Meningioma doku örneklerinde EGFR, 1p36, 14q genlerinin floresan ın situ hibridizasyon (FISH) yöntemiyle değerlendirilmesi

Abstract

Tüm kanserler içerisinde intrakranial tümörler % 1,5 oranında görülmekle beraber tüm kansere bağlı ölümlerin %2'sinden sorumludur. Meningiomlar primer intrakranial tümörlerin yaklaşık %20'sini oluştururlar. Yavaş büyüyen tümörler olmakla beraber çoğunlukla iyi huylu olmalarına rağmen kötü huylu davranış gösterenleri de vardır. özellikle de kadınlarda 40-60 yaş grubu arasında daha sık görülmektedir. Çocukluk çağı meningiomları erişkin meningiomlarına göre daha yüksek malignite sıklığına sahiptir. Meningiomlar meninkslerin bulunduğu her bölgede görülmektedirler.Atipik ve malign meningiomlarda 1p kaybı sıklıkla tespit edilmekle beraber tümör progresyonunun ilerlemesinde belirteç olabilir. Malign dönüşümde ilk dikkat edilmesi gereken kromozomal bölgedir. Kromozom 14q kaybı benign, atipik ve anaplastik meningiomlarda görülmektedir. Son dönemlerde yapılan çalışmalarda 1p/14q kayıpları atipik ve anaplastik meningiomlarda oldukça sık gösterilmiştir. Kromozom 1p, 1p/14q gen delesyonlarının çalışmalarda meningiom prognozu ve progresyonununda önemli rol oynayabileceği vurgulanmıştır.Çalışmamızda Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroşirürji Anabilim Dalı'na başvuran ve Patoloji Anabilim Dalı tarafından histopatolojik olarak incelenerek ?Meningioma? tanısı alan 30 olgu Tıbbi Genetik Anabilim Dalı sitogenetik ve moleküler sitogenetik laboratuvarlarında çalışılmıştır. Bu olgular histopatolojik yöntemlerle 26'sı benign, 4'ü atipik meningiom olarak sınıflandırılmıştır. Bu olgularda EGFR, 1p36 ve 14q genlerine ait değişimler moleküler sitogenetik (FISH) analizlerle incelenmiştir. Olgularımızın % 20'sinde 1p36 delesyonu, %23'ünde EGFR trizomisi,%3,3'ünde EGFR amplifikasyonu ve tetrazomisi, %13,3'ünde 14q (IGH) delesyonu saptanmıştır. Gen değişimleri, tümör dereceleri, tümör lokalizasyonları arasında istatistiksel bir anlam gözlenmemiştir.Çalışmamız sonucunda meningioma progresyonunda 1p/14q delesyonlarının tümör derecelendirilmesi ve progresyonu hakkında bir belirteç olarak kullanılabileceği düşünülmektedir.

Intracranial tumours occurs witj in all cancers with 1,5 % frequency. Besides intracranial tumours are responsible of two personed among all cancer related daths. Meningiomas constitute approximately 20% of primary intracranial tumors. ,Although vast majority is benign and growing slowly there are also malignant once. This type of tumours are common between fourth and sixth decades, particularly in women. The childhood meningiomas tend to act more malignant than adulthood meningiomas. Meningiomas can ocur where meninges exist.The los of chromosome 1p which is detected in atypical and malign meningiomas could be used as a marker for tumour progression. The letter region is an important side transformation. Loss of 14q was found in benign, atypical and anaplastic meningiomas. In recent studies loss of 1p/14q were commonly found in atypical and anaplastic meningiomas.In our study 30 cases with meningioma were included. Those cases were classified using histopathological methods: 26 benign,4 atypical meningiomas. Genetic alterations in EGFR gene, 1p36 and 14 loci were studied using FISH. Deletionsin 1p36, trisomy of EGFR, amplification and tetrasomy of EGFR and deletions in 14q are found 20 %, 23 %, 3,3 %,13,3 %, respectively. No statistical significance were found between gene alterations tumour grades and tumour localizations.In conclusion 1p/14q deletions can be used as a marker for tumour grading an progression in meningiomas.