Güreşçilerin motivasyonu ve özyeterlikleri ile antrenörlerin liderlik davranışlarının ilişkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı Türkiye Güreş Birinci Ligi kulüplerindeki güreşçilerin algıladıkları antrenör davranışlarının, sporcuların güdülenmeleri ve özyeterlikleri ile olan ilişkisini belirlemektir. 289 güreşçi araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Araştırmada spora özgü özyeterlik algısını ölçmek için Özyeterlik Ölçeği, sporcuların güdülenmelerini belirlemek için Sporda Motivasyon Ölçeği, algılanan liderlik davranışlarını belirlemeye yönelik Sporda Liderlik Ölçeği ve sporcuların genel özyeterlik algılarını tespit etmek amacı ile Genel Özyeterlik Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 17.0 paket programı kullanılmıştır. Bulgulara göre algılanan antrenör davranışları yaş, spor yaşı, antrenör ile çalışma zamanı ve güreş stiline göre anlamlı bir fark göstermiştir. Güdülenme ve özyeterlik için demografik özelliklere göre anlamlı bir fark yoktur. Pearson korelasyon analizi sonucuna göre eğitici ve öğretici davranış ile güdülenmeme arasında negatif yönde anlamlı bir ilişkili vardır (r=-0,129, p<0,05). Eğitici ve öğretici davranış (r=0,261), demokratik davranış (r=0,181), sosyal destek davranışı (r=0,126) ve pozitif geribildirim (r=0,199) davranışının genel özyeterlik ile pozitif yönde anlamlı bir ilişki gösterdiği bulunmuştur (p<0,05). Regresyon analizleri sonucuna göre eğitici ve öğretici davranış ve sosyal destek davranışının (negatif etki) sportif özyeterliği (düzeltilmiş R2=0,032) ve içsel güdülenmeyi (düzeltilmiş R2=0,042) açıkladığı tespit edilmiştir. Ayrıca, eğitici öğretici davranış (ß=0,507), otokratik davranış (ß=-0,0167) ve sosyal destek davranışı (ß=-0,274) genel özyeterliği anlamlı olarak açıklamıştır (düzeltilmiş R2=0,10). Güdülenmeme için yapılan regresyon analizine göre ise eğitici ve öğretici davranışın (ß=-0,500) ve sosyal destek davranışının (ß=0,322) güdülenmemeyi etkilediği görülmüştür.Elde edilen bulgular doğrultusunda algılanan antrenör davranışlarının sporcuların güdülenmeleri ve özyeterlikleri ile ilişkili olduğu ve bazı antrenör davranışlarının güdülenme ve özyeterliği açıkladığı görülmüştür. Elde edilen bulgular ilgili araştırmalar ve kuramlar ile desteklenerek tartışılmıştır.

The aim of this research was to examine the relationship of Turkish 1st League's wrestlers' motivation and self-efficacy with perceived coaching behaviours. For this purpose 289 wrestlers participated to the research. Self-efficacy Scale was used in order to measure sports specific self-efficacy. Also, Sport Motivation Scale, General Self-efficacy Scale and Leadership Scale for Sports were used. Data was analysed by SPSS 17.0 package program. According to the results, there were significant differences for perceived coaching behaviours according to age, sports experience, the length of working with the coach and wrestling style (Freestyle/Greco-Roman). There was not any significant difference for motivation and self-efficacy according to demographic characteristics. According to Pearson's correlation analysis, there was a negative significant correlation between training and instruction behaviour and amotivation (r=-0,129, p<0,05). General self-efficacy significantly correlated with training and instruction behaviour (r=0,261), democratic behaviour (r=0,181), social support behaviour (r=0,126) and positive feedback behaviour (r=0,199). According to regression analysis, it was obtained that training and instruction behaviour and social support behaviour (negative effect) contributed to sport specific self-efficacy (Adjusted R2=0,032) and intrinsic motivation (Adjusted R2=0,042). Moreover, training and instruction behaviour (ß=0,507), autocratic behaviour (ß=-0,0167) and social support behaviour (ß=-0,274) contributed to general self-efficacy (Adjusted R2=0,10). Training and instruction behaviour (ß=-0,500) and social support behaviour (ß=0,322) contributed to amotivation. In the light of the results it could be said that perceived coaching behaviours are related to athletes' motivation and self-efficacy and that some of the perceived coaching behaviours could contribute to motivation and self-efficacy of wrestlers. Results were discussed in the light of the relevant literature and theories.