Gebze`de bulunan metal ve metal ürünleri sektörüne ait iş yerlerinde çalışan işçilerde; iş kazaları, travmatik stres ve depresif belirtilerin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı; literatürde iş kazalarının farklı boyutları, ruhsal sonuçları ve iş yerlerinde buna ilişkin alınabilecek önlemlerin neler olduğuna ilişkin kısıtlı düzeyde bilgi olması nedeniyle, iş kazalarının en sık rastlandığı sektörlerden biri olan metal endüstri kolundaki travma ile ilişkili sorunlara vurgu yapabilmektir. Katılımcılara, İş Kazaları ve Ruhsal Travmayı Değerlendirme Formu, Travmatik Stres Belirtileri Ölçeği ve Yeti Yitimi Formu uygulanmıştır. Örneklem 14'ü kadın, 165'i erkek olmak üzere toplam 209 kişiden oluşmaktadır. Çalışmanın verileri, Gebze bölgesinden ihtimalsiz örnekleme yöntemiyle (sample of convenience) seçilen 3 fabrikada çalışmakta olan, metal sanayi işçilerinden alınmıştır.209 kişiden 148'inin (%70.8) geçmişinde iş kazası dahil olmak üzere farklı bir travma öyküsü vardır. 148 kişideki TSSB sıklığı 22 kişi ile %14.9'dur. Depresyon sıklığı ise; 16 kişi ile %10.8'dir.Travması olan 148 kişi ile yapılan regresyon analizi sonucuna göre; travma toplamı, travmanın öznel ve nesnel şiddeti, kişinin geçmişinde ruhsal bir hastalık öyküsü olması TSSB puanları üzerinde anlamlı bir yordayıcıdır.148 işçinin 27'si, iş kazası geçirmiştir. İş kazası geçirenler içinde TSSB sıklığı 9 kişi ile %33.3, Depresyon sıklığı ise 6 kişi ile %22.2'dir.İş kazası geçirenler içinde yapılan Sürekli Değişkenler için Pearson Korelasyon katsayısına göre, TSSB ve Depresyon puanı ile yaşanılan travma sayısı, iş kazası sonrası sosyal destek puanı, iş kazasının nesnel şiddeti ve istirahat alınan gün sayısı arasındaki ilişki istatistiksel açıdan anlamlıdır. Yapılan süreksiz değişkenler için İlişkisiz Grup T testine göre de; İşçilerin TSSB ve Depresyon puanları, iş kazasının öznel şiddetine göre anlamlı bir farklılık göstermemektedir.Sonuç olarak; bu ve benzeri çalışmalarla, kazaya bağlı Travmatik Stres Belirtileri geliştiren kişiler için, işyerindeki ve günlük hayatındaki işlevselliği arttırma yönünde sosyal politikalar belirlemek, tedavi ve rehabilitasyon müdahaleleri, stratejileri ve program planlamaları yapmak esas amaç olarak belirlenmelidir.

The aim of this work is to emphasize various aspects of industrial accidents, their psychological consequences and possible precautions to be taken in metallurgical enterprises, which suffer from absence of broad information on these subjects in scientific literature. Participants have let fill Assessment of Industrial Injuries and Psychological Trauma Form, Scale of Signs of Traumatic Stress, and Power Loss Form. Subject group consist of 209 employees, 14and 165 of which are female and male, respectively. Research data is collected from metal industry workers from three given enterprises using Sample of Convenience method.148 out of 209 subjects (70.8%) have various trauma narrative including industrial injuries. Those 148 employees give a PTSD density of 14.9% with 22 individuals and depression of 10.8% with 16 individuals.Regression analysis on 148 traumatic subjects mentions that aggregate of trauma, subjective and objective harshness of it, and psychopathological past of the subjects are meaningful predictors on individuals? PTSD scores.27 out of 148 employees experienced industrial injuries. PTSD density among this group is 33.3% with 9, and depression density is 22.2% with 6 individuals.Pearson correlation coefficient for lasting variables method applied to the subjects with industrial injury experience mentions that PTSD and depression points are significantly relevant with the number of experienced traumas, social support score after the injury, objective harshness of the injury and number of days off taken after the injury. By the way, according to independent group T test for intermittent variables, the PTSD and depression scores does not differ significantly with subjective harshnesses of industrial injuries.As a conclusion, it should be the main aim to establish social policies in order to obtain functionality in daily and work life; arrange interventions, strategies and program plannings for treatment and rehabilitation of subjects which improve injury?related traumatic stress signs; using this method or alike.