Atriyal fibrilasyon kateter ablasyonu başarısı ve rekürrensin strain ekokardiyografi ve kardiyak MRG T1 haritalama ile ilişkisi

Abstract

Atriyal fibrilasyon, atriyal fibrozis ile karakterize ve toplumda en sık gözlenen aritmilerden birisidir. Atriyal fibrilasyonun düzeltilmesi için verilen tedavilerin atriyal fibrozisin fazla olduğu hastalardaki başarısı düşüktür. Bu çalışmada bazı klinik belirteçler ile atriyal fibrozis miktarı saptanmaya çalışılmıştır. Hesaplanan atriyal fibrozis göstergeleri ile atriyal fibrilasyon kateter ablasyon başarısı arasındaki ilişki incelenmiştir. Çalışmaya Hacettepe Üniversitesi Erişkin Hastanesi Kardiyoloji Kliniğinde Mayıs 2017 – Ekim 2017 tarihleri arasında kriyobalon ile kateter ablasyon işlemi planlanmış 30 hasta dahil edilmiştir. Hastalar rutin klinik değerlendirmenin dışında kardiyak MRG ve transtorasik ekokardiyografi ile değerlendirilmiştir. Hastalardan işlemleri sırasında sol atriyum içerisinden ve periferik damarlardan kan serum örneği alınmıştır. Hastaların işlem öncesi atriyal hastalık durumunun kardiyak MRG T1 relaksasyon zaman ölçümleri; ekokardiyografik olarak hesaplanan atriyal volüm ve boşalma fraksiyonları, sol atriyum global longitudinal strain ölçümleri, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu ve global longitudinal strain ölçümleri; fibrozis biyobelirteci olan FGF-21 ve FGF-23 seviyeleri ile saptanması amaçlanmıştır. Hastalar işlem sonrası 1 yıl süre ile takip edilmiştir. 30 hastanın 4'ünde takip süresince atriyal fibrilasyon rekürrensi izlenmiştir. Posterior atriyumdan ölçülen post-kontrast ortalama T1 süresinin rekürrensin izlendiği hasta grubunda işlemin başarılı olduğu gruba göre belirgin olarak daha kısa olduğu gözlenmiştir (325,75±27,11 msn; 431,41±52,59 msn; p=0,004). FGF-21 değerlerinin periferik ve santral kan değerleri için işlemin başarılı olduğu grup ile işlemin başarısız olduğu grup arasında anlamlı olarak farklı olmadığı izlenmiştir (Başarılı santral: 230,15±147,35 pg/ml, perifer: 196,50±114,60 pg/ml; başarısız santral:182,00±96,73 pg/ml, perifer:128,25±76,36 pg/ml; p=0,625; p=0,300). FGF-23 değerlerinin atriyal fibrilasyon kateter ablasyonunun başarılı olduğu grupta, işlemin başarısız olduğu gruba göre belirgin olarak daha düşük olduğu izlenmiştir (başarılı perifer: 1946,54±302,95 pg/ml, santral:1848,20±286,05 pg/ml; başarısız perifer: 2392,53±199,00 pg/ml, santral:2367,93±162,86 pg/ml; p=0,009; p=0,002). LAVI değerlerinin işlemin başarısız olduğu grupta daha yüksek olduğu (56,00±13,04ml/2 - 27,31±11,41ml/m2; p=0,003), sol atriyal pasif boşalma fraksiyonunun işlemin başarısız olduğu grupta daha yüksek olduğu %23,75±5,85 - %13,69±9,51; p=0,025), sol atriyal aktif boşalma fraksiyonunun işlemin başarısız olduğu grupta daha düşük olduğu (%14,50±4,20 - %29,65±11,46 p=0,008), pik atriyal rezervuar strainin işlemin başarısız olduğu grupta daha düşük olduğu (%14,00±4,51 - %21,64±7,02; p=0,019), sol atriyal kontraksiyon strain indeksinin işlemin başarısız olduğu grupta daha yüksek olduğu (%70,75±5,38 - %56,15±11,51 p=0,024) izlenmiştir. Sonuç olarak, çalışmada atriyal fibrilasyon kateter ablasyon işlemi başarısının kardiyak MRG T1 relaksasyon süresi, serum FGF-23 değerleri, sol atriyum volüm durumu ve boşalma fraksiyonları, sol atriyal strain değerleri ile ilişkili olabileceği gösterilmiştir. Daha kesin sonuçların ortaya koyulması ve bu parametrelerin klinikte rutin kullanıma girebilmesi için daha geniş katılımlı randomize kontrollü prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.

Atrial fibrillation is a common arrithymia which is caracterized with atrial fibrosis in all aged population. Success rate of atrial fibrillation treatment is lower in patients have high atrial fibrosis. In this trial, we aimed to evaluate atrial fibrosis burden with some clinical parameters. In this prospective clinical study, 30 patients which are planned for atrial fibrillation catheter ablation with cryo-energy in Hacettepe University Adult Hospital Cardiology Clinic were enrolled. In addition to rutine clinical examination, patients were examined with cardiac MRI and transthoracic echocardiography. Blood sampling was done from left atrial cavity and peripheral vessels during the procedure. It was aimed that atrial disease level of patients were evaluated with cardiac MRI T1 relaxation time and transthoracic echocardiography parameters and blood levels of FGF-21 and FGF-23 which are fibrosis biomarkers. After the procedure, patients were followed for 12 months. Four of 30 patients had recurrences of atrial fibrillation during follow-up. We aimed to examine relationship between atrial fibrosis markers and the success of atrial fibrillation catheter ablation. Post contrast T1 relaxation time which was calculated in posterior left atrium was shorter in patients which had recurrences (325,75±27,11 ms; 431,41±52,59 ms; p=0,004). Blood levels of FGF-21 were not different neither santral nor peripheral between groups (patients without recurrences santral: 230,15±147,35 pg/ml, peripheral: 196,50±114,60 pg/ml; patients with recurrences santral:182,00±96,73 pg/ml, peripheral:128,25±76,36 pg/ml; p=0,625; p=0,300). Blood levels of FGF-23 were lower in patients without recurrences than patients with recurrences (patients without recurrences peripheral: 1946,54±302,95 pg/ml, santral:1848,20±286,05 pg/ml; patients with recurrences peripheral: 2392,53±199,00 pg/ml, santral:2367,93±162,86 pg/ml; p=0,009; p=0,002). Left atrial volüme index (56,00±13,04ml/2 - 27,31±11,41ml/m2; p=0,003) and left atrial passive empty fraction (%23,75±5,85 - %13,69±9,51; p=0,025) were higher in patients with recurrences. Left atrial active empty fraction (%14,50±4,20 - %29,65±11,46 p=0,008) and peak atrial reservoir strain (%14,00±4,51 - %21,64±7,02; p=0,019) were lower in patients with recurrences. Left atrial contraction strain index (%70,75±5,38 - %56,15±11,51 p=0,024) was higher in patients with recurrences. In conclusion, this study showed that cardiac MRI left atrial T1 relaxation time, blood levels of FGF-23, volumes of left atrium and left atrial strain could predict the success possibility of atrial fibrillation catheter ablation procedure. Large scaled, prospective, randomized trials and long-term outcome data are essential to understand the role of these parameters about atrial fibrillation catheter ablation success prediction and to use routinely in clinic approach.