Türk populasyonunda diffüz büyük B hücreli non-hodgkin lenfoma tedavisinde moleküler gen profillemesi

Abstract

Çağımızın hastalığı kanser, gün geçtikçe artan insidansıyla önemli bir halk sağlığı sorunudur. Kanser alt tiplerindeki heterojenlik, tanı ve tedavi sürecini daha da zorlaştırmaktadır. Heterojen kanser türlerinden biri olan Diffüz Büyük B Hücreli Lenfoma (DLBCL), Non-Hodgkin lenfomanın en sık rastlanan alt tipidir. Uluslararası Prognostik İndeks, Ann Arbor tümör evreleme sistemi gibi kriterler bu hastalığın tanı ve tedavi süreci için yetersiz kalmaktadır. Bu amaç doğrultusunda yapılmış olan gen ifade profili çalışmaları ile bu kriterlerden bağımsız olarak bu amaca yönelik moleküler bir imza belirlenmeye çalışılmıştır. Bu tez çalışmasında, Lossos et al.'ın (2004) yapmış olduğu meta analiz sonuçları doğrultusunda, DLBCL hastalarının sağkalım tahmininde ifade profillerinin kullanılabilecek 6 genin (LMO2, BCL6, FN1, CCND2, SCYA3 ve BCL2), Türk toplumunda moleküler imza olarak kullanılabilirliğinin belirlenmesi hedeflenmiştir. Yapılan analiz sonucunda bu yöntemin Türk populasyonu için uygun olmayan bir yöntem olduğu belirlenmiştir.

Cancer, disease of the era, is an important public health problem with increasing incidence. The heterogeneity of cancer makes its diagnosis and treatment even more challenging. Diffuse Large B Cell Lymphoma (DLBCL) is the most prevalent subtype of Non-Hodgkin Lymphoma. The criterias such as International Prognostic Index and Ann Arbor Tumor Staging System are known to be insufficient in diagnosis and treatment of this disease. For this purpose, a molecular signature independent of the above mentioned criterias has been determined by Lossos et al. (2004) through meta-analysis of several microarray studies. The analysis identified molecular signature, comprising six genes (LMO2, BCL6, FN1, CCND2, SCYA3 and BCL2), that can be used for survival prediction. In this study, we have conducted an analysis in order to determine whether the gene expression profile of these six genes can be used as a marker in Turkish DLBCL cases for the prognosis of this disease.