Meme kanserli olgularda p53tümör gen, c-erbB-2, c-myc, 20q13 ve int-2 onkogen sekanslarının FISH tekniği ile interfaz nükleuslarında değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET Kadınlarda ortaya çıkan kanserlerin %30 unu meme kanserleri oluşturmaktadır ve kadınlarda kansere bağlı ölümlerin en önemli nedenlerinden birisidir. Meme kanseri kadın popülasyonunda yaklaşık 1/12 insidansla en yaygın malignensidir. Tümör gelişimi, tümör süpresör genlerin fonksiyon kaybı mutasyonlarını ve özellikle protoonkogenleri aktifleyen mutasyonlan içeren çok adımlı bir prosestir. Fakat, meme tümörü gelişiminde onkogenlerin rolü belirsizdir. Ekspresyonları neoplastik gelişme ve transformasyona katkıda bulunabilir. Onkogen amplifikasyonu kanserde sık görülen bir genetik değişikliktir. Çalışmamızda, 14 inflitratif duktal karsinoma, 4 inflitratif lobüler karsinoma, 1 comedo karsinoma, 1 papiller karsinoma ve 5 normal meme dokusu FISH ile incelendi. İnsan meme tümöründe gen amplifikasyon ve delesyonlarını belirlemek için FISH tekniği kullanılmaktadır. însan meme tümörü taze kesitlerin interfaz nükleuslarına c-erbb-2, c-myc, int-2 onkogenlerinin ve 20ql3 bölgesi amplifikasyonu ile p53 tümör süpresör gen delesyonu varlığını saptamak için kromozomlara özgü loküs spesifik problar kullanan FISH tekniğini uyguladık. P53 ve int-2 delesyonlan meme kanseri hastalarında sırasıyla 5/20, 2/20 olarak saptandı. P53 loküsünde LOH ile diğer genetik değişiklikler arasında istatistiksel olarak birliktelik yoktu. Sonuçlarımız p53 de LOH in inflitratif duktal karsinomada çok sık ortaya çıktığını göstermiştir. P53 delesyonu lenf nodu tutulumu ile uyumlu değildi. P53 gen sekansmdaki değişiklikler tümör ilerleyişi ile ilişkili olabilir. Çalışmamızda, p53 geninde heterozigozite kaybının tümör oluşumundaki ilk adım olabileceği sonucuna varılmıştır. 20 meme kanseri hastasının 3 ünde erbb-2, 4 ünde c-myc, ikisinde int-2 ve 3 ünde 20ql3 bölge amplifikasyonu bulundu. Biz meme kanserinde farklı histolojik tiplerin gelişiminde iıeu aşın ekspresyonunun geç adım olabileceğine karar verdik ve lenf nodu pozitifliği ile birlikteliğini saptadık. Sonuçlarımız onkogenlerin meme kanserine yol açan primer değişiklikler olmadığını göstermektedir. Erbb-2 ve c-myc genleri ve 20ql3 bölgesi anomalileri meme lezyonlarının patogenezinde geç dönemde rol oynarlar. Bu sekanslardaki bir veya daha çok değişiklikler tümör ilerleyişi ile ilişkili olabilir. Sonuçlarımız FISH tekniğinin, meme kanseri dokusu nükleuslannda gen varlığını veya yokluğunu belirlemek için çok hızlı, kullanışlı ve güvenilir olduğunu göstermiştir. IX

SUMMARY The breast cancer accounts for a %30 of all cancers occuring in females and it is one of the major causes of cancer-related deaths in women. It is the commenest maligancy in the female population with an incidence at approximately lin 12. Tumorigenesis is a multistep process involving loss of function mutations of tumor supressor genes and mutations of dominantly acting proto-oncogenes. The role of oncogenes in breast tumorigenesis is unclear. Its expression might contribute to neoplastic growth and transformation. Oncogene amplification is a frequent genetic alteration in canser. In our study, fourteen inflitratif ductal carcinoma, four infiitratif lobuler carcinoma, one comedo carcinoma, one papiller carcinoma and five normal breast tissue have been investigeted by FISH. FISH can be used to evaluate amplification and deletion of gene in human breast tumors. We have applied fluorescent in situ hybridization (FISH) that using locus specific probes for chromosome to assess the presence c-erbB-2, c-myc, int-2 oncogene, 20ql3 site amplification and p53 tumor supressor gene deletion in interphase nuclei of fresh specimen of human breast tumors. P53 and int-2 gen deletions were found in 5/20 and 2/20 of breast cancer patients respectively. There was no association between LOH at the p53 locus and other genetic events by statistical. Our results demonstrate that LOH at p53 arises more frequently in the infiltrative ductal carcinoma. P53 deletions was no associated with lymp-node involvement. The alterations in p53 gene sequence may be associated with tumor progression. We conclude that loss of heterozigoz'rty of p53 gene may be an early step in the development of tumorigenesis. Erbb-2, c-myc, int-2 and 20ql3 overexpression was found in 3/20, 4/20, 2/20 and 3/20 of breast cancer patient restpectively. We conclude that neu overexpression may be a late step in the development of a distinc histolocig type of carcinoma of the breast, we could find association of overexpression with lymp- node status. Our results suggest that oncogenes are not the primary alterations leading to breast cancer. Erbb-2 and c-myc genes and 20ql3 site abnormality have a role in late pathogenesis of breast lesions. These alterations in one or more of these sequences may be associated with tumor progression. The results show that FISH tecnique is rapid, reproduciple, suitable and reliable for determining presence or absence of gene in nucleus of breast cancer tissue.