Balkanlar`da kilise mücadeleleri (19. yy-20. yy)

Abstract

VI ÖZET Coğrafi konumu itibariyle Balkanlar, tarihi devirlerden beri önemli bir geçiş noktası olmuştur. Bundan dolayı tarih boyunca, çeşitli milletler buralara gelip yerleşmişler ve hakimiyet kurmak için çalışmışlardır. Osmanlılar'da öncelikle genişleme sahası olarak, Bizans'ı seçmiş ve bu çerçevede Balkanlar'a yönelik fetihlerde bulunmuşlardır. Osmanlılar'ın Balkanlar'a geçtiği dönemlerde Bizans, Bulgar, Sırp ve Rumen devletleri Balkanlar'da hüküm sürmekteydi. Osmanlı Devleti takip ettiği siyaset ile bu devletleri hakimiyeti altına almış ve bu süre içerisinde Balkanlar'ı adaletle yönetmiştir. Milliyetçilik rüzgarları ile Batılı devletler ve Rusya'nın kışkırtmaları sonucunda başlayan çete ve isyan faaliyetleri, Balkanları huzursuz bir ortama itmiştir. Balkanlarda Fener Rum Patrikhanesinin sürdürmüş olduğu asimile politikası çeşitli mücadelelere neden olmuştur. Bundan dolayı, Rum-Sırp-Bulgar ve Ulahlar arasında pek çok çatışma, çekişme ve başka olaylar yaşanmıştır. İttihat ve Terakki Partisi'nin hazırladığı Kilise Nizamnamesi ile bu milletler arasında birlik sağlanmış ancak bunun sonucunda Balkanlar Osmanlı Devi eti 'nin elinden çıkmıştır.

vn SUMMARY Related to its geographic situation Balkans have been an important passing point since ages. Because of this reason during historical periods peoples of various nations have come and situated there. Also Ottomans chose Byzantium as a gowing area and paralel to this they prepared for conquering activities. In the period Ottomans entered Balkans. Byzans, Bulgarian, Serb and Greek governments had been ruling over in Balkans. Ottomans with the help of their policy took them under their management and ruled over these with justice. As a result Nationalism movements and provokations of European countries and Russia rebels started and there were a restless atmaiphere in Balkans. Representetion of Balkans from the point of religion coused varrious struggles and fights took place among Serbs, Bulgarians, Greek people and Rumens. These struggles partly ended by the church management rules that were formed by îttihad and Terakki.