Adenoviral keratokonjonktivitin konjonktival goblet hücre sayı ve morfolojisine uzun dönemde etkisi

Abstract

Adenoviruslar insanda solunum sisteminde gözde, üriner sistemde ve gastrointestinal sistemde enfeksiyonlara neden olabilmektedirler. Bunlar arasında en sık rastlanan keratokonjonktivitlerdir.Keratokonjonktivite sıklıkla genotip 3, 4, 8, 19 ve 37 neden olur.Adenovirus keratokonjonktivitleri çok bulaşıcıdır ve epidemilere neden olabilir. Bu yüzden tanının hızlı ve doğru yapılması önemlidir. Tanıda sıklıkla hızlı, duyarlı ve özgül bir yöntem olan PCR kullanılmaktadır. Genotipin belirlenmesi, spesifik tiplerle klinik tablo arasındaki ilişkiyi belirlemek ve virusun coğrafi dağılımını takip edebilmek açısından önemlidir. Bu çalışmada Kocaeli Üniversitesi Hastanesi'ne başvuran adenoviral keratokonjonktivit geçirmiş hastalarda adenoviral keratokonjonktivitin uzun vadede konjonktival goblet hücre sayı ile morfolojisine etkisi ve adenoviral keratokonjonktivit geçirmiş hastalarda görülen kuru gözün etyolojisinin araştırılması amaçlanmıştır.Muayene öncesi hastaların oküler anamnezleri alındı. Tüm hstalara schrmer 1 testi (topikal anestezili), gözyaşı kırılma zamanı (GKZ), konjonktival impresyon sitolojisini içeren oftalmolojik muayene yapıldı. istatistiksel değerlendirme, IBM SPSS 20.0 (SPSS Inc., Chicago, IL, USA) paket programı ile yapıldı.Vaka grubunun ortalama impresyon sitolojisi skoru 2.0(1.0-2.0), kontrol grubunun ortalama impresyon sitolojisi skoru 1.0(0.0-1.75) olarak saptanmıştır. Hasta ve kontrol grubu arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. (p<0,001) Vaka grubunda 1 mm kareye düşen ortalama goblet hcre sayısı 4.0(2.0-10.0), kontrol grubunda 1 mm kareye düşen ortalama goblet hücre sayısı 16.0(4.25-36.75) olarak saptanmış olup aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. (p<0,001) Vaka grubunun ortalama schirmer değerleri 10.0 mm(8.0-13.0) , kontrol grubunun ortalama schirmer değerleri 14.0 mm(10.25-17.0) olarak saptanmıştır. Aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. (p<0,001) Vaka grubunun ortalama GKZ değerleri 8.16±2.98 sn, kontrol grubunun ortalama GKZ değerleri 11.1±3.20 sn olarak bulunmuştur. GKZ arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu. (p<0,001)Bu çalışmada adenoviral keratokonjonktivit geçirenlerde kuru göz semptom ve bulgularında artış ve gözyaşı fonksiyon testlerinde anlamlı değişiklikler olduğu gözlendi. İmpresyon sitoloji değerlendirmesinde konjonktivada goblet hücre sayısında azalma ve epitel hücrelerinde skuamöz metaplazi olduğu saptandı.Çalışmamız bu konuda Türkiye'de yapılan ve adenoviral keratokonjonktivit geçiren hastalarda konjonktival goblet hücre sayı ile morfolojisini araştıran ve bu hastalardaki kuru gözün etyolojisine yönelik yapılmış ilk kapsamlı çalışmadır. Çalışmanın kısıtlılıkları, tek merkezli olması ve hastaneye başvuran olguları değerlendirmesidir.Türkiye'de adenoviruslara bağlı göz enfeksiyonlarının epidemiyolojisi ve doğurduğu sonuçları değerlendirmek için daha geniş kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.Anahtar Kelimeler: adenovirus, kuru göz, keratokonjonktivit

Adenoviruses may cause infections in respiratory system, eyes, urinary system and gastrointestinal system of humans. Keratoconjunctivitis is the most common one among these. Keratoconjunctivitis is generally caused by genotypes 3, 4, 8, 19 and 37. Adenovirus keratoconjunctivitis is very infectious and may lead to epidemics. Therefore; it is important to make a rapid and accurate diagnosis. PCR, that is a rapid,sensitive and specific method, is frequently used in diagnosis. Determination of genotype is important for determining the relationship between specific types and clinical manifestation and for following geographical distribution of the virus. The aim of this study was to investigate the long-term effect of adenoviral keratoconjunctivitis on the number and morphology of goblet cells and the etiology of dry eyes among the patients who experienced adenoviral keratoconjunctivitis and admitted to Kocaeli University Hospital. Ocular anamnesis were taken from the patients before examination. All patients underwent schirmer 1 test (with topical anaesthesia), tear breakup time (TBUT) and ophtalmological examination including conjunctival impression cytology. Statistical analysis was performed by using IBM SPSS 20.0 (SPSS Inc.,Chicago, IL, USA) package program.Mean impression cytology score of the study group was found to be 2.0 (1.0-2.0), and it was found to be 1.0 (0.0-1.75) in the control group. The difference between patient and control groups was found to be statistically significant (p<0,001). Mean number of goblet cells in 1 mm2 was 4.0 (2.0-10.0) in the study group; and it was 16.0 (4.25-36.75) in the control group; and the difference between both groups was statistically significant (p<0,001). Mean schirmer value of the study group was 10.0 mm (8.0-13.0) and it was 14.0 mm (10.25-17.0) in the control group; and the difference was statistically significant (p<0,001). Mean TBUT value of the study group was 8.16±2.98 seconds while it was 11.1±3.20 seconds in the control group; the difference between both groups was found to be significant (p<0,001).In this study, it was observed that there was an increase in dry eyes symptoms and findings among the patients who experienced adenoviral keratoconjunctivitis and there were significant changes in tear function tests. A decrease was observed in the number of goblet cells in conjunctiva and squameous metaplasia was detected in epithelial cells during impression cytology assessment. Our study is the first comprehensive study which was performed in Turkey and investigating number and morphology of conjunctival goblet cells among the patients who experienced adenoviral keratoconjunctivitis and the etiology of dry eyes in these patients. The limitations of the study are that it is a single-center study and evaluates only the patients who admitted to the hospital. More coprehensive studies are required to evaluate the epidemiology of adenovirus-associated eye infections and their consequences in Turkey. Key Words: adenovirus, dry eyes, keratoconjunctivitis