İliyak arter darlığı olan hastaların stent implantasyonu sonrası uzun dönem takibi ve restenoz oranları ile risk faktörlerinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Kliniğimizde semptomatik iliyak arter darlığı veya tıkanması olan ve stent implantasyonu ile revaskülarizasyonu sağlanan hastaların, stent açıklık oranlarını araştırmak. Restenoz saptanan hastalarda, stenozun olası risklerini değerlendirmek için hastaların demografik, anatomik ve yapılan prosedürlerin özelliklerini değerlendirmekti.Hastalar ve Yöntem: Çalışmaya Ocak 2013 ve Ocak 2016 yılları arasında Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı tarafından iliyak arter darlığı olan ve kritik bacak iskemisi veya medikal tedaviye rağmen yaşam kalitesini düşüren kladikasyo şikayeti nedeniyle iliyak artere stent implantasyonu yapılmış olan hastalar alınmıştır. Hedef damarda geçirilmiş endovasküler girişim, cerrahi revaskülarizasyon öyküsü, akut trombüs ve hedef damarda anevrizma gösterilen hastalar çalışma dışı bırakılmıştır. Dışlanma kriterlerine sahip olan hastalar çalışma dışı edildikten sonra geriye kalan toplam 58 hasta çalışmaya dahil edildi. Takiplerinde stent açıklığının kaybı; doppler ultrasonografide akım hızının >2,4 kat artması, kontrastlı anjiyografide oklüzyonun gösterilmesi veya lümen içinde %50' den fazla daralma olarak gösterilmiştir. İliyak stent takılan hastaların demografik özellikleri, lezyon özellikleri, işlem prosedürleri ve takiplerinde gelişen restenoz miktarı ve restenoza etki eden faktörler retrospektif olarak araştırılmıştır.Bulgular: Hastaların klinik ve işlem özelliklerine göre stent açıklık oranları karşılaştırıldığında; ana iliyak artere stent implantasyonu yapılan hastaların 26' sı (%89,6), ana iliyak ve dış iliyakı kapsayan lezyonların 8' i (%66,6), dış iliyak arter lezyonu olan hastaların ise 15' inde (%100) takiplerinde restenoz saptanmamıştır (p=0,034). Çoklu stent takılanların 6' sında (%54,5), tekli stent takılanların ise 43' ünde (%95,5) restenoz saptanmamıştır (p=0,002). Diğer parametrelerde restenoz açısından istatistiksel olarak anlamlı fark izlenmemiştir. Sonuç: İliyak arter darlıklarında, her TASC grubu lezyonlarda, total tıkalı lezyon olsun veya olmasın revaskülarizasyon stratejisi olarak endovasküler girişimlerin güvenli bir şekilde, yüksek başarı oranları ile kullanılabileceği gösterilmiştir.Anahtar Kelimeler: Periferik arter hastalığı, iliyak arter darlığı, stent restenozu

Aim: We aimed to investigate the stent patency rates of patients with symptomatic iliac artery stenosis or occlusion and revascularized with stent implantation in our clinic and to define the demographic, anatomical and procedural characteristics of the patients to assess the possible risks of stenosis in patients with restenosis.Patients and Methods: We included 58 patients with iliac artery stenosis and critic limb ischemia or patients who underwent stent implantation due to claudication that decreased the quality of life despite the medical treatment between January 2013 and January 2016 years at Kocaeli University Cardiology Clinic. Patients with history of endovascular intervention in the target artery, surgical revascularization history, acute thrombus, and aneurysm in target vascularity were excluded from the study. Loss of stent patency was defined as 2,4-fold increase in flow velocity in Doppler ultrasonography, demonstration of occlusion in contrast-enhanced angiography or >50% stenosis of vessel lumen. Demographic characteristics, lesion characteristics, procedural procedures and the amount of restenosis developed in follow-up and factors affecting restenosis were investigated retrospectively.Results: When the stent patency rates were compared according to the clinical and procedural characteristics of the patients; restenosis was not detected in 26 (89,6%) patients with common iliac artery stent implantation, in 8 (66,6%) patients with lesions involving main iliac and external iliac artery and in 15 (100%) patients with external iliac artery stenting (p=0,034). In addition, restenosis was not observed in 6 (54,5%) of the patients with multiple stenting and 43 (95,5%) of those who had single stent (p=0,002). There was no statistically significant difference in restenosis in terms of other parameters.Conclusion: It has been shown that endovascular procedures can be safely used with high success rates as a strategy of revascularization in iliac artery stenosis, with or without a totally occluded lesion in each TASC group lesion.Keywords: Peripheral arterial disease, iliac artery stenosis, stent restenosis