Çocuklarda sosyal yalnızlığın yordayıcısı olarak aile yaşam kalitesi
dc.contributor.advisor | Yazıcı, Zeliha | |
dc.contributor.author | Yavuz, Elif | |
dc.date.accessioned | 2020-12-03T09:27:53Z | |
dc.date.available | 2020-12-03T09:27:53Z | |
dc.date.submitted | 2019 | |
dc.date.issued | 2019-12-17 | |
dc.identifier.uri | https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/40165 | |
dc.description.abstract | Bu araştırmada 5-6 yaş çocuklarının sosyal yalnızlık eğilimi ve aile yaşam kalitesiincelenmiştir. İlişkisel tarama modeline dayalı betimsel araştırma niteliğindeki bu çalışma,2017-2018 eğitim öğretim yılında Antalya ili Alanya ilçesinde gerçekleştirilmiştir. İlkokulbünyesindeki anasınıflarında araştırma yapmak için Valilik izni alınmıştır. Alınan izinkapsamında ilçe merkezinde bulunan ilkokul yetkilileriyle görüşülmüştür. Çalışmaya gönüllüolarak katılmayı kabul eden ilkokullardaki beş (5) anasınıfı çalışmanın evreninioluşturmuştur. Beş farklı ilkokul bünyesindeki anasınıflarına devam eden çocukların (5-6 yaşarası çocuklar) ebeveynlerine Beach Center Aile Yaşam Kalitesi Ölçeği uygulanmıştır. BeachCenter Aile Yaşam Kalitesi ölçeğinden eksiksiz dönüş alınan 194 ebeveyn ve onların 5-6 yaşarası çocukları ile çalışma grubu oluşturulmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarakKişisel Bilgi Formu, Beach Center Aile Yaşam Kalitesi Ölçeği ve 60-72 Aylık Çocuklar İçinYalnızlık ve Sosyal Memnuniyetsizlik Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma verileri SPSS 24 paketprogramı ile analiz edilmiştir. Ölçüm araçlarıyla toplanan verilerin normalliği incelenmiş veparametrik testlerden korelasyon katsayısı, regrasyon, anova ve t testi ile analizler yapılmıştır.Araştırma sonucunda çocukların sosyal yalnızlık eğiliminin yüksek olduğubelirlenmiştir. Anne-baba öğrenim seviyesi, anne çalışma durumu, anne yaş gibi değişkelerle,çocuğun doğum sırası, kardeşe sahip olma durumları ve cinsiyet gibi değişkenlere göreçocukların sosyal yalnızlık eğiliminde anlamlı bir farklılaşma olmadığı tespit edilmiştir.Ayrıca çalışmaya dâhil edilen ebeveynlere göre aile yaşam kalitesi algısının yüksek olduğugörüşmüştür. Anne-baba öğrenim durumu ve anne çalışma durumu gibi değişkenlere göre iiiebeveynlerin aile yaşam kalitesi algısında anlamlı bir farklılaşma olmadığı belirlenmiştir. Aileyaşam kalitesi-duygusal yeterlik boyutunun çocuklarda görülen sosyal yalnızlık eğilimitoplam varsyansının %48'ini açıkladığı ve duygusal yeterliğin çocuklarda sosyal yalnızlığınegatif yönde anlamlı olarak yordadığı sonucuna ulaşılmıştır.AnahtarKelimeler: Aile, Aile Yaşam Kalitesi, Sosyal Yalnızlık | |
dc.description.abstract | In this study, social loneliness tendency and family life quality of 5-6 years oldchildren were examined. This descriptive study based on the relational survey model wasconducted in the Alanya district of Antalya province in the 2017-2018 academic year. Thepermission of the Governor was obtained to conduct research in kindergartens within theprimary school. Within the scope of the permission, the primary school officials in the districtcenter were interviewed. Five (5) kindergartens in primary schools, who voluntarily agreed toparticipate in the study, constituted the universe of the study. The Beach Center FamilyQuality of Life Scale was administered to the parents of children attending kindergartens infive different primary schools (children aged 5-6). A working group was formed with 194parents and their 5-6 year old children who received complete return from the Beach CenterFamily Quality of Life scale. Personal Information Form, Beach Center Family Quality ofLife Scale and Loneliness and Social Dissatisfaction Scale for 60-72 Months Old Childrenwere used as data collection instruments. Data were analyzed with SPSS 24 package program.The normality of the data collected by means of measurement was examined and thecorrelation coefficient, regression, anova and t test were analyzed from parametric tests.As a result of the study, it was determined that children's social loneliness tendencywas high. It was found that there was no significant difference in the social lonelinesstendency of the children according to variables such as education level of parents, workingstatus of mother, age of mother, order of birth, having siblings and gender. In addition, theperception of family quality of life was higher than the parents included in the study. It wasdetermined that there was no significant difference in the perception of parents 'quality of lifeaccording to variables such as parents' educational status and mother's working status. It was vconcluded that family life quality-emotional competence dimension explained 48% of thetotal loneliness tendency seen in children and emotional competence negatively predictedsocial loneliness in children.Keywords: Family, Family Quality of Life, Social Lonelines | en_US |
dc.language | Turkish | |
dc.language.iso | tr | |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | |
dc.rights | Attribution 4.0 United States | tr_TR |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | |
dc.subject | Eğitim ve Öğretim | tr_TR |
dc.subject | Education and Training | en_US |
dc.title | Çocuklarda sosyal yalnızlığın yordayıcısı olarak aile yaşam kalitesi | |
dc.title.alternative | Family life quality as a prosecutor of social loneliness in children | |
dc.type | masterThesis | |
dc.date.updated | 2019-12-17 | |
dc.contributor.department | Temel Eğitim Anabilim Dalı | |
dc.identifier.yokid | 10303741 | |
dc.publisher.institute | Eğitim Bilimleri Enstitüsü | |
dc.publisher.university | AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ | |
dc.identifier.thesisid | 594986 | |
dc.description.pages | 89 | |
dc.publisher.discipline | Okul Öncesi Eğitimi Bilim Dalı |