Kedi ve köpeklerde uzun kemik kırıklarında minimal invaziv plak osteosentezi (MİPO) uygulamaları

Abstract

Sunulan çalışmada, kedi ve köpeklerin ekstremitelerindeki uzun kemik kırıklarında, minimal invaziv plak osteosentezi (MİPO) ile tedavinin, radyolojik ve yürüme-ağırlık yüklenebilme ölçütleri rehberliğinde değerlendirilmesi amaçlandı. Bu amaçla, kliniğimize ekstremitelerindeki uzun kemik kırıkları şikâyeti ile getirilen 6 köpek (2 diyafizer tibia, 3 diyafizer radius, 1 diyafizer antebrachium kırığı) ve 1 kedi (diyafizer femur kırığı) kullanıldı. Butorfanol-propofol-sevofluran protokolü ile genel anesteziye alınan vakalarda, kapalı redüksiyon ile kırık uçları karşı karşıya getirildikten sonra, aseptik koşullarda oluşturulan epiperiostal tünelden ilerletilen kilitli plak, ilgili kemiğe vidalanarak yerleştirildi. Plağın ilerletildiği tünelin proksimal ve distal deri açıklıkları emilebilir sentetik bir dikiş materyali ile kapatıldı. Vakaların tümünde 5 gün süre ile IM yoldan antibiyoterapi uygulandı. Kırık iyileşmesi postoperatif 0 (anesteziden çıkan hastanın ayağa kalktığı an), 7, 14, 30 ve 45. günlerde radyografik muayene ile yürüme ve ağırlık yüklenebilme skorlamaları yapılarak değerlendirildi. Vakaların hiç birisinde operasyon bölgesinde enfeksiyon veya vidaların gevşeyerek plak stabilizasyonunun ortadan kalkması gibi bir komplikasyon ile karşılaşılmadı. Hastaların anesteziden uyandıktan itibaren destek almadan ayağa kalkabildikleri ve ağırlık yüklenebildikleri izlendi. Ondördüncü gün kontrollerinden itibaren tüm vakaların sağlıklı bir şekilde yürüyebildiği gözlendi. Yedi vaka için ortalama radyografik kaynama süresinin 47.42 (±4.98) gün olduğu tespit edildi. Sonuç olarak MİPO tekniğinin, kedi ve köpeklerin uzun kemiklerinde oluşan diyafizer kırıkların tedavisinde, geleneksel plak ile osteosentez yöntemlerine alternatif olabileceği düşünüldü.

In this study, it was aimed to evaluate the treatment of long bone fractures in extremities of cats and dogs by minimally invasive plate osteosynthesis (MIPO), guided by radiological and walking-weight bearing criteria. For this purpose, 6 dogs (2 diaphyseal tibia, 3 diaphyseal radius and 1 diaphyseal antebrachium fractures) and 1 cat (diaphyseal femur fracture) brought to our clinic with complaints of long bone fractures in their extremities were used. After general anesthesia with butorphanol-propofol-sevoflurane protocol, the fragments were confronted with closed reduction, and a locked compression plate was placed epiperiostally via the created tunnel in aseptic conditions. The proximal and distal skin openings of the epiperiostal tunnel through which the plate was advanced were closed with an absorbable synthetic suture material. All cases were treated with IM antibiotics for 5 days. Fracture healing was assessed postoperatively at 0 (the time when the animal was recovered from anaesthesia and reaced in standing position), 7, 14, 30 and 45 days by radiographic examination and walking-weight bearing scales. In none of the cases, there was no complications such as infection in operation area or disrupted plate stabilization due to screw loosening. It has been observed that all patients can stand and load weight without receiving support from the time of anesthesia recovery. From the controls made on the 14th day, it was observed that all the cases could walk in healthy steps. The average time for radiographic union of 7 cases were found to be 47.42 (±4.98) days. As a result, MIPO technique was considered to be an alternative to traditional plate osteosynthesis methods in the treatment of diaphyseal fractures in long bones of cats and dogs.