Etyolojiye göre sakroiliitlerin sakroiliak eklemde topografik dağılımının manyetik rezonans görüntüleme ile değerlendirilmesi

Abstract

GİRİŞ VE AMAÇ: MRG'de seronegatif SpA'ların sakroiliak eklemde topografik dağılımının değerlendirildiği az sayıda çalışma mevcuttur. Biz bu çalışmada farklı etyolojiye ait 126 İnflamatuar Sakroiliit ve 17 Dejeneratif Sakroiliit tanılı hastanın, sakroiliit bulgularının SİE'de topografik dağılımını değerlendirdik.GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışma Temmuz 2009 ve Aralık 2016 tarihleri arasında Romatoloji polikliniğinden takipli 126 inflamatuar sakroiliit ve 17 dejeneratif sakroiliit tanısı alan toplam 143 hastadan oluşmaktadır. SİE MRG, 1,5T ve 3T MR cihazlarında spinal koil kullanılarak, hastalar supin pozisyonda ve dizler 15 derece fleksiyonda iken gerçekleştirilmiştir. Sakroiliitlerin kronik ve aktif sakroiliit bulguları değerlendirildi. Aktif bulgu olarak kemik iliği ödemi kabul edildi. Kronik bulgu olarak subkondral skleroz, erozyon, yağlı infiltrasyon ve eklem mesafesinde daralma-ankiloz kabul edildi. SİE anatomik olarak üst, orta ve alt olmak üzere üçe ayrıldı. Ayrıca SİE morfolojik olarak ligamentöz ve sinovyal olmak üzere ikiye ayrılarak değerlendirildi. Daha sonra aktif ve kronik bulgular SİE'de anatomik ve morfolojik sınıflamada tanımlanan lokalizasyonlara göre tekrar değerlendirildi.BULGULAR: İnflamatuar sakroiliitlerin karakteristik akut bulgusu olan kemik iliği ödemi, nadiren dejenerasyona bağlı olarak da gelişebilir. Dejeneratif sakroiliitlerde izlenen kemik iliği ödemi genellikle üst ve orta 1/3 SİE'de izlenirken, inflamatuar sakroiliitlerde ise orta ve alt 1/3 SİE'de izlenmektedir. İnflamatuar sakroiliitler kendi aralarında değerlendirildiğinde; AS'de alt 1/3 SİE tutulumu diğer tanı gruplarına göre daha az izlenirken (%41'e %63 p=0,009), PsA'da ise daha sık izlendi (% 80'e % 46 p= 0,005). PsA'da SİE'nin sinovyal kesiminin tutulumu daha sık izlendi (% 96'ya %76 p=0,055). Tüm İnflamatuar SpA tanı gruplarında SİE'nin sinovyal kesiminin tutulumu ligamentöz kesime göre daha sık izlendi (% 80'e %44). Ayrıca her bir eklemde akut bulguların iliak-sakral dominant tutulumuna göre değerlendirildiğinde AS'de sakral dominant tutulum daha sık izlenirken (%45'e %21 p=0,004), EA'da iliak dominant tutulum daha sık izlendi (%66'ya %22 p=0,000). SONUÇ: Çalışmamızda inflamatuar artritler arasında erken tutulum bölgeleri açısından farklar olduğu, inflamatuar artrite özgü olduğu düşünülen kemik iliği ödeminin dejeneratif artritlerde de izlenebildiği, ancak farklı lokalizasyonda olduğu sonucuna vardık. Anahtar Kelimeler: MRG, spondiloartritler, sakroiliit, sakroiliak eklem, topografik değerlendirme.

Introduction/Aim: The differences between seronegative arthritis types in topographic distribution of sacroiliac joint involvement on MRI has not been adequately studied. In this study we evaluated the topographic distribution of initial MRI findings in 126 patients with inflammatory sacroiliitis and 17 patients with degenerative arthritis.Materials and Methods: The initial MRI studies of 143 patients between July 2009 and December 2016 were retrospectively evaluated. Sacroiliac MRI studies were obtained using a spinal coil in supine position in 1.5 and 3.0 Tesla units. Bone marrow edema was considered as an acute finding. Subchondral sclerosis, erosive changes, fatty infiltration in bone marrow and joint space narrowing/ankylosis were considered chronic changes. All changes were tabulated as involving the upper, middle and lower third of the joint. In addition, the joints were divided as ligamentous and synovial and evaluated accordingly. Findings: Conventionally considered a finding of inflammatory arthritis, bone marrow edema was present in 8,8 % of degenerative arthritis cases, and involved the upper and middle one third of the joint, unlike the cases of inflammatory arthritis, where it involved the middle and lower third of the joints. Within the the inflammatory group, AS involved the lower third of the joint less frequently (%41 versus %63 p=0,009), and PsA more frequently (% 80 versus % 46 p= 0,005). PsA inveolved the synovial portion more frequently (% 96 versus %76 p=0,055). Overall, inflammatory SpA involved synovial portion more frequently than the ligamentous portion (% 80 versus %44). Also, in each joint studied, the acute finfings suggest that while sacral involvement appears to be more frequent in AS (%45 versus %21 p=0,004), Enteropatic arthritis tend to affect the iliac side more often (%66 versus %22 p=0,000).Conclusion: Our findings suggest that different types of inflammatory arthritis tend to involve different portions of the SI joint initially. Bone marrow edema, typically considered as sign of inflammatory arthritis, may also be encountered in degenerative sacroiliitis, but is usually seen in a different distribution than that of inflammatory arthritis.Key words: MRI, spondyloarthropathy, sacroiliitis, sacroiliac joint, topographic evaluation.