Icsı uygulaması yapılan kötü yanıtlı hastalarda gnrh agonist mikrodoz flare up, gnrh antagonist ve letrozol-gnrh antagonist protokollerinin karşılaştırılması

Abstract

AMAÇ: ICSI tedavisi uygulanan kötü yanıtlı primer infertil kadınlarda kullanılan GnRH agonist mikrodoz flare up, GnRH antagonist ve Letrozol-GnRH antagonist protokollerini etkinlik ve emniyet açısından karşılaştırmakMATERYAL VE METOD: ICSI uygulaması yapılacak toplam 155 kötü yanıtlı olgu, 1. gruba GnRH agonist mikrodoz flare up (n=51), 2. gruba GnRH antagonist (n=55), 3. gruba Letrozol-GnRH antagonist (n=49) protokolleri ile KOH uygulaması yapılmak üzere üç gruba randomize edildi. Toplanan matür oosit sayısı, embryo kalitesi ve gebelik oranları çalışmanın primer sonuç parametreleri idi. Stimülasyon süresi, kullanılan toplam gonadotropin dozu, fertilizasyon oranları, implantasyon oranları, siklus iptal oranları ve toplam tedavi masrafları ise çalışmanın sekonder sonuç parametreleri olarak belirlendi. İstatistiksel analiz, ANOVA, Post hoc Tukey ve X2 testleri kullanılarak yapıldı. P<0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.BULGULAR: Toplanan oosit sayısı, matür oosit sayısı, fertilize olan oosit sayısı ve embryo sayısı GnRH antagonist grupta istatistiksel olarak anlamlı düzeyde fazla saptanırken (sırasıyla p=0.002, p=0.017, p=0.038, p=0.015) hCG günü östradiol seviyesi ve siklus iptal oranı mikrodoz GnRH agonist flare up grupta istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulundu (sırasıyla p=0.001, p=0.023). Gebelik oranlarının istatistiksel olarak anlamlı olmamakla birlikte GnRH antagonist grupta daha yüksek olduğu gösterildi (sırasıyla GnRH antagonist, mikrodoz GnRH agonist flare-up ve letrozol-GnRH antagonist gruplarında %12.7 (n=7), %7.9 (n=4), %6.1 (n=3) p=0.79). Stimülasyon süresi, kullanılan toplam gonadotropin dozu, implantasyon oranları ve toplam tedavi masrafları açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı.SONUÇ: Bizim çalışmamızda ICSI uygulanan kötü yanıtlı hastalarda GnRH antagonist protokolünün toplanan oosit ve matür oosit sayısı, fertilize olan oosit sayısı ve embryo sayısı açısından mikrodoz GnRH agonist ve Letrozol-GnRH antagonist protokollerine göre daha üstün olduğu izlenmektedir. Aynı grupta istatistiksel olarak anlamlı olmamasına rağmen diğer gruplara göre daha yüksek gebelik oranları elde edilmiştir. Buna göre gelecekte yapılacak olgu sayısının daha fazla olduğu kontrollü randomize prospektif çalışmalar, GnRH antagonist protokol lehine anlamlı olarak daha yüksek gebelik oranları ortaya koyabilir.ANAHTAR KELİMELER: Kötü yanıt, yardımla üreme teknikleri, mikrodoz GnRH agonist flare up protokol, GnRH antagonist protokol, Letrozol-GnRH antagonist protokol

OBJECTIVE: To compare efficacy of microdose GnRH agonist flare-up, GnRH antagonist and Letrozole-antagonist protocols in patients with poor ovarian response undergoing ICSI cyclesMATERIAL AND METHODS: A total of 155 patients with poor ovarian response undergoing ICSI were randomly assigned to receive either microdose GnRH agonist flare-up (n=51) or GnRH antagonist (n=55) or Letrozole-antagonist (n=49) protocols. The primary outcome measures were the number of mature oocytes retrieved, embryo quality and pregnancy rates. Secondary outcome measures were duration of stimulation, total dose of gonadotropins used, fertilization rates, embryo cleavage rates, implantation rates, cancellation rates and overall therapy costs. ANOVA, Post hoc Tukey and Chi square tests were used for statistical analysis.RESULTS: The number of oocytes retrieved, the number of mature oocytes, the number of fertilized oocytes and the number of embryos were found to be significantly higher in GnRH antagonist group (p=0.002, p=0.017, p=0.038, p=0.015 respectively) while the estradiol levels on hCG day and cycle cancellation rates were significantly higher in microdose GnRH agonist flare-up group (p=0.001, p=0.023 respectively). Pregnancy rates were shown to be higher in GnRH antagonist group although not statistically significant (12.7% (n=7), 7.9% (n=4), 6.1% (n=3) in GnRH antagonist, microdose GnRH agonist flare-up and Letrozole-GnRH antagonist groups respectively p=0.79). The duration of stimulation, the total dose of gonadotropins used, implantation rates and overall therapy costs did not differ significantly between groups.CONCLUSION: GnRH antagonist protocol is shown to be superior than microdose GnRH agonist flare-up and Letrozole-GnRH antagonist protocols by means of the number of oocytes and mature oocytes retrieved, fertilization rates and the number of embryos in poor responders undergoing ICSI cycles. Higher pregnancy rates were obtained in the same group although not significant. Further controlled randomized prospective studies with larger sample sizes may reveal significantly higher pregnancy rates in the future.KEY WORDS: Poor responders, assisted reproductive technologies, microdose GnRH agonist flare-up protocol, GnRH antagonist protocol, Letrozole-GnRH antagonist protocol