Subakromiyal sıkışma sendromunda düşük güçlü lazer tedavisinin etkinliği

Abstract

ÖZET Subakromiyal sıkışma sendromu, subakromiyal boşluktaki yumuşak dokuların humerus ile korakoakromiyal ark arasında sıkışmasından meydana gelir. Tedavisinde düşük doz lazer gibi birçok konservatif tedavi aracı kullanılır. Bu çalışmada etkinliği tartışmalı olan düşük doz lazer tedavisinin subakromiyal sıkışma sendromunun tedavisindeki etkinliğini araştırmayı amaçladık. Çalışmamıza klinik muayeneleri ve radyolojik değerlendirilmeleri sonucunda subakromiyal sıkışma sendromu tanısı alan 26 hastanın 29 omuzu alındı. Hastalar rasgele iki gruba ayrılarak, tedavi grubuna 5 J/cm2 dozda 15 seans lazer tedavisi, kontrol grubuna da 0 J/cm2 dozunda plasebo lazer tedavisi uygulandı. Her iki gruptaki hastaların günlük yaşam aktiviteleri düzenlendi ve evrelerine göre uygun egzersiz programı verildi. Tüm hastalar değerlendirme parametreleri olan vizüel analog skala, algometri, hareket açıklığı, özel testler, Constant ve UÇLA skalalan ile tedavi öncesi ve tedavi sonrası değerlendirildi. Tedavi grubunda ağrı vizüel analog skala değerleri ve algometri ölçümlerinde, eklem hareket açıklığı, Constant ve UÇLA skalalarının tümünde tedavi öncesine göre anlamlı düzelmeler sağlandı (p<0.05). Kontrol grubunda da tedavi öncesine göre ağrı vizüel analog skala değerleri ve algometri ölçümlerinde, hareket açıklığı parametrelerinden aktif fleksiyon ve abduksiyon, aktif ve pasif internal rotasyonda, Constant ve UÇLA skalalarında olumlu değişimler saptandı (p<0.05). Tedavi sonunda tedavi grubu ile kontrol grubu arasında tüm parametreler açısından da istatistiksel olarak fark bulunmadı (p> 0.05). Sonuç olarak her iki grupta da tedavi sonrası öncesine göre anlamlı düzelmeler olmasına rağmen lazer tedavisinin plasebo lazere göre üstünlüğü bulunamadı. Anahtar Kelimeler: Subakromiyal sıkışma sendromu, düşük doz lazer tedavisi, egzersiz 48

THE EFFICACY OF LOW LEVEL LASER THERAPY IN SUBACROMIAL IMPINGEMENT SYNDROME SUMMARY The entrapment of soft tissues in subacromial cavity between humerus and coracoacromial arcus causes subacromial impingement syndrome. The management consists many conservative agents one of which is low level laser therapy. We, in this study, aimed to investigate the efficacy of low level laser therapy, which is a very controversial issue, in subacromial impingement syndrome. Twenty nine shoulders of 26 patients who were diagnosed as having subacromial impingement syndrome after clinical and radiological evaluations were included in the study. The patients were randomly allocated into two groups and 5 J/cm2 of laser irradiation for 15 sessions was applied to the therapy group while 0 J/cm2 of sham laser was applied to the control group. The daily living activities were organized in all the patients and convenient exercise programs according to the stages of the pathology were prescribed. The patients were evaluated with parameters such as visuel analoge scale, algometry, range of motion, special tests, Constant and UCLA scales before and after the interventions. Significant improvements were provided in therapy group in terms of visuel analoge scale values, algometry results, range of motion, Constant and UCLA scales when compared with baseline values (p<0.05). Visuel analoge scale values, algometry results, Constant, UCLA scales and some of the range of motion parameters, such as active flexion and abduction, active and passive internal rotation also improved in the control group (p<0.05). At the end of the therapy no significant difference was found between any of the parameters 49of therapy and control group. As a consequence, despite the significant improvements in both groups after therapy, laser therapy did not favor sham laser. Key words: Subacromial impingement syndrome, low level laser therapy, exercise 50