Salon dansçılarına uygulanan proprioseptif ve kuvvet egzersizlerinin kalf kasları dayanıklılığına, denge ve ayak bileği açılarına etkisinin belirlenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada salon dansçılarına uygulanan proprioseptif ve kuvvet egzersizlerinin kalf kaslarının dayanıklılığına, denge ve ayak bileği açılarına etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırmanın örneklem grubu Dans sporu Latin Amerikan (Salon Dansları) dansları disipliniyle aktif olarak uğraşan dans yaşları en az 2 sene ve üstü, haftada en az 2 gün antrenman yapan toplam 27 yetişkin sporcusundan oluşmuştur. Araştırma deneysel bir çalışma olup, rastgele olarak seçilen 14 kişi antrenman grubu (7 kadın-7 erkek yaş 25.91±4.07 yıl, ağırlık 60.60±11.57 kg boy 170.19±8.64 cm, bki 20.72±2.27 kg/m², % yağ 18.21±5.67), 13 kişi kontrol grubu (6 kadın-7 erkek yaş 23.49±3.94 yıl, ağırlık 66.05±6.55 kg, boy 171.36±7.15 cm, bki 22.44±0.95 kg/m², % yağ 20.79±8.02) olarak araştırmaya katılmıştır. Çalışmada her iki grubun (antrenman-kontrol) ilk ölçümleri yapıldıktan sonra antrenman grubuna kendi antrenmanlarının yanı sıra ilave olarak proprioseptif ve kuvvet egzersizlerini içeren 12 haftalık antrenman programı uygulanmıştır. Sporcular bu antrenmanı haftada 2 gün toplamda 24 kez yapmışlardır. Kontrol grubu ise herhangi bir proprioseptif ve kuvvet antrenmanı yapmayıp hali hazırdaki dans antrenmanlarına devam etmişlerdir. Bulgular: Antrenman ve kontrol grubuna ait ilk ve son ölçümde alınan denge verileri gruplara göre karşılaştırıldığında statik denge ve bileşenlerinin istatistiksel açıdan anlamlı farka sahip olmadığı bulunmuştur (p>0.05). Aynı şekilde dinamik denge bileşenlerini oluşturan çift ayak denge, sağ ayak denge ve sol ayak denge puanlarında istatistiksel olarak anlamlı farka sahip olmadığı bulunmuştur (p>0.05). Ancak her iki gruba ait ölçüm çiftleri karşılaştırıldığında antrenman grubunun çift ayak dinamik denge, kontrol grubunun sağ ayak dinamik denge ve her iki grubunun sol ayak dinamik denge değerlerinde istatistiksel açıdan anlamlı değişim gösterdiği bulunmuştur (p<0.05). İlk ölçümde antrenman ve kontrol grubuna ait tek topukta yükselme sayısı, ilk ve son tek topukta yükselmede ayak bileği açısı karşılaştırıldığında istatistiksel olarak bir fark bulunmazken (p˃0.05), son ölçümde istatistiksel olarak sadece tek topukta yükselme sayısında fark bulunmuştur (p<0.05). Ayrıca her iki gruba ait ölçüm çiftleri karşılaştırıldığında antrenman grubuna ait tek topukta yükselme sayısı, ilk ve son tek topukta yükselmede ayak bileği açısında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p<0.05). Sonuç: Antrenman grubunun istatiksel olarak anlamlı çıkmasa da statik dengesi gelişmiştir. Aynı şekilde dinamik denge bileşenleri; çift ve sol ayak denge performansında gelişim olmuştur. Tek topukta yükselme sayısı artarak kalf kas dayanıklılığı sağlanmıştır. İlk ve son tek topuk yükselişindeki ayak bileği açısında değişim transvers düzlemde internal rotasyon şeklinde olmuştur.

Objective: The aim of this study was to determine the effect of proprioceptive and strength exercises on the durability of the calf muscles, balance and ankle angles.Method: Sample group of the study was a total of 27 adult dance athletes who were active in the discipline of Latin American (Ballroom Dance) Dance Sport and have been training at least twice a week and are at least 2 + years dancing age. The study was an experimental study in which randomly selected 14 people training group (7 female-7 male, 25.91 ± 4.07 years old, weight 60.60 ± 11.57 kg, height 170.19 ± 8.64 cm, BMI 20.72 ± 2.27 kg / m², fat 18.21 ± 5.67% ), the control group (6 female-7 male, 23.49 ± 3.94 years old, weight 66.05 ± 6.55 kg, height 171.36 ± 7.15 cm, BMI 22.44 ± 0.95 kg / m², fat 20.79 ± 8.02%) were included. After the initial measurements of both groups (training-control) were performed, 12-week training program including proprioceptive and strength exercises was applied to the training group, together with their own dance training. The athletes performed this training twice a week, 24 times in total. The control group did not perform any proprioceptive and strength training, but continued their routine dance training.Results: When the equilibrium data obtained in the initial and final measurements of the training and control group were compared, it was found that the static balance and its components did not have a statistically significant difference (p>0.05). Similarly, it was found that there was no statistically significant difference between the two feet balance value, right and left foot balance values (p>0.05). However, when the measurements of both groups were compared, it was found that two feet dynamic balance value of training group, the right foot dynamic balance value of the control group and the left foot dynamic balance value of both groups showed statistically significant difference (p<0.05). According to the initial and final single heel-rise measurements of the training and control group, when compared in terms of ankle angle at the first and last heel rise, there was no statistically significant difference in the number of single heel-rise (p>0.05), but there was a statistically significant difference, only in the number of single heel rise in the final measurement (p<0.05). In addition, when the initial and final measurements of both groups were compared, there was a statistically significant difference in the number of single heel-rise and the ankle angles in the first and last single heel-rise (p<0.05).Conclusions: Eventhough the training group did not show any statistical significance, their static balance was found to be developed. Similarly, there was an improvement in the balance performance of the double and the left foot dynamic balance components. In addition, the change in ankle angle in the first and last single heel rise test was in the form of internal rotation in the transvers plane.