Yabancı futbolcuların ve kulüp yöneticilerinin Türkçe öğrenimine ilişkin görüşleri

Abstract

Çalışmanın amacı; Türk liglerinde profesyonel olarak futbol oynayan yabancı futbolcuların ve kulüp yöneticilerinin Türkçe öğrenimine ilişkin görüşlerinin belirlenmesidir. Bu amaçla yarı yapılandırılmış görüşme formu yardımıyla araştırma yapılmıştır. Araştırma nitel araştırma modellerinden durum çalışması yaklaşımlarından bütüncül çoklu durum deseni ile gerçekleştirilmiştir. Amaçlı örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir örnekleme tekniği kullanılarak Antalyaspor ve Aytemiz Alanyaspor'daki 17 yabancı futbolcu ve 6 kulüp yöneticisi, çalışma grubu olarak alınmıştır. Araştırma için yabancı futbolculara ve kulüp yöneticilerine yönelik iki görüşme formu hazırlanmış ve uzmanlar tarafından onaylanarak uygulanmıştır. Yabancı futbolcular için geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu; İngilizce ve Fransızca dillerine uzman tercümanlar yardımı ile çevrilmiş ayrıca kulüp tercümanları desteği ile uygulanmıştır. Yabancı futbolcuların Türkçe öz yeterlilik düzeylerini, daha önce futbol oynadıkları ülkelerin dillerini öğrenme durumlarını, Türkçe öğrenme istek ve ihtiyaçlarını, kulüp içi iletişim dillerini ve kulüp yöneticilerinin yabancı futbolcuların Türkçe öğrenmelerine ilişkin görüşlerini esas alan uygulamadan elde edilen veriler, MAXQDA 12 programı ile analiz edilmiştir.Araştırma sonuçlarına göre yabancı futbolcuların büyük bir oranının uzun süre Türkiye'de bulunmasına rağmen Türkçeyi öğrenmediği, Türkçeyi bildiğini belirten futbolcuların ise çok az derecede Türkçe bildiği görülmüştür. Türkçeye ilişkin görüşlerde Türkçenin ana dillerine uzaklığı, telaffuz, anlam özelliği, cümle yapısı, konuşma hızı gibi etmenlerin, öğrenmede güçlük oluşturduğu görüşleri görülmüştür. Yine yabancı futbolcuların, Türkiye dışında futbol oynadıkları ülkelerin dillerini büyük ölçüde öğrendikleri görülmüştür. Futbolcuların kulüp içinde çoğunlukla kendi dillerinde tercüman yardımı ile veya İngilizce iletişim kurdukları, Türkçeyi öğrenmeye ihtiyaç duyduklarını beyan etmelerine rağmen yeterli bir çaba içinde olmadıkları görülmüştür. Kulüplerin, Türkçe öğretimine ilişkin imkân sağlamadıkları, program geliştirmedikleri sonucuna ulaşılmıştır. Yine kulüp yöneticilerinin ve yabancı futbolcuların Türkçeye ilişkin görüşlerinde özellikle saha içi mesleki Türkçenin öğrenilmesinin ihtiyaç olduğu görülmüştür. Bulgulardan hareketle yabancı futbolcular örneğinde olduğu gibi Türkçenin yabancılara öğretimi boyutunda ülkemizde mesleki amaçla bulunan yabancılara yönelik ihtiyaca dayalı iş Türkçesi çalışmalarının yürütülmesinin, işverenlerin bu konuda programlar uygulamasının gerekli olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Tüm bunların aynı zamanda devletin bir dil politikası gereği olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

The aim of this study is to determine the views of Professional football players in Turkish leangues and managers regarding Turkish. For this reason, a study has been conducted with the help of a form of a semi-structured interview. The study has been made through a case study known as one of the qualitative research models. Foreign football players in Antalyaspor and Aytemiz Alanyaspor playing in the Turkish Super League have been chosen for the working group in the research Seventeen foreign footballers playing in Antalyaspor and Aytemiz Alanyaspor and six club directors have been determined as a working group by making use of convenient sampling regarded as one of the methods of purposive sampling. Semi-structered interview forms for the research approved by the experts have been translated into Turkish, English and French by the interpreters and also carried out through the assistance of club interpreters. The data acquired through the implementations based on views that contain the levels of Turkish acquired by foreign footballers, the situations of learning the languages of the countries where they have played before, their wishes and desires to learn Turkish, intraclub communicative language and the views of club managers about foreign players' wishes to learn Turkish have been analysed through a program called MAXQDA 12.According to the results of the research, it has been understood that a great majority of foreign footballers in the Turkish Super Leagues have not learned Turkish despite their having been in Turkey for a long time and those who claim that they speak Turkish have little knowledge and capacity to speak Turkish. As to learning Turkish, it has been seen that some factors such as Turkish being distant from their mother tongues, pronunciation, meaning, wording, speaking speed have led to difficulties in learning Turkish. It has also been understood that foreign players have learnt the languages of other countries apart from Turkish to a great extent. It has been seen that footballers have made contacts with the help of translators or by speaking English and have not made enough efforts to learn Turkish although they have stated they should learn English. It has been seen from the views of the clubs and footballers regarding Turkish that the clubs have not provided enough opportunities to teach Turkish and developed programs and it is necessary to learn Turkish, especially occupational language.Our findings show that as in the sample of foreign footballers, the studies of occupational Turkish Language based on needs should be carried out to teach foreigners Turkish and employers should implement certain programs. At the same time, this can be expressed as a language policy implemented by the state.