Turnike uygulanan artroskopi vakalarında oluşan iskemi reperfüzyon hasarının farklı anestezi tiplerinde myeloperoksidaz ölçümleri ile karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Çalışmamızda; turnike uygulanan diz artroskopisi olgularında; geliştiği düşünülen iskemi reperfüzyon hasarına farklı anestezi tiplerinin etkileri çalışılmıştır.Bu amaçla daha önceki çalışmalarda antioksidan ve lipid peroksidasyonunu önleyici etkileri kanıtlanan propofol (TİVA) ile klinik pratiğimizde sık kullandığımız spinal anestezi yönteminin bu hasara etkileri plazma myeloperoksidaz ölçümleriyle değerlendirilmiştir. ASA I ve II grubuna dahil edilen 20-60 yaşları arasında değişen 11 kadın, 19 erkek toplam 30 hasta prospektif olarak çalışma kapsamına alınmış ve konu hakkında bilgilendirilmiştir. Operasyona girecek hastalar rastgele iki gruba ayrılmıştır. I. grup spinal anestezi grubu, II. grup TİVA grubu olarak belirlenmiştir. Her iki grupta da operasyon boyunca ilk 15 dk'da her 5 dk'da bir, daha sonra 15 dk'da bir KAH, SAB, DAB, OAB, Sa02 değerleri kaydedilmiştir. Her iki grupta da ilgili alt ekstremite, pnömatik turnike ile sistolik arter basıncının 2 katı olacak şekilde cerrahi başlamadan önce şişirilmiş ve turnike süresi kaydedilmiştir. Operasyon bitimi ile birlikte turnike indirilmiştir. Plazma myeloperoksidaz düzeyi ölçümü için kan örnekleri hasta ameliyat masasına alındığında, turnike indirilmeden 1 dk önce, turnike indirildikten 5 dk ve 60 dk sonra femoral venden 2 mi alınmıştır. Alman kan örnekleri hızlı bir şekilde Biyokimya bölümüne ulaştırılmış ve Modifiye Suzuki yöntemi olan Andrews ve Krinsky yöntemiyle plazma myeloperoksidaz ölçümleri yapılmıştır. 43Operasyon boyunca kaydedilen KAH, SAB, DAB, Sa02 değerleri, turnike süresi, MPO (Myeloperoksidaz) düzeyleri, grup içinde eşleştirilmiş T testi, gruplar arasında bağımsız iki örneklem T testi ile, değişkenler arasındaki ilişki ise Pearson korelasyon analizi ile istatistiki analizi yapılmıştır. Çalışmamızda gruplar arasında yaş, boy, kg ortalamaları bakımından fark bulunmamıştır (p>0.05). Gruplar arasında turnike süreleri açısından da fark bulunmamıştır (p>0.05). Hemodinamik parametreler açısından değerlendirildiğinde;Heriki gurupta da KAH açısından anlamlı düşüşler gözlenmiş ancak sadece TİVA gurubunda 2 hastaya i.v atropin ile müdahale edilmiştir.İki gurup arasında KAH değerleri açısından anlamlı fark bulunmamıştır.(p>0.05) SAB, DAB, OAB açısından değerlendirildiğinde; spinal anestezi grubunda bu parametreler açısından TİVA gurubuna göre 5.dk da anlamlı yükseklik bulunmuştur ( p<0.05)Spinal anestezi gurubunda bu değerler açısından stabilitenin daha iyi olduğu görülmüştür). Myeloperoksidaz düzeyleri değerlendirildiğinde spinal anestezi grubunda kontrol değere göre turnike öncesi ve sonrasında anlamlı ve önemli düşüşler gözlenirken TİVA gurubunda sadece turnike sonrası 60.dk. da anlamlı düşüş gözlenmiştir. 2 grup karşılaştırıldığında myeloperoksidoz (MPO) değerleri açısından anlamlı bir fark bulunamamıştır (p>0.05). Bu çalışmada, kısa iskemik periodlardaki reperfuzyon hasan üzerine spinal anestezi ve propofolün etkileri üzerinde durulmuş, spinal anestezinin hemodinamik stabilite, oksijen tüketimindeki azalma ve stres cevabı baskılama etkileri nedeniyle daha iyi bir seçim olabileceği düşünülmüştür. MPO düzeylerindeki iskemi periyodu da dahil Önemli azalmalar bu görüşümüzün lehindedir. Ancak propofolün gerek invivo, gerekse invitro düzeyde kanıtlanan antioksidan, lipid peroksidasyonunu önleyici, PMNL 44fonksiyonlarını baskılayıcı ve peroksinitrit kovucu özelliklerine rağmen iskemi dönemindeki sonuçların spinal anestezi grubuna göre daha kötü oluşu klinik pratikte kullandığımız spinal anesteziyi destekler niteliktedir. Sonuç olarak turnike kullanımı diz artroskopisi uygulamalarında spinal anestezi yöntemi iskemi reperfüzyon hasan yönünden daha kullanışlı bir yöntemdir sonucuna varılmıştır. Ancak spinal anestezinin etkinliğinin araştırılacağı benzer çalışmalara ihtiyaç vardır. 45