Deneysel miyoglobinürik akut böbrek hasarında relaksinin etkileri

Abstract

Relaksin, anti-inflamatuvar, anti-iskemik ve vazodilatatör özelliklere sahip bir hormondur. Birçok deneysel böbrek hasarı modelinde koruyucu rol oynadığı bildirilmiştir. Miyoglobinürik ABH, travma ve travma dışı nedenlerle iskelet kası hücrelerinin hasara uğraması ve hücre içi elemalarının dolaşıma geçmesi yani rabdomiyoliz sonucu oluşan bir sendromdur. Çalışmamızda mABH'de relaksinin düzeylerini, böbrek fonksiyonları ve hasarı üzerindeki etkilerini ve etki mekanizmalarını araştırmayı amaçladık. Çalışmamızda 36 adet erkek sıçandan oluşan 4 grup oluşturuldu. 24 saat susuzluğu takiben; 1. ve 2. grup sıçanlara serum fizyolojik, 3. ve 4. gruplardaki sıçanlara gliserol (%50) solüsyonundan 8 ml/kg'a göre bulunacak toplam hacim eşit miktarlarda her iki arka bacak kaslarına enjekte edildi. Metabolik kafese alınan 1. ve 3. grup sıçanlara; 1., 6., 12., ve 18. saatte sc. PBS enjeksiyonu, 2. ve 4. grup sıçanlara ise sc. 5µg/kg dozunda relaksin verildi. İntramüsküler gliserol veya serum fizyolojik enjeksiyonunun 24. saatinde idrarları alındıktan sonra, anestezi altında sıçanların kan örnekleri ve böbrek dokuları alındı. İkili gruplar arasındaki karşılaştırmalarda Mann Whitney U testi kullanıldı. Çalışmamızda 3. grup sıçanlarda serum üre, kreatinin, ALT, AST, CK, K+, LDH, NO ve FeNa düzeylerinde anlamlı artış gözlemlendi. Böbrek dokusunda ise MDA düzeylerinde, histopatolojik olarak yapılan incelemelerde böbrek hasar skoru ve tübüler kast birikiminde anlamlı artış, GSH ile NO düzeylerinde anlamlı azalma saptandı. Çalışmamızda 4. grup ile 3. grubu kıyasladığımızda incelenen parametrelerde anlamlı farklılık olmadığı görüldü. Relaksinin dozu, veriliş yolu, veriliş zamanı ve verilme süresinde yapılan düzenlemeler ile renal kan akımı, böbrek fonksiyonları, oksidatif hasar derecesini gösteren parametreler ile NO metabolizması üzerindeki etkileri moleküler düzeyde araştıran daha kapsamlı çalışmalar yapılması gerektiği düşüncesindeyiz.

Relaxin is a hormone that includes anti-inflammatory, anti-ischemic and vasodilatatory features. It is stated that it plays a productive role in many experimental kidney damage models. Myoglobinuric acute kidney injury (mAKI) is a uremic syndrome that appears because of the damage in skeletal muscle cells and getting into circulation of inner-cell elements related to traumatic and non-traumatic reasons, namely rhabdomyolysis. In our study, we aimed to determine the relaxin level and its effects and effect mechanisms on kidney damage and functions in mAKI. In this study, four groups consisting of 36 male rats were composed. After those rats were left without water for 24 hours, saline (SF) was given to the first and second group of rats, hypertonic glycerol (%50) solution was injected into each back leg muscles with equal level of 8 ml/kg to the third and fourth groups of rats. After the injection, the rats are taken to the metabolic cages. Subcutaneous phosphate buffer solution (PBS) were injected on the 1st, 6th, 12th, and 18th hours in the 1st and 3rd group of rats. Subcutaneous 5 µg/kg of relaxin were injected to 2nd and 4th group of rats in the same time basis. After 24th hour of intramuscular glycerol or SF injection their urines were taken. The rats were euthanatized under anaesthesia and their blood samples and kidney tissues were taken. Mann Whitney U test was used in the comparison of the groups. In our study, in the 3rd group, mAKI, there was statistically significant increase in serum urea, creatinine, alanine aminotransferase, aspartate aminotransferase, creatine kinase, potassium, nitric oxide (NO) levels and lactate dehydrogenase activities and in the fractional sodium excretion. In the kidney tissue, there was a statistically significant increase in the malondialdehyde levels. In histopathological examination, we observed a significant decrease in glutathione and NO levels, kidney damage score and tubular cast storage. In our study, relaxin treatment did not significantly change our investigated parameters in AKI model. We believe that more extensive studies should be carried out on the dose of relaxin, its time and route of administration, on the parameters of renal blood flow, renal functions, oxidative damage and the effects on nitric oxide metabolism in molecular level.