Extracorporeal shock wave lithotripsy (ESWL)`ye dirençli kalsiyum-oksalat monohidrat taşlarında bakır, çinko, magnezyum, demir, kurşun, mangan ve kromuun rolü

Abstract

ÖZET Extracorporeal Shock Wave Lithotripsy (ESWL), üriner sistem taşlarının tedavisinde kullanılan etkin, güvenilir ve invaziv olmayan bir yöntemdir. Günümüzde üriner sistem taşlarının %70'i bu metodla tedavi edilmektedir. Ancak demografik özellikleri benzer olan kalsiyum-oksalat monohidrat taşma sahip hastaların ESWL ile tedavi sonuçlan aynı olmamaktadır. Hastaların çoğunda taşlar kırılıp kendiliğinden düşerken, bir grup hastada tekrarlanan ESWL seanslarına rağmen taş kullanılmaktadır. Bu çalışmada insan organizmasında bulunan ve idrara da çıktığı bilinen eser elementlerin böbrek taşının kırılabilirliği üzerine olan etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji Anabilim Dalı Taş Kırma Merkezindeki böbrek taşı nedeniyle ESWL yapılmış hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Toplam 3 ESWL seansına rağmen böbrek taşı kırılmayan hastalar `ESWL' ye dirençli taş` kabul edilerek taşları cerrahi metodla tedavi edilmiş olan 14 hasta Grup-I olarak çalışmaya dahil edildi. ESWL tedavisine cevap vererek taşları kırılıp kendiliğinden düşen ve randomize seçilen 24 hasta Grup-II olarak çalışmaya dahil edildi. Her iki grupta yer alan hastaların taşları kalsiyum-oksalat monohidrat yapısında idi. Grup-I ve Grup-II' de yer alan taşlarda Atomik Absorbsiyon Spektrofotometri yöntemi ile bakır, demir, magnezyum, çinko, kurşun, mangan ve krom eser elementlerinin tayini yapıldı. Elde edilen eser element konsantrasyonları Grup-I ve Grup-IFde ayrı ayrı karşılaştırıldı. Grup-Fde saptanan eser element konsantrasyonları Grup-II'ye göre düşük bulundu. Bu fark, magnezyum, çinko ve mangan elementlerinde istatistiksel anlamlılıkta iken (p<0.05), bakır, demir, kurşun ve krom elementlerinde istatistiksel anlamlılıkta bulunmadı (p>0.05). 62Magnezyum, çinko ve manganın, kalsiyum-oksalat monohidrat böbrek taşı içerisindeki konsantrasyonları ESWL'de taşın kırılabilirliğini etkilemektedir. Bu elementlerin konsantrasyonlarının az olduğu böbrek taşlarının, ESWL'de kırılabilirliğinin azaldığı, bu elementlerin konsantrasyonlarının fazla olduğu taşların ise daha kolay kırıldığı sonucuna varılmıştır. 63