Konjenital kardiak malformasyonlu çocuklarda plazma total homosistein düzeyleri

Abstract

ÖZET Amaç: Konjenital kardiak malformasyonu (KKM) olan hasta çocuklarda plazma total homosistein (tHcy) düzeyleri ve tHcy düzeyleri üzerine etkili faktörlerin belirlenmesi planlandı. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Pediatrik Kardiyoloji Bilim Dalı tarafından KKM tanısı ile takip edilen 146 hasta çocuk dahil edildi. Kontrol grubu olarak, sistemik hastalığı olmayan, yaş ve cins açısından benzer 74 çocuk alındı. Çalışma grubundaki tüm çocukların tam kan sayımı, biyokimyasal parametreleri, lipid profili, tiroid fonksiyon testleri, folik asit ve vitamin B12 düzeyleri ile birlikte açlık plazma tHcy düzeyleri çalışıldı. Plazma tHcy düzeyleri ELISA yöntemi ile çalışıldı. Bulgular: Hasta grubunda median tHcy düzeyleri 15.10 (imol/L, kontrol grubunda 11.15 (imol/L olup, hasta grubunun tHcy düzeyleri kontrol grubundan sayısal olarak yüksek olmasına rağmen istatistiksek farklı değildi (p>0.05). Total Hey düzeyleri için kontrol grubunda 85.persantil değeri referans olarak alındığında (13.7 umol/L) hasta grubunda 59 hastada (%40), kontrol grubunda ise 10 çocukta (%14) hiperhomosisteinemi tespit edildi. Hiperhomosisteinemi oram açısından iki grup arasında belirgin istatistiksel fark vardı (pO.001). Tüm grup (hasta ve kontrol) değerlendirildiğinde erkeklerde tHcy düzeyleri kızlardan yüksek idi (p<0.05). Hasta grubunun folik asit ve vitamin B12 düzeyleri kontrol grubuna göre düşük olarak tespit edildi (sırasıyla p<0.001, p<0.05). Malformasyon grupları arasında yapılan değerlendirmede, Fallot tetralojisi olan hastaların tHcy düzeyleri kontrol grubundan belirgin olarak yüksek tespit edildi (p<0.01). Konotrunkal kalp defekti olan hasta grubunda ortalama tHcy düzeyleri diğer KKM formları olan hastaların ortalama tHcy düzeylerinden belirgin derecede yüksekti (p<0.05). Total Hey düzeyleri siyanotik 67hasta grubunda asiyanotik hasta grubundan ve kontrol grubundan yüksek olarak saptandı (p<0.001). Siyanotik ve asiyanotik hastaların folik asit ve vitamin Bu düzeyleri kontrollere göre düşük olarak tespit edildi (sırasıyla p<0.01, p<0.05). Siyanotik KKM'si olan grupta 29 hastada (%76.3), asiyanotik KKM'si olan grupta ise 30 hastada (%27.7) hiperhomosisteinemi tepsi edildi. Hasta grubunda tHcy düzeyleri ile serum folik asit, vitamin Bn düzeyleri ve BUN ile negatif bir ilişki saptandı (sırasıyla r=-0.2, p<0.05, r=-0.2, p<0.01 ve r=-0.2, p<0.05). Siyanotik hasta grubunda tHcy düzeyleri Hb ve folik asit düzeyleri ile negatif ilişkili tespit edildi (her ikisi içinde r=-0.3, p<0.05). Sonuçlar: KKM'li hastalarda önemli oranlarda hafif ve orta derecede hiperhomosisteinemi bulunmaktadır. Folik asit ve vitamin B^'nin tHcy düzeyleri ile direkt ilişkili olduğu saptanmıştır. Ayrıca siyanotik hasta grubunda ve konotrunkal kalp defektlerinde, özellikle Fallot tetralojisi olan çocuklarda, tHcy düzeylerinin yüksek olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, bu çocuklar hiperhomosisteineminin vasküler komplikasyonlan açısından risk altındadır. Bu hastalar hiperhomosisteineminin önlenmesi ve tedavisi açısından yakın olarak takip edilmelidirler. 68