Kardiyorenal sendromlu hastalarda peritoneal ultrafiltrasyonun klinik, EKO parametreleri, hastane yatışları ve yaşam kalitesi üzerine etkisi

Abstract

Amaç: Kardiyorenal sendrom(KRS) kardiyak disfonksiyon ile renal disfonksiyonunun birlikte bulunması durumudur. Peritoneal ultrafiltrasyon, standart tedaviye cevap vermeyen ve/veya sık hastaneye yatış gerektiren KRS hastalarında kullanılabilecek alternatif bir tedavidir. Bu çalışmanın amacı, peritoneal ultrafiltrasyonun KRS hastalarındaki etkilerini değerlendirmekti.Yöntem: 13.12.2017 ve 18.07.2018 tarihleri arasında Kocaeli Üniversitesi Hastanesi Nefroloji polikliniğinde takip edilen ve en az 3 aydır PD tedavisi alan 30 KRS hastası (20 erkek, 10 kadın) çalışmaya dahil edildi. Tedavide 6. aya ulaşmış 24 hasta (17 erkek, 7 kadın) ve ≥12 ay geçiren 16 hasta (12 erkek, 4 kadın) vardı. Çalışmanın başlangıcında tüm hastalarda, tahmini glomeruler filtrasyon hızı (eGFR) < 60 ml/min/1.72 m2, sol ve/veya sağ ventrikül ejeksiyon fraksiyonu < %50 idi. PD tedasinin 3, 6, 12.ayındaki bulgular ve veriler analiz edildi.Bulgular: Peritoneal UF tedavisi, KKY kaynaklı hastane yatışlarını (p:0.000) belirgin azalttı, kardiyak fonksiyonel kapasite (p:0.001) ve yaşam kalitesini (2 parametre hariç tüm parametrelerde p< 0.001) belirgin iyileştirdi. Tedavinin ilk 6 ayında, serum hemoglobini (p:0.000) anlamlı olarak artıp, furosemid dozu (p:0.02), üre (p:0.042) ve NT-proBNP (p:0.026) düzeyleri azalmıştı. 1 yıllık tedavi sonunda ise, KRS hastalarının serum sodyum, potasyum, hemoglobin, BNP, eGFR, üre, kreatinin düzeylerinde, sol ventrikül EF ve PAB değerlerinde ve furosemid dozlarında anlamlı bir değişim bulunmadı. Bununla beraber, PD tedavisi hastaların idrar miktarında aylar içinde anlamlı bir düşüşe yol açtı (0-12.ay için p:0.033).Sonuç: Peritoneal UF, seçilmiş refrakter KRS hastalarında uygulanabilecek bir tedavidir. Çalışmamızda bu tedavinin fonksiyonel kapasite ve yaşam kalitesini belirgin artırdığı, hastane yatışlarını belirgin azalttığı görüldü. Ekokardiyografik parametreler ve NT- proBNP düzeylerinde değişiklik saptanmadı. Renal fonksiyonların korunduğu ancak idrar miktarlarının azaldığı görüldü. PD tedavisinin KRS hastalarındaki etkisini daha net anlayabilmek için, büyük hasta gruplarında yapılmış çok merkezli, randomize kontrollü çalışmalara ihtiyaç vardır.Anahtar kelimeler: Kardiyorenal Sendrom, Ultrafiltrasyon, Periton Diyalizi, Diüretik Direnci

Aim: Cardiorenal syndrome (KRS) is a condition in which cardiac dysfunction and renal dysfunction coexist Peritoneal dialysis (PD) is an alternative treatment that can be used in patients who do not respond to standard treatments and/or require frequent hospitalization. The aim of this study was to evaluate the effects of PD therapy in patients with CRS.Methods: 30 CRS patients (20 males, 10 females) who had undergone PD treatment for at least 3 months and were followed in Kocaeli University Hospital Nephrology Department between 13/12/2017 and 18/07/2018 were included in the study. There were 24 patients (17 males, 7 females) who reached the sixth month of treatment and 16 patients (12 males, 4 females) with a treatment > 12 months. At the beginning of the treatment in all patients, the estimated glomerular filtration rate (eGFR) was below 60 ml/min/1.72 m2 for at least 3 months, the left and/or right ventricular ejection fraction (determined by echocardiographic measurement) was below 50%. Findings and data were analyzed at 3, 6, 12th month of PD treatment.Results: Peritoneal UF therapy significantly reduced hospitalizations due to CHF (p: 0.000) and significantly improved cardiac functional capacity (p: 0.001) and quality of life (p <0.001 for all parameters except 2 parameters). During the first 6 months of treatment, serum hemoglobin (p: 0.000) increased significantly and furosemide dose (p: 0.02), urea (p: 0.042) and NT-proBNP (p: 0.026) levels decreased. There was no significant change in serum sodium, potassium, hemoglobin, NT- proBNP, eGFR, urea, creatinine, left ventricular EF and PAB values and furosemide doses of CRS patients after 1 year of treatment. However, PD therapy led to a significant decrease in urine volume of patients within months (p:0.033 for 0-12.month ).Conclusion: Peritoneal UF is a treatment that can be used in selected refractory CRS patients. In our study, it was observed that this treatment significantly increased functional capacity and quality of life, and significantly reduced hospital admissions. There were no changes in echocardiographic parameters and NT-proBNP levels. It was seen that the renal function was preserved but the urine volume decreased. There is a need for multicenter, randomized controlled trials in larger patient populations to better understand the effect of PD therapy on patients with CRSKey Words: Cardiorenal Syndrome, Ultrafiltration, Peritoneal Dialysis, Diuretic Resistance