Deneysel miyoglobinürik akut böbrek yetmezliğinde eksojen melatoninin böbrek fonksiyonuna etkisi

Abstract

7. ÖZET Günümüzde iskelet kasının travma veya metabolik nedenlerle hasarı sonucu sekonder gelişen miyoglobinürik akut böbrek yetmezliği (ABY) yüksek oranda görülmekte ve patogenezinde serbest oksijen radikalleri önemli rol oynamaktadır. Çalışmamızda hipertonik gliserolün intramüsküler (im) verilmesiyle oluşturulan miyoglobinürik ABY'nde melatoninin etkisini araştırmayı amaçladık. Çalışmamızda 260-300 gram ağırlığında, 50 adet erkek Wistar Albino türü sıçan kullanıldı. Sıçanlar rastgele 4 gruba ayrıldı ve serbest diyette 16 saat susuz bırakıldıktan sonra; grup l'deki sıçanlara fizyolojik serum (FS), 2., 3. ve 4. gruplara % 50'lik gliserol solüsyonundan 10 ml/kg'a göre bulunan toplam hacim eşit miktarlarda her iki arka bacağa im enjekte edildi. Gliserol ve FS'un im enjeksiyonuyla eş zamanlı ve 24 saat sonra 1. ve 2. gruplara FS, 3. gruba 5 mg/kg ve 4. gruba 10 mg/kg dozunda melatonin intraperitoneal (ip) verildi. 24. saatteki ip enjeksiyonundan hemen sonra sıçanlar metabolik kafese alınarak 24 saatlik idrarları toplandı. Gliserol enjeksiyonundan 48 saat sonra sıçanlar xylazin-ketamin anestezisi allında kan ve böbrekleri alındı. Böbrek dokusunda süperoksit dismutaz (SOD), katalaz (CAT), glutatyon peroksidaz (GPx) enzim aktiviteleri, malondialdehit (MDA) düzeyi ile plazma üre, laeatinin, sodyum (Na) ve potasyum (K) düzeyleri ve idrar üre, kreatinin, Na, K, protein düzeyleri ile histopatolojik değişiklikler incelendi. Verilerin istatistiksel analizleri, gruplar arası fark olup olmadığı Kruskal-Wallis testi; iki grup arasındaki farkın anlamlılık derecesi Mann Whitney U testi ile değerlendirildi. Çalışmamızın bulguları gliserol verilen gruplarda ABY'nin geliştiğini, 3. grupta 2. gruba göre CAT aktivitesinin azaldığım gösterdi. 2., 3. ve 4. grupların diğer bulguları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadı. Bu çalışmanın sonuçlarından elde ettiğimiz veriler doğrultusunda; melatoninin deneysel miyoglobinürik ABY'nde koruyucu bir etkisinin olmadığım düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: Melatonin, Miyoglobinürik Akut Böbrek Yetmezliği, Serbest Radikaller, Malondialdehit, Antioksidan Enzimler 82

8. SUMMARY THE EFFECT OF EXOGENOUS MELATONIN ON KIDNEY FUNCTION IN EXPERIMENTAL MYOGLOBINURIC ACUTE RENAL FAİLURE Nowadays, myoglobinuria acute renal failure (ARF) developing secondarily after a traumatic or metabolic damage to skeletal muscle are frequently encountered. Free oxygen radicals play a crucial role in the pathogenesis of these failures. In this study, we aimed to investigate the effect of melatonin on the myoglobinuric ARF formed by injecting hypertonic glycerol intramuscular (im). In the study, 50 male Wistar Albino rats which were 260-300 grams in weight were used. The rats were randomly divided into 4 groups. Afterwards, having left dehydrated on free diet for 16 hours, the rats in group 1 were given saline and those in groups 2, 3 and 4 were injected with glycerol solution (50 %) at a ratio of 10 ml/kg in equal amounts in their hindlimbs. 24 hours later on, groups 1 and 2 were injected with saline, group 3 with 5 mg/kg of melatonin intraperitoneal (ip) and group 4 with 10 mg/kg of ip, simultaneously. Just after the ip injection at the 24th hour, the rats were put in the metabolic cages and their urine was collected for 24 hours. 48 hours after the glycerol injection, the blood and kidneys of the rats were taken under the anesthesia of xylazine-ketamin. The enzyme activities of superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT) and glutathione peroxidase (GPx) and the level of malondialdehit (MDA) were examined in the kidney tissue, the levels of urea, creatinin, sodium and potassium were examined in the plasma, and the levels of urea, creatinin, sodium, potassium and protein were examined in the urine. Also, histopathological changes were studied. The Kruskal-Wallis test was employed to statistically analysis of the data to evaluate whether there was any difference between the groups; and the Mann Whitney U test was used to assess the significance degree of the difference between the two groups. The findings of our study shows that ARF developed in the glycerol-injected groups and that the CAT activity decreased in group 3 compared to group 2. 83