Q açısı ile ayak bileği burkulmaları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

Abstract

Q açısı ile ayak bileği burkulmaları arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacıyla yapmış olduğumuz çalışmaya yaşları 18-65 arasında olan ve alt ekstremite aks grafileri çekilmiş 36 (11 kadın-25 erkek) hasta dahil edildi. Çalışmamız alt ekstremite aks grafileri çekilmiş olan 36 hastanın çift taraflı 72 diz ekleminde (burkulan ayak tarafındaki ve burkulmayan ayak tarafındaki diz) gerçekleştirildi. Daha önce diz, ayak ve/veya kalça ameliyatı geçirmiş olanlar ile ek anomalileri olanlar çalışmaya dahil edilmedi. Hastaların aks grafileri üzerinden dizdeki Q açıları ile ayak bileğindeki LDTA ölçüldü ve bu açıların ayak bileği burkulmalarıyla ilişkisi araştırıldı. Diz eklemini, Q açısını ve LDTA'yı iyi bir şekilde gözleyebilmek amacıyla özellikle radyolojik çekimin diz ekleminin anteroposterior pozisyonda olmasına, kişi ayakta dururken, m. quadriceps femoris'in gevşek pozisyonda yapılmasına dikkat edildi. Ayrıca radyolojik çekim, SİAS, femur, patella, tibia'nın uzun hattı ve ayak bileğini içine alacak şekilde yapıldı. Tüm hastaların Q açıları ve LDTA'sı aks grafisi üzerinden gonyometre kullanılarak hesaplandı. Hastalara M. Quadriceps Femoris, M. Gluteus Maksimus ve M. Gluteus Medius için el dinamometresi ile kas kuvvet ölçümü yapıldı ve dinamometrenin sabitlendiği yerden referans noktalara olan uzaklıklar ölçüldü. Kuvvet ve uzaklık ölçümü yapılan bu üç kas için ayrı ayrı tork değerleri hesaplandı ve burkulmayla olan ilişkisine bakıldı. Ayrıca M. Quadriceps Femoris, M. Gastrocinemius ve M. Gastrosoleus için kısalık testi yapıldı. Çalışmadan elde edilen verilerin analizi neticesinde Q açısı ile burkulma arasında ilişki olmadığı söylenebilir ancak LDTA, kas kuvvetleri ve tork değerleri ile ayak bileği burkulması arasında anlamlı bir ilişki vardır.

To determine the relationship between the Q angle and ankle sprains, 36 patients (11 female-25 male) aged between 18-65 years who underwent radiographs of the lower extremities were included in the study. Our study was performed on 72 bilateral knee joints (sprained foot and non-sprained knee) of 36 patients with lower extremity axis radiographs. Those who had previous knee, foot and / or hip surgery and those with additional anomalies were not included in the study. Q-angles of the knees and ankle LDTA were measured on the axis radiographs of the patients and the relationship between these angles and ankle sprains was investigated. In order to observe the knee joint, Q angle and LDTA in a good way, especially radiological examination of the knee joint in the anteroposterior position, the person standing, m. quadriceps femoris in the loose position. In addition, radiological imaging was performed including SIAS, femur, patella, long line of tibia and ankle. Q angles and LDTAs of all patients were calculated using a goniometer on axial x-ray. Muscle strength was measured by hand dynamometer for M. Quadriceps Femoris, M. Gluteus Maximus and M. Gluteus Medius and the distances from reference points were measured. Torque values were calculated separately for these three muscles with force and distance measurements and their relationship with sprains was examined. Shortness test was also performed for M. Quadriceps Femoris, M. Gastrocinemius and M. Gastrosoleus. As a result of the analysis of the data obtained from the study, it can be said that there is no relationship between Q angle and sprain, but there is a significant relationship between LDTA, muscle strength and torque values and ankle sprain.