Sıçanlarda pasif sakınma ve yükseltilmiş artı labirent testinde imipramin, fluvoksamin, tianeptin ve moklobemidin öğrenme ve bellek üzerine etkisi

Abstract

Depresyondaki birçok hastada bilişsel bozukluklar bulunmaktadır. Bu bozuklukların bazı antidepresanların kronik kullanımı ile düzelebildiğini gösteren birçok çalışma bulunmakla birlikte, aksi yönde bulgular da vardır. Bu nedenle çalışmamızda imipramin (trisiklik bir antidepresan), fluvoksamin (selektif serotonin gerialım inhibitörü bir antidepresan), tianeptin (atipik bir antidepresan) ve moklobemid (reversibl MAO A inhibitörü bir antidepresan) gibi seçilmiş bazı antidepresanların sıçanlarda öğrenme ve bellek üzerindeki etkilerini iki farklı metodla araştırmayı amaçladık. 200-250 g ağırlığında 154 adet erişkin erkek Wistar albino sıçan beş gruba ayrıldı. Sıçanlara 14 gün süreyle imipramin (10 mg/kg, intraperitoneal, ip), fluvoksamin (10 mg/kg, ip), tianeptin (10 mg/kg, ip), moklobemid (20 mg/kg, ip) veya serum fizyolojik uygulanarak pasif sakınma ve yükseltilmiş artı labirent testlerinde öğrenme ve bellek üzerine etkileri araştırıldı. Testlerden önce ilaçların deneklerin lokomotor aktivitelerini bozup bozmadığı test edildi.Grupların hiçbirinde, kontrol grubuyla karşılaştırıldığında lokomotor aktivitede istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı. Fluvoksaminin bellek üzerine herhangi bir etkisi gözlemlenmezken, imipraminin her iki testte de belleği bozduğu saptandı (p<0.05). Moklobemid ve tianeptin uygulanan hayvan grubunun pasif sakınma testindeki retansiyon süreleri, kontrol grubundan anlamlı olarak uzun bulundu (p<0.05). Ayrıca moklobemid uygulanan hayvanlarda, yükseltilmiş artı labirent testinde geçiş süresi kısalmasının yüzdesi anlamlı olarak arttı (p<0.05). Sonuç olarak imipraminin bellek bozucu etkisinin antikolinerjik etkinliğinden kaynaklanabileceği düşünüldü. Tianeptin ve moklobemidin bellek fonksiyonlarını artırıcı etkileri ise, bu ilaçların nörotrofik faktörler ve nörojenezis üzerindeki pozitif etkinliklerine bağlı olarak açıklanabilir. Ancak bu bulguların desteklenmesi için ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.

In many depressed patients, cognitive impairments are present. Although many studies indicate that these impairments can be improved by chronic treatment with some antidepressants, there are some contrary evidences. Therefore, in our study we aimed to investigate the effects of some selected antidepressants like imipramine (a tricyclic antidepressant), fluvoxamine (a selective serotonine re-uptake inhibitor antidepressant), tianeptine (an atypical antidepressant) and moclobemide (a reversible inhibitor of MAO A antidepressant) on learning and memory in two sets of experiments in rats. 154 Adult male Wistar rats weighing 200-250 g were divided into 5 groups. The effects of administration of imipramine (10 mg/kg, ip), fluvoxamine (10 mg/kg, ip), tianeptine (10 mg/kg, ip), moclobemide (20 mg/kg, ip) or saline for 14 days on passive avoidance and elevated plus maze tasks were investigated in rats. The effects of drugs on the locomotor activity were also assesed.In this study there were no statistically significant differences in locomotor activity parameters in all groups compared to the control rats. It was determined that memory performances in both tests were impaired in imipramine group (p<0.05), whereas no effects were observed in fluvoxamine group compared to the control group. However, moclobemide and tianeptine group exhibited significantly longer retention latencies (p<0.05) in the passive avoidance task compared to the control group. Also the animals treated with moclobemide showed a significant increase in the percent of transfer latency shortening (p<0.05). We consider that the effect of imipramine may be connected to its anticholinergic activity. The improving effects of tianeptine and moclobemide in memory functions may be explained by their possitive activity on neurotrophic factors and neurogenesis. But further studies are needed to support these evidences.