Toklularda iki farklı protein ve kaba yem kaynağının besi performansı, ham besin maddelerinin sindirilme derecesi ve ruminal fermentasyon üzerine etkisi

Abstract

Bu araştırmada, kum ot olarak kullanılan arpa-fîğ hasılının, balyalama zamanına göre (ö.00-^.00 saatleri arasında 3 'er saatlik dilimlerde) ham besin madde bileşimlerindeki farklılıkları ve kuzularda iki farklı protein kaynağı (soya fasulyesi küspesi ve pamuk tohumu küspesi) ile kaba yem kaynağının (saman ve arpa-fîğ hasılı) besi performansı, ham besin maddelerinin sindirilme derecesi ve ruminal fenmantasyon üzerine etkisi incelenmiştir. Denemede, ortalama 20 kg canlı ağırlıkta 4 aylık yaşta 28 baş Akkaraman kuzu kullanılmıştır. Araştırma 2x2 faktöriyel deneme düzeninde yürütülmüştür. Araştırma rasyonlan enerji ve ham besin madde düzeyleri birbirine eşit olacak biçimde NRC standartlarına uygun olarak hazırlanmıştır. Araştırma gruplarını ise, rasyonlara giren protein ve kaba yem kaynaklan belirlemiştir. Buna göre bileşiminde soya fasulyesi küspesi bulunan I.grubu, pamuk tohumu küspesi bulunan EL grubu, saman bulunan IH. grubu, arpa-fîğ hasılı bulunan IV. grubu oluşturmuştur. NRC standartlarına göre hayvanların ihtiyacı değiştiğinden araştırmanın 0-56. Günler arasında verilen rasyonlann bileşimi (I. Dönem) 56 - 112. günler arasında verilen rasyonlar da ihtiyaca uygun olarak değiştirilmiştir (EL Dönem). Balyalama zamanı en fazla ham protein ve ham selüloz düzeyini etkilemiştir (PO.05). Nitekim saat 06.00 -09. °° arasında en yüksek HP ve en düşük HS düzeyi tespit edilmiştir. İlerleyen saatlerde ise hasılın HP oram düşerken, HS oram yükselmiştir. Toplam yem kuru madde tüketimi, gruplarda sırasıyla 1762.58, 1820.23, 1655.49, 1937.30 g KM olarak tespit edilmiştir. En yüksek yem tüketimi arpa-fiğ hasıllı grupta saptanmıştır. Gruplarda canlı ağırlık artışları sırasıyla, 259.57, 233.74, 240.75, 252.55 g/gün olarak bulunmuştur. Bu çalışmada günlük canlı ağırlık artışına soya fasulyesi küspesi ve arpa- fiğ hasılının etkisi istatistiksel olarak önemli olduğu ortaya konmuştur (PO.05). Ancak, yemden yararlanma açısından aynı etki devam etmemiştir. Kuru madde, ham protein, ham selüloz ve azotsuz öz maddenin sindirilme derecesi rasyona soya fasulyesi küspesi ilave edilmesi ile yükselmiştir (PO.05). Organik madde, ADF ve NDF'nin sindirilme derecesi özellikle araştırmanın ikinci döneminde rasyona katılan soya fasulyesi küspesi ve arpa- fiğ hasılının katılmasıyla yükselmiştir (PO.05).53 Rumen sıvısının pH değerleri gruplar arasında önemli bir fark göstermemiştir. Araştırmanın birinci döneminde rumen sıvısındaki amonyak değeri rasyona soya fasulyesi küspesi ve arpa-fîğ hasılı katılınca önemli düzeyde artarken, II. Dönemde ise soya fasulyesi küspesinin yükselttiği saptanmıştır. Başlangıç rasyonlannda rumen sıvısındaki toplam uçucu yağ asidi konsantrasyonu rasyona SFK ve arpa-fiğ hasılı katılmasıyla önemli düzeyde değişmemiştir, n. dönem rasyonlannda yemlemeden dört saat sonra alınan örneklerde söz konusu yemlerin katılmasıyla toplam uçucu yağ asidi konsantrasyonu önemli düzeyde yükselmiştir (PO.01).

The aim of this study was to examine the differentiation in crude nutrient matter composition of barley- vetch hay according to baling time (at three hour periods between 6.00 -21. °° ) and the effects of two different protein sources (soybean meal and cottonseed meal) and roughage feed sources (straw and barley-vetch yield) on feedlot performance, digestibility of crude nutrient matter and ruminal fermentation in lambs. 28 Akkaraman lambs at average weight of 20 kg and age of 4 months were used in the study. The experiment was conducted according to 2x2 factorial arrangement. Experimental diets were consist of equal energy and crude nutrient matter levels as suggested by NRC standards. The study groups were determined according to the protein and roughage sources in the diets; I. group included soybean meal, n. group cottonseed meal, HI. group straw and IV. group included barley vetch hay in diet composition. The composition of diets was changed between 0-56 * days as the need of animals differed according to NRC-standards (I. Period) and between 56-1 12 * days as appropriate to the needs (II. period). Baling time effected crude protein and fiber levels, significantly (P<0.05). Thus, the highest crude protein level and the lowest crude fiber level were obtained between 6.00 -21. °° hours. Crude fiber level increased at following hours, while crude protein level decreased. Total dry matter intake was determined as 1762.58, 1820.23, 1655.49 and 1937.30 g DM/day in the groups, respectively. The highest daily feed intake was detected in barley- vetch hay group. Average daily live-weight gain in the groups was determined as 259.57, 233.74, 240.75 and 252.55 g/day, respectively. The effect of soybean meal and barley-vetch hay on daily live-weight gain was found to be statistically significant (P<0.05) in this experiment. However, this effect was not consistent in terms of feed conversion. The digestibility of dry matter, crude protein, crude fiber and nitrogen-free extract was increased by the addition of soybean meal to the diets (P<0.05). The digestibility of organic matter, ADF and NDF was increased by the addition of soybean meal and barley-vetch hay to the diets particularly at II. period of the experiment (P<0.05). The pH value of ruminal fluid did not different significantly between the groups. The ammonia value in ruminal fluid was increased significantly by the addition of soybean meal and barley- vetch hay to the diets at I. Period, whereas only soybean meal increased its value at II. period. Total volatile fatty acid concentration of ruminal fluid did not differ significantly by the addition of soybean meal55 and barley-vetch hay to the first diets. In contrast, total volatile fatty acid concentration was determined to increase significantly in samples taken 4 hours after feeding, by the addition of the above feeds at II. period (P<0.01).