Show simple item record

dc.contributor.advisorBaşaran, Ayşe
dc.contributor.authorÇoşan, Didem
dc.date.accessioned2020-12-29T11:25:46Z
dc.date.available2020-12-29T11:25:46Z
dc.date.submitted1999
dc.date.issued2018-08-06
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/400972
dc.description.abstractÖZET Polisiklik aromatik hidrokarbonlar (PAH) grubundan olan benzo(a)pirenin, kanserojen, mutajen ve teratojen etkileri olduğu biFınmektedir. Bu çalışmada, benzo(a)piren ile toksisite oluşturduğumuz hayvanlara, kanser tedavisinde kullanılan ilaçlardan olan doksorubisin ve taksol'ü vererek tedavi edici etkilerini görebilmeyi amaçladık. Bir diğer amacımız ise, benzo(a)pirenin ve kanser tedavisinde kullanılan doksorubisin ve taksol'ün, pl70 glikoproteinine olan etkilerini görebilmekti. Çalışmamızda 3-4 aylık, 81 adet Spraque-Dawley ırkı erkek sıçan kullanıldı ve bu sıçanlar 9 gruba ayrıldı. I. gruba fizyolojik sıvı, II. gruba mısır yağı, III. gruba benzo(a)piren, IV. gruba doksorubisin, V. gruba benzo(a)piren ve doksorubisin, VI. gruba taksol, VII. gruba benzo(a)piren ve taksol, VIII. gruba doksorubisin ve taksol, IX. gruba benzo(a)piren, doksorubisin ve taksol verildi. Benzo(a)piren 10 günde bir defa 10 mg/kg olmak üzere 4 kez toplam 40 mg/kg ve mısır yağı, yine 10 günde bir defa 0.3 mi olmak üzere 4 kez, toplam 1.2 ml oral olarak, taksol 7.5 mg/kg tek doz i.v olarak, doksorubisin 4 mg/kg 3 günde bir defa toplam 12 mg/kg i.p. olarak verildi. Hayvan kesiminden önce 24 saatlik idrar örnekleri toplandı ve eter anestezisi altında kalp kanı alındı, bunu takiben, karaciğer ve böbrek doku örnekleri nötral formaline kondu. Alman idrar, kan ve doku örneklerinde biyokimyasal, histolojik ve immunohistokimyasal değerlendirmeler yapıldı. Yapılan çalışma sonucunda hiçbir parametrede, kontrol grubu ile mısır yağı verilen II. grup arasında fark görülmedi. Doksorubisin (IV.) ve taksolün (VI.) tek başına verildiği gruplarda ve her iki ilacın kombine kullanıldığı (VIII.) grupta çoğu parametrenin kontrol değerine çok yakın olduğu görüldü. Benzo(a)piren verilen gruptaki (III.) idrar parametrelerinden, ürik asit, idrar kreatinin, kreatin klerensi, üre azotu serum kreatinin değerleri ile SGOT, SGPT, ALP, 1SOD, katalaz ve MDA aktivitelerinin, kontrole göre önemli derecede farklı olduğu, benzo(a)pireni takiben tedavi amacıyla ayrı ayrı doksorubisin (V.) ve taksol (VII.) verilen gruplarda, çoğu parametrenin kontrol değerlerine çok az da olsa yaklaştığı, benzo(a)pirenden sonra, doksorubisin ve taksolün kombine olarak verildiği grupta (IX.) ise, tüm parametrelerin kontrol değerlerine istatistiksel olarak önemli derecede yakın olduğu görüldü. Bu biyokimyasal bulguların, histolojik olarak da desteklendiği tespit edildi. Bunlara ilaveten, karaciğer ve böbrekten alınan örnekler, immunohistokimyasal olarak incelendiğinde hücre içine giren yabancı maddeyi dışarı pompalamada görev yapan pl70 glikoproteininin V. ve VII. gruplarda kontrole göre çok fazla, III. İV. ve VI. gruplarda bu iki gruba göre daha az olduğu gözlenirken, iki ilacın kombine kullanıldığı Vin. ve IX. gruplarda ise pl70 glikoproteininin hiç bulunmadığı belirlendi. Bütün bu sonuçlara göre, benzo(a)pirenden sonra, doksorubisin ve taksolün kombine kullanımında hem biyokimyasal, hem histolojik ve hem de immunohistokimyasal bulguların, kontrole en yakın olduğu gözlendi. Böylece bu ilaçların kombine kullanımının, tek tek kullanımlarına göre daha yararlı olabileceği sonucuna varıldı. Anahtar sözcükler Benzo(a)piren, Doksorubisin, Taksol, pl70 glikoprotein, SOD, MDA, Katalaz, Serum, Sıçan
dc.description.abstractSUMMARY Benzo(a)pyrene is a polycyclic aromatic hydrocarbon which is known and has mutagenic, cancerogenic and teratogenic effects. In this study, doxorubicin and taxol which are known as antineoplastic drugs were administered into rats after created toxicity with benzo(a)pyrene. We proposed to investigate their effects on therapy and effects of BaP, taxol and doxorubucin on pi 70 glycoprotein In this study, 81 Spraque-Dawley male rats from a group between 3 and 4 months of age were studied, which were divided into 9 groups. Saline (group I), corn oil (group II), B(a)P (group III), doxorubucin (group IV), B(a)P and doxorubucin (group V), taxol (group VI), B(a)P and taxol (group VII), doxorubicin and taxol (group VIII), B(a)P and taxol and doxorubicin (group IX) were administered into rats. Intragastric administration of B(a)P 10 mg/kg per 10 days, (totally 40 mg/kg) and intragastric administration of corn oil 0.3 ml per 10 days, (totally 1.2 ml) were given. 7.5 mg/kg taxol were administered as a single dose intravenously and doxorubucine 4mg/kg per 3 days, (totally 12 mg/kg) were administered intraperitoneally. The 24 hours urine of the rats was collected before sacrification and then cardiac blood of each rat was drawn under the ether anesthesia, then liver and kidney samples were also taken into neutral formaline solution. Biochemical, histological and immunohistochemical assessments of samples were determined. All parameters of control group were not different with all parameters of group II. Many parameters of group IV, group VI and group VIII fairly approached to parameters of control rats. Uric acid, creatinin, creatin clearance, urea nitrogen levels of urine samples, serum creatinin and SGOT, SGPT, ALP, SOD, catalase and MDA activities. Group III were significantly different with same parameters of control group. Levels of many parameters of group V and group VII slightly approached to the levels ofthe control group. Levels of all parameters of group IX significantly approached to levels of the control group, statistically. Biochemical findings were supported by histological investigations. In addition to these, immunohistochemical investigations in liver and renal tissue samples showed that pi 70 glycoprotein (serves at pomping out foreign substances from cell) was advanced in group V and VII more than control group, pi 70 glycoprotein in tissue samples of group III, IV and VI were advanced less than group V and VII. pi 70 glycoprotein couldn't be detected in tissue samples of group Vin and IX. / In conclusion; biochemical, histological and immunohistochemical findings in rats administrated doxorubucin combined taxol after toxicity of B(a)P significantly approached control group. Combined application of these drugs is more useful than distict application of each drug itself. Key Words : Benzo(a)pyrene, Doxorubicin, Taxol, pi 70 glycoprotein, SOD, MDA, Catalase, Serum, Rat 4en_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectTıbbi Biyolojitr_TR
dc.subjectMedical Biologyen_US
dc.titleSıçanlarda benzo(A)piren toksisitesine Doksorubisin ve Taksol`ün etkileri
dc.title.alternativeThe Effects of Taxol and Doxorubicine in benzo(A)pyrene toxicity on rats
dc.typemasterThesis
dc.date.updated2018-08-06
dc.contributor.departmentTıbbi Biyoloji Anabilim Dalı
dc.subject.ytmBenzo(a)pyrene
dc.subject.ytmPaclitaxel
dc.subject.ytmDoxorubicin
dc.identifier.yokid79979
dc.publisher.instituteSağlık Bilimleri Enstitüsü
dc.publisher.universityESKİŞEHİR OSMANGAZİ ÜNİVERSİTESİ
dc.identifier.thesisid79979
dc.description.pages115
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess