Aile yaşam doyumuyla çocuk yaşam kalitesi arasındaki ilişki

Abstract

Bu araştırmada ebeveynlerin aile yaşam doyumuyla çocukların yaşam kalitesi arasındaki ilişkiyi incelemek amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu anasınıfı ve anaokuluna devam eden 4-5-6 yaş çocuklar (n=194) ve onların ebeveynlerinden oluşmaktadır. Çalışma verileri `Aile Yaşam Doyum Ölçeği, Kid–KINDL Yaşam Kalitesi Ebeveyn Ölçeği ve Kid–KINDL Çocuk Ölçeği (4–6 yaş)` olmak üzere üç farklı ölçüm aracı kullanılarak toplanmıştır. Ebeveynlerin algılanan yaşam doyumunu belirlemek için Aile Yaşam Doyum Ölçeği kullanılmıştır. Ebeveynlerin çocukların yaşam kalitesine ilişkin bildirimlerini almak için Kid–KINDL Yaşam Kalitesi Ölçeği, 4-6 yaş çocukların kendi yaşam kalitesi algılarını belirlemek için de Kiddy-KINDL 4-6 yaş çocuk formu kullanılmıştır. Elde edilen yanıtlar kodlanarak istatistik programına aktarılmıştır. Araştırma sorularına bağlı olarak frekans ve yüzde gibi betimsel istatistikler yapılmış, ayrıca pearson korelasyon, t testi ve anova kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgularda katılımcıların aile yaşam doyumlarının ve çocuk yaşam kalitesinin ortalamanın üzerinde olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca aile yaşam doyumu ile çocuk yaşam kalitesi arasında bir istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olmadığı görülmüştür. Buna ek olarak aile doyumunda ebeveynlerin eğitim düzeyi, çalışma durumu, yaşı, ailenin çocuk sayısı, sahip olunan çocuklarının yaşı ve ailenin ortalama geliri gibi sosyo-demografik değişkenlere göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermediği belirlenmiştir. Çocukların yaşam kalitesi algılarında da cinsiyet, yaş ve çocuğun doğum sırası sosyo-demografik değişkenlere göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermediği belirlenmiştir. Elde edilen bir diğer sonuç da çocukların yaşam kalitesine ilişkin bildirimlerinin yetişkinlere göre daha yüksek olduğudur.

In this survey, it was aimed to determine the relationship between the family life satisfaction of the parents and the quality of life of children. The study consisted of children aged 4-5-6 (n=194) attending primary school's kindergarten and kindergarten and their parents. The study data were collected using three different measurement instruments: `Family Life Satisfaction Scale, Kid-KINDL Quality of Life Parental Scale and Kid-Kındl Child Scalev(4-6 years). Family Life Satifaction Scale was used to determine perceived life satisfaction of parents. The Kid- KINDL Quality of Life Scale was used receive parental notifications of children's quality of life. Kiddy-KINDL 4-6 year-old child form was used to determine their own quality of life perceptions. The responses were coded and transferred to the statical program. Depending on the research questions, descriptive statistics such as frequency and percentage were made and perarson correlation, t test and anova were used. According to the findings of the study, family life satisfaction and quality of life of participants were above average. In addition, there was no statistically significant relationship between family life satisfaction and quality of life. In addition, it was found that there was no statically significant difference in family satisfaction according to socio demographic variables such as educational level, working status, age of the parents, number of children of the family, age of the children and average income of the family. Another result is that children's quality of life reports are higher than adults.