İnmeli bireylerde ayak taban altına uygulanan vibrasyonun statik ve dinamik denge üzerine etkisi

Abstract

Bu çalışma inmeli bireylerde konvansiyonel rehabilitasyon programına ek olarak her iki ayak tabanına uygulanan lokal vibrasyonun denge üzerine etkisini incelemek amacıyla planlandı. Çalışmaya 30 inmeli birey dahil edildi. Bireyler randomize olarak eğitim grubu (15 birey) ve kontrol grubu (15 birey) olacak şekilde 2 gruba ayrıldı. Her iki gruptaki bireylere 4 hafta süre ile haftada 5 gün, her bir seans 60 dakika olmak üzere 20 seans konvansiyonel inme rehabilitasyon programı uygulandı. Ayrıca eğitim grubundaki bireylerin ayak tabanına 4 hafta süre ile haftada 3 gün, her bir seans 15 dakika olmak üzere toplam 12 seans lokal vibrasyon uygulandı. Bireylerin demografik bilgileri kaydedildikten sonra, bireylerin fonksiyonel denge ölçümü için Süreli Kalk Yürü Testi (SKYT), Berg Denge Ölçeği (BDÖ), Fonksiyonel Uzanma Testi (FUT), Tandem Duruş Testi, yürüme hızını değerlendirmek için 10 metre Yürüme Testi (10mYT), gövde kontrolü için Gövde Bozukluk Ölçeği (GBÖ), postüral stabilite ve düşme riskini değerlendirmek için Biodex Denge Sistemi (BDS) kullanıldı. Eğitim grubunun yaş ortalaması 60,40±9,46 yıl, kontrol grubunun yaş ortalaması 58,53±9,38 yıldı. Her iki grupta da 10mYT, BDÖ ve SKYT değerlerinde anlamlı gelişmeler sağlandı (p<0.05). Tandem duruş testi, BDS ve FUT değerleri yalnızca eğitim grubunda anlamlı gelişim gösterdi (p<0.05). Eğitim grubu ile kontrol grubunun iyileşme oranları arasında BDÖ, FUT, 10mYT, SKYT, BDS parametrelerinden genel stabilite indeks, mediolateral stabilite indeks ve düşme riskinde anlamlı fark olduğu görüldü (p<0.05). Çalışmanın sonucunda ayak tabanına uygulanan lokal vibrasyonun denge üzerine etkili olduğu ve rehabilitasyon programını destekleyici bir uygulama olarak kullanılabileceği sonucuna varıldı.Anahtar Sözcükler: İnme, ayak tabanı, vibrasyon, denge, rehabilitasyon

This study was planned to investigate the effects of local vibration on both foot sole in addition to the conventional rehabilitation program on balance in individuals with stroke. Thirty individuals with stroke were included in this study. The subjects were randomly divided into two groups as training group (15 individuals) and control group (15 individuals). All individuals with stroke received 60 minutes conventional stroke rehabilitation program for 5 days in a week, over 4 week. In addition after conventional stroke rehabilitation program, local vibration was immediately applied to the both foot sole of each patient in study group for 15 minutes in a session, 3 days in a week, over 4 week. Demographic and clinical data of 30 individuals were recorded. Functional balance was assessed with Time up and Go Test (TUG), Functional Reach Test (FRT), Tandem Stance Test (TST), Berg Balance Test (BBT); walking speed was assessed with 10-meter Walk Test (10 mWT); trunk control was assessed with Trunk Impairment Scale (TIS); postural stability and fall risk was assessed with Biodex Balance System (BBS) in all individuals with stroke. The mean age of the training group was 60,40 ± 9,46 years, and the mean age of the control group was 58,53 ± 9,38 years. After the rehabilitation program, there were significant diffrences in 10 mWT, TUG and BBT in study and control groups (p<0.05). There was improvement in TST, BBT and FRT in study group (p<0.05). Improvement ratio of BBT, FRT, TUG, 10 mWT, BBS parameters following overall stability index, mediolateral stability index and fall risk were higher in study group than those of control group (p<0.05). Based on our results, we conclude that local vibration applied to the sole of the foot is effective in balance and could be supportive approache in rehabilitation program. Key Words: Stroke, foot sole, vibration, balance, rehabilitation