Çocukluk çağı nonspesifik kronik öksürüklerinin izlemi ve sonuçları

Abstract

Giriş ve Amaç: Kronik öksürük, 4 haftadan uzun süren öksürük olarak tanımlanmıştır. Spesifik öksürük belirteçleri kaynaklarda iyi tanımlanmakla beraber çocuklarda nonspesifik öksürük tanısı koymakta güçlük yaşanmakta ve gereksiz tetkik ve tedaviler uygulanmaktadır. ACCP çocuklar için yetişkinlerdekine benzer bir iş akışı kılavuzu uyarlamıştır fakat farklı yaş gruplarındaki çalışmalar tanı gruplarının sıklığını farklı olarak bildirmiştir. Ayrıca 6 yaş altında zorlu spirometri yapılamadığı için, küçük yaş gruplarında nesnel değerlendirme eksik kalabilmektedir. Çalışmamızın amacı 2006 ACCP kılavuzunu kullanarak hastanemize başvuran nonspesifik kronik öksürük sebeplerini saptayarak tedavi etmek ve impuls osilometre (İOS)' nin kronik nonspesifik öksürükteki öngörümsel değerini araştırmaktır.Hastalar ve Yöntem: Spesifik öksürük bulguları taşımayan 3-15 yaş aralığındaki çocukları kılavuza uygun değerlendirerek ve kuru ya da yaş öksürük olmalarına göre ön tanılarını oluşturup uygun tedavilerini başlayarak, 2 hafta aralıklarla izledik. Hastalara kan testlerinin yanı sıra İOS ve uygun olanlara spirometri uyguladık. Ön tanısı olmayan yaş öksürüklülere antibiyotik, kuru öksürüklülere solunumsal steroid tedavisi verdik. Test sonuçlarına ve tedaviden faydalanma durumlarına göre tanılarını belirleyerek olası risk etmenlerini istatistiksel olarak değerlendirdik.Bulgular: 3,8 ve 14,3 yaşları arasında 51 nonspesifik kronik öksürüklü hasta değerlendirildi. İlk üç tanı, astım ve eşdeğeri (%51), uzamış bakteriyel bronşit (UBB, %21,6) ve üst hava yolu öksürük sendromuydu (ÜHÖS, %13,7). Diğer tanılar bir grupta birleştirilip dörtlü kıyaslama yaptığımızda kuru öksürük nitelikte olma (p< 0,01), eforla öksürük olması (p: 0,038), ailede atopi varlığı (p: 0,045) ve MEF25-75 salbutamol yanıtı (p: 0,048) astım açısından anlamlı olarak yüksek bulundu. Diğer değişkenlerin dörtlü karşılaştırılmalarında anlamlı fark yoktu fakat yaş öksürük ayırıcı tanısında, başvuru anı İOS R10-15-20 yüzde değerlerinde ÜHÖS ve UBB arasında anlamlı fark saptandı (sırasıyla p: 0,033, p: 0,034, p: 0,05)Tartışma ve Sonuç: Çalışmamızda, 2006 ACCP kılavuzunda tanımlanan iş akışı şemasına uyarak, izleme katılan 51 hastanın tümünde bir tanıya ulaşıldı. En önde gelen ilk 3 tanı, astım veya eşdeğeri, uzamış bakteriyel bronşit ve üst hava yolu öksürük sendromuydu. İOS' un ise tanı koydurucu olmaktan ziyade ayırıcı tanıda yardımcı olduğu görüldü. İOS' un farklı yaş ve tanı gruplarındaki öngörüsel değerini belirlemek için büyük gruplarda, daha fazla çalışma yapılması ihtiyacı olduğu anlaşıldı.

Introduction and aim: Chronic cough was defined as cough < 4 weeks. Spesific cough pointers were well defined in references. However, difficulties in making diagnosis in children with nonspesific chronic cough, often lead to excessive testing and improper treatment. ACCP established a pediatric guideline but several studies among different mean ages showed different frequencies of diagnostic groups. Besides, forced spirometri tests couldn't be performed under 6 years of age which leads to deficiencies in objective measures. Aim of our study is to define and treat nonspesific chronic cough reasons by using 2006 ACCP guideline and to assess predictive value of IOS in children with nonspesific chronic cough.Study group and method: We evaluated children without spesific cough pointers between 3 to 15 years of age, according to guideline. Patients were classified as dry and wet cough and treatment and follow up was started when differential diagnosis were made by clinical evaluation or tests and they were re-evaluated in 2 week intervals. IOS and spirometri tests were performed. Patients with undefined wet cough recived antibiotics and those with dry cough recieved inhaled steroids. Diagnostic groups were compared statistically for possible risk factors and test variables Results: 51 nonspesific chronic cough patients between 3.8 to 14.3 years of age were evaluated. Most common diagnoses were asthma or variant (51 %), proctracted bacterial bronchitis (PBB, 21.6 %) and upper airway cough syndrome (UACS, 13.7 %). Others were combined in one. Comparison of 4 groups showed significant difference in `having dry cough` (p<0.01),` having exercise induced cough` (p: 0.038), familial atopi existence (p: 0.045) and MEF25-75 bronchodilator response (p: 0.048) for asthma. Group comparison of IOS variables showed no significant difference but when comparing PBB and UACS as differential diagnoses in wet cough, R10-15-20 percentages were found significantly higher in UACS group. (p: 0.033, p: 0.034, p: 0.05 respectively)Discussion and conclusion: In our study, diagnoses were made in all of the 51 patients by utilizing algorithm of 2006 ACCP guideline. Most common reasons were asthma, PBB and UACS. IOS was rather accepted as a supportive tool in differential diagnose than a diagnostic tool, especially in wet cough. Results imply that, more researchs with larger samples and among different age groups must be done in order to clarify the predictive value of IOS in children with chronic cough.