Kredi türevlerinin bankacılık sektöründeki kredi riskine etkisi üzerine bir analiz

Abstract

Ülkelerarasındaki ticaretin giderek daha serbest hale gelmesi sürecinde ulusal paralar, oluşan yeni piyasalarda işletmeler ve ülkeler için, daha kolay ulaşılabilecek finansal kaynaklar haline gelmektedir. Buna paralel olarak, bu piyasalarda faaliyette bulunan finans kuruluşları, bireyler ve kurumların ihtiyaçlarına cevap verecek yeni finansal araçlar oluşturmaktadırlar. Bireysel ve kurumsal yatırımcılar, piyasalarda oluşacak olumsuzluklardan kaçınmak (hedge) ve piyasa şartlarından kazançlı çıkmak amacı ile türev ürünleri kullanmaktadırlar.Organize piyasaların gelişmesi, bir kredi işlemine birden çok tarafın katılması ve işlemlerin daha kompleks hale gelmesi, geçmişe nazaran günümüzde kredi riskine daha çok önem verilmesine yol açmıştır. Kredi riskinin yönetiminde riskin dağıtılması, kredi satışları veya varlığa dayalı menkul kıymet işlemleri gibi geleneksel yöntemler kısmi çözümler sunmaktadır. Özellikle son on yılda kredi riskinin yönetilmesi amacıyla geliştirilen kredi türevlerinin kullanımında, geleneksel yöntemlere kıyasla daha az maliyetli ve etkin olduğu için oldukça hızlı gelişmeler gözlenmiştir. Bu nedenle, özellikle son zamanlarda uluslar arası piyasalarda kredi riskinin yönetiminde, kredi türevleri hızla kullanılmaya başlanmıştır.Kredi türevleri, kredi temerrüt swapları, krediye dayalı tahviller, kredi spread opsiyonları ve toplam getiri swapları olarak dört gruba ayrılmaktadır. Kredi türev piyasasında en fazla kullanılan enstrümanlardan biri kredi temerrüt swaplarıdır. Özellikle kredi temerrüt swapları temel olarak dış piyasalarda ihraç edilen bonolar için koruma sağlayan enstrümanlardır. Diğer taraftan, kredi temerrüt swapları gelişmekte olan piyasalarda tahvil/bono fiyatının belirlenmesinde önemli bir gösterge olarak da kullanılabilmektedir.Analitik olarak gerçekleştirmek zorunda kaldığımız çalışmamız neticesinde, kredi türevlerinin kullanımının bankaların kredi kullandırma kabiliyetini artırdığını, ancak kredi riski konusunda belli bir düzeyden sonra etkisinin kalmadığını gözlemledik.

Increase in the volume of international free trade and free flow of international funds enable nations and institution to find financial funds easily. Meanwhile international financial institutions innovatively produce new products for both institutional and individual needs. Institutional and individual investors are both using derivatives in terms of hedging, speculating and arbitrage.The complexity of organized markets enables third parties to take part in loan and credit agreements and therefore the importance of credit risk increases with the increasing trade volume. Traditional methods like re-selling of existing credit exposure and securitize the credits with asset backed securities are partly effective in managing credit risk. Especially in the last decade there is a rapid growing market in innovatively new synthetic products like credit derivatives which are quite less costly and more effective than the traditional methods.Credit derivative are existing in four different type of products like Credit Default Swaps (CDS), Credit Spread Options (CDO), Credit Linked Notes (CLN) and Total Return Swaps. But 98 % of the trading volume is dealing with Credit Default Swaps. Those Credit Default Swaps are commonly used in pricing notes and bonds issued in emerging markets.In our working paper, due to limitations in local market, we should make an analytical analysis rather than an empirical one. At the end we decided that credit derivatives helps to banks in favor of increasing their credit portfolios less costly than the traditional methods and capital requirement is less than the traditional method. We also stated that under certain circumstances credit derivatives are useless in managing the credit risk in a bank?s balance sheet. The increasing volume of credit derivatives held for trading is increasing the credit risk instead of decreasing it.