Antifibrotik bir ajan olan pirfenidonun tendon iyileşmesi üzerine etkilerinin incelenmesi

Abstract

Tendon iyileşmesi yaş, beslenme, sistemik hastalıklar, hormonlar, enfeksiyon ve vitaminler gibi bir çok faktöre bağlıdır. Tendon, damarsal beslenmesi ve hücre içeriği az bir doku olduğu için yavaş iyileşir ve genellikle skar oluşur. Hiçbir zaman da sağlıklı, normal bir tendon fonksiyonu görülmez. Bu iyileşmede bir çok tedavi stratejisi denenmiştir. Tendon iyileşmesindeki en büyük sorunlardan biri de tendonlarda yapışıklık olması ve güç kaybıdır. Bu yapışıklık da büyük oranda çevre dokularda ve tendonda oluşan fibrotik dokular nedeniyledir. Bu çalışmada idiopatik pulmoner fibrozis tedavisinde kullanılan antifibrotik bir ajan olan pirfenidonun bu etkisi sayesinde tendon iyileşmesi üzerine etkilerinin incelenmesi amaçlandı. Bu amaçla; 24 adet Wistar Albino dişi sıçan, 2 eşit gruba ayrıldı. Sıçanların aşil tendonları kalkaneal insersiyonun 4 mm proksimalinden kesilip, 6/0 monofilaman emilemeyen sütür ile dikildikten sonra, ilk grup olan kontrol grubunda cerrahi alana yalnızca serum fizyolojik verilirken, deney grubunda cerrahi alana lokal olarak ve deneyi takiben 14 gün boyunca her gün oral yolla sistemik olarak pirfenidon verildi. Deneyden 4 hafta sonra hayvanlar, yürüme testi analizi yapıldıktan sonra sakrifiye edilerek, tendonları makroskopik, histopatolojik ve biyomekanik olarak değerlendirildi. Sonuçlar uygun istatistiksel analizler ile karşılaştırıldı. Sonuçlar incelendiğinde, yürüme analizi sonucu elde edilen aşil fonksiyonel indeksi değerleri açısından her iki grup arasında anlamlı fark bulunamadı (p>0,05). Makroskopik ve histopatolojik olarak incelendiğinde deney grubunda sağlam tendona daha yakın skorlar elde edildi (p<0,05). Biyomekanik inceleme sonucunda ise, deney grubundaki işlem görmüş tendonları koparmak için gereken maksimum kuvvet ve tendon sertliği daha fazlaydı (p<0,05). Literatürde antifibrotiklerin tendon iyileşmesi üzerine etkilerini inceleyen sınırlı çalışma mevcuttur ve bu çalışmalarda da antifibrotik ajan olarak pirfenidon daha önce hiç kullanılmamıştır. Bu çalışma pirfenidonun, tendon iyileşmesi üzerine olumlu etkileri sayesinde histopatolojik özellikler açısından sağlam tendona daha yakın ve kopması daha zor olan tendonların oluşmasını sağladığını göstermektedir.

Tendon healing process, depends on many factors such as age, nutrition status, systemic diseases, hormonal status, infections and vitamins. Because tendons have less vascularity and cellularity, they heal slowly and usually this healing results in scar formation. These tendons cannot behave as healthy normal tendons afterwards. Many treatment modalities have been used in this healing process. One of the most important issue in tendon healing is adhesions of tendons and loss of strength. This adhesion is usually because of fibrotic tissues in between surrounding tissue and tendon. In this study, evaluation of an anti-fibrotic agent pirfenidone which is used for treatment of idiopathic pulmonary fibrosis disease on tendon healing was aimed.For this purpose, 24 Wistar Albino female rats, divided into 2 groups. Achilles tendons were cut 4 mm proximal to calcaneal insertion and sutured with 6/0 monofilament non-absorbable sutures. In control group only normal saline solution was given to surgical field and in experimental group, pirfenidone was given to surgical field locally and also orally for each rat to have systemic effect for 14 days following surgery. On postoperative 4th week, after gait analysis, rats were sacrificed and macroscopical, histopathological and biomechanical analyses were performed. Results were compared with statistical analysis. According to results, achilles functional index scores were not significantly different in between two groups (p>0,05). In experimental group, macroscopical and histopathological scores were significantly closer to healthy tendons (p<0,05). Biomechanically, force required to rupture the tendons and tendon stiffness were significantly more in experimental group than control group (p<0,05).In literature, there are limited studies about effects of antifibrotic agents on tendon healing and in these studies pirfenidone was not used before. This study shows that, tendons were healed much more like healthy tendons histopathologically and need more force to rupture with the positive effects of pirfenidone.