Antiestrojenik ilaçların glioma hücre dizisi üzerine etkileri

Abstract

ÖZET Çalışmamızda 'antikanserojenik ilaçlardan olan klomifen, nafoxidin, tamoxifen ve 4-hidroksi tamoxifenin insan beyin tümörlerinden glioblastoma multiforme canlı hücre sayısı üzerine olan etkileri' araştırılmıştır. İlaçlardan klomifen ve nafoxidin 0.1, 1, 10, 15, 25 ve 50 oM, tamoxifen ve 4-hidroksi tamoxifen 0.1, 1, 10 ve 100 xM dozlarda uygulandı. Kontrol gruplarına sadece besi yeri, alkol gruplarına da ilaçlan çözmede kullanılan alkol ile besi ortamı eklendi. Hücreler 37 ° C, %95 nem, %5 karbondioksit bulunan ortamda çoğaltıldı ve 24 saat sonunda MTT yöntemi uygulandı. Sonuçlar tek yönlü varyans analizi, HSD testine göre değerlendirildi. Buna göre kontrol grupları ile alkol grupları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır (p> 0,01). Kullandığımız bütün tamoxifen ve 4-OH tamoxifen dozları ile kontrol; nafoxidin ve klomifenin 0.1, 1, 10 uM dozları ile kontrol grupları arasında istatistiksel bir fark yoktur (p> 0,01). Nafoxidin ve klomifenin 15, 25 ve 50 ^ıM dozlarıyla kontrol grupları arasmda %90'a varan anlamlı farklar saptandı (p< 0,01). Kullandığımız glioblastoma hücreleri üzerine tamoxifen ve 4-OH tamoxifenin büyümeyi baskılayıcı etkileri gözlenmemiştir. Nafoxidin ve klomifenin ise 15, 25, 50 uM dozlarında doza bağlı olarak artan oranlarda büyümeyi baskılayıcı etkileri gözlenmiştir. Bu sonuçlar daha önce tamoxifen ve 4-OH tamoxifenin in vivo gliomada elde edilen sonuçlar ile, nafoxidin ve klomifene ait farklı tümör çeşitlerinden elde edilen sonuçlan destekler yöndedir. Nafoxidin ile klomifenin glioma hücrelerinde ilk kez denenmiş olması ve bulunan sonucun büyümeyi baskılayıcı yönde olması klinik çalışmalar için umut verici olabilir. Anahtar kelimeler: Glioblastoma multiforme, antiestrojenik ilaçlar, hücre kültürü, MTT yöntemi.

SUMMARY The effect of anticancerogenic drugs clomiphene, nafoxidine, tamoxifen and 4-OH tamoxifen were investigated on human glioblastoma multiforme cells in vitro. 0.1, 1, 10, 15, 25 and 50 uM of clomiphene and nafoxidine, and 0.1, 1, 10 and 100 uM of tamoxifen and 4-OH tamoxifen were applied to cells. Since the drugs were disolved in alcohol, the effect of alcohol was also tested, and no difference was found between the control and alcohol groups. The cells were incubated in an atmosphere of 95% humidity in air and 5% carbondioxide with 37 °C for 24 hours and then MTT assay was applied. For the statistical analysis one-way anova test was used. When all tamoxifen and 4-OH tamoxifen doses were compared to the control, there was not any statistical difference (p>0.01). There was not any significant difference when 0.1, 1 and 10 uM nafoxidine and clomiphene doses compared to the control (p>0.01). When the doses of clomiphene and nafoxidine were increased to 15, 25 and 50 [iM, there was a dose dependent decrease in cell number up to 90% over the control group (pO.01). Tamoxifen and 4-OH tamoxifen did not change the growth of human glioblastoma multiforme cells. The results obtained with tamoxifen and 4-OH tamoxifen are similar to other studies. Contrary to tamoxifen and 4-OH tamoxifen, nafoxidine and clomiphene showed a dose dependent growth inhibition effect. Since nafoxidine and clomphene were applied to glioma cells for the first time, we believe that these results will encourage the use of these drugs in clinical applications. Key words: Glioblastoma multiforme, antiestrogenic drugs, celll culture, MTT assay. ICVÜKSEKÖ?RfTÎM KURULU OQKUMANIASYON MERKEZİ