeyi amaçladık. Yaptığımız deneysel çalışmalar sonucunda ve literatürdedaha önceden tanımlanmış sıçanlardaki deneysel modellerin incelenmelerini beraberdeğerlendirdiğimiz zaman; sıçan ve fare gibi küçük deney hayvan modellerinde kronikbir lenfödem oluşturulmasının mümkün olmadığını ve küçük hayvan lenfödemmodellerinde bazı tedavi yöntemlerinin denemesinin bazı hatalı sonuçlardoğurabileceğini düşünmekteyiz.

Lymphedema occurs secondary to the reduced number of lymphaticvessels, lymphatic vascular dysfunction or obstruction in lymphatic flow.Lymphedema in humans is a chronic progressive process. Experimental studiestry to establish a chronic lymphedema model in various types of animals. In therat posterior limb model, lymphedema models are created by radiotherapyfollowing the excision of lymph nodes, foreign body reaction with splint,bleomycin administration.The most prominent lymphedema was observed on day 2 after the surgery.The longest duration of lymphedema among the groups was observed to be 3weeks. Histopathologically, there was no statistically significant differencebetween the groups in terms of number and size of lymphatics.As is known, Rapamycin is a m-TOR (mammalian target of rapamycin)inhibitor. Rapamycin causes inhibition of VEGF-C/VEGF-D pathway through m-TOR inhibition and resulting in lymphedema in humans due to this effect. Kanteret al. defined a lymphedema model in humans, in which fibrosis; an effect ofradiotherapy becomes prominent. Considering that fibrosis is transient in smallexperimental animals and that their regeneration capacities are always higher thanhumans, we have aimed to make the acute lymphedema model that we havecreated by surgery a chronic model macroscopically and histopathologicallysimilar to humans by inhibiting lymphangiogenesis.As a consequence of the experimental studies we have performed andassessment of the reviews of experimental models in the predefined rats in theliterature; we believe that it is not possible to create a chronic lymphedema insmall animal models such as rats and mice and that testing some treatmenttechniques in a small animal lymphedema models may produce some incorrectresults.