Bazı geçiş metallerinin yeni hidrazon schiff bazı ligandları ile koordinasyon bileşiklerinin hazırlanması, yapılarının aydınlatılması, dna etkileşimlerinin ve antioksidan aktivitelerinin belirlenmesi

Abstract

Yapay metallonükleazların, gen düzenlenmelerinde, DNA etkileşimlerinde, protein eşleştirmelerde ve kanser tedavilerinde kullanılması üzerine yapılan çalışmalar son zamanlarda oldukça ilgi çekmektedir. Anti kanser ilaçların birçoğu bir şekilde DNA'ya bağlanak antitümör etkisi gösterirler. Böylece kanserli hücrede DNA çoğalmasını bloke ederek, tümör hücrelerinin büyümesini inhibe eder. DNA bağlanmasının ve kesmesinin mekanizmasını anlamak, etkili antitümör ilaçlarının dizayn edilmesinin en önemli temelidir. Bu tür ilaçların başarısı, DNA'ya ilgilerine ve bağlanma modlarına bağlıdır. Dolayısıyla DNA' ya fizyolojik şartlar altında bağlanabilen metal kompleksleri antitümör etki mekanizmasındaki özellikle yapı aktivite ilişkisini anlamak için önemlidir.Serbest radikaller kanser gibi bir çok hastalığa yol açmaktadır. Antioksidanlar bu radikallere karşı koruyucu özelliğe sahip maddelerdir. Bu özelliğinden dolayı antioksidan aktiviteli bileşikler son zamanlarda bilim insanlarının ilgisini çekmiş ve doğal, kimyasal çok çeşitli antioksidanlarla radikallerin toksik etkilerini en azından minimize etmek için birçok çalışma yapılmıştır.Bu çalışmada yapısında, OH, OC4H9, OC6H11 ve OCH2COOC2H5 grupları ve furfural halkası içeren dört yeni arilhidrazon sentezlenmiş ve bu ligandların Cu(II), Ni(II) ve Zn(II) metalleri ile kompleksleri elde edilmiştir. Elde edilen ligand ve komplekslerin yapıları çeşitli karakterizasyon teknikleri (13C-NMR, 1H-NMR, IR, UV-vis., elementel analiz, TGA) ile aydınlatılmıştır. Yapıları aydınlatılan ligand ve komplekslerin DNA kesme, DNA bağlanma ve antioksidan aktiviteleri incelenmiştir. Bu çalışma sonucunda, komplekslerin önemli derecede aktivite gösterdikleri buna karşılık ligandların aktivite göstermedikleri bulunmuştur. Özellikle yapısında ester grubu içeren arilhidrazon ligandının komplekslerinin daha iyi aktivite gösterdikleri gözlemlenmiştir. Buna karşılık alkil grubu içeren ligandların ise en az aktivite gösterdiği bulunmuştur. Ayrıca, bakır metali içeren komplekslerin, nikel ve çinko içeren komplekslere göre daha iyi metallonükleaz oldukları belirlenmiştir.

Studies about artificial metallonucleases attract more attention because of their potential usage in gene regulation, mapping of protein and DNA interactions, probing of DNA specific structures, and in cancer therapy. Many anticancer drugs exert their antitumor effects through binding to DNA in one way or another, thereby blocking the replication of DNA and inhibiting the growth of tumor cells. The understanding of DNA binding and cleavage is the basis for the design of new, efficient antitumor drugs, their effectiveness depending on the binding mode and affinity towards DNA. Thereby, metal complexes capable of binding to DNA under physiological conditions are especially important in understanding the structure-activity relationship based mechanisms of antitumor action.Free radicals cause many diseases such as cancer. Antioxidant compounds show free radical scavenging activity. Due to such properties compounds having antioxidant activity have been intersted by scientists. In the last decade, a great deal of research has been devoted to the study of different types of antioxidants (natural and synthetic) which may at least minimize the deleterious effects induced by radicals.In this work four new types of aroylhydrazone ligands bearing OH, OC4H9, OC6H11 ve OCH2COOC2H5 substituents and furfural ring were synthesized and the complexes of these ligands with the transition metals [Cu(II), Ni(II) ve Zn(II)] were obtained. Structure of these obtained ligands and complexes were characterized by using some tecniques such as 13C-NMR, 1H-NMR, IR, UV-vis., elementel analysis and TGA. DNA cleavage, DNA binding and antioxidant activities of both ligands and complexes will be determined. As a result of the study, it is concluded that the synthesized ligands showed low activity in all situations whereas the complexes showed significant activity in all cases. Especially the complexes containing ester groups showed higher activity than the other complexes. It is also found that the complexes bearing alkyl groups showed lower activity than the others. Finally, all copper(II) complexes showed better nuclease activity than nickel(II) and zinc(II) complexes.