Kalp yetersizliği hastalarının psikososyal uyumlarının belirlenmesi

Abstract

Tanımlayıcı ve kesitsel olarak planlanan bu araştırma kalp yetersizliği olan hastaların hastalığa psikososyal uyumlarının değerlendirilmesi ve psikososyal uyumu etkileyen kişisel ve hastalığa ilişkin özelliklerin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirildi.Araştırma; Edirne ilinde bir üniversite hastanesinde Haziran 2014 – Ocak 2015 tarihleri arasında kalp yetersizliği olan, 60 hasta ile yürütüldü. Araştırmanın verileri, `Hasta Tanıtım Formu` ve `Hastalığa Psikososyal Uyum-Öz Bildirim Ölçeği (PAIS-SR)` kullanılarak toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS 22.0 programında, yüzdelik, ortalama, Mann Whitney U testi, Kruskal-Walis H testi, Spearman Rho Korelasyon Katsayısı tekniği kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık değeri p<0.05 olarak kabul edildi.Araştırmaya katılan hastaların yaş ortalaması 66,21 ± 9,19 olup, %61,7'si kadındır. Hastaların %61,7'si okur-yazar + ilkokul mezunu, %76,7'si evli, %45'inin ev hanımı olduğu ve %41,7'sinin NYHA kalp yetersizliği sınıflamasında NYHA sınıf II'de yer aldığı belirlendi.Hastaların, Hastalığa Psikososyal Uyum-Öz Bildirim Ölçeği (PAIS-SR) toplam puan ortalaması 42,68 ± 24,42 olup, hastalığa psikososyal uyumlarının orta düzeyde (%58,3) olduğu belirlendi.Bu araştırmada kadın hastaların, okur-yazar + ilkokul mezunu olan, çalışmayan ve ev hanımı olan, köyde ve yalnız yaşayan, kalp yetersizliği sınıflamasında NYHA sınıfı III olan, yatarak tedavi gören hastaların psikososyal uyumlarının daha kötü olduğu belirlendi (p<0.05). Hastaların kalp yetersizliğine eşlik eden hastalık, kardiyak diyete uyma ve günde aldıkları ilaç sayısı hastalığa psikososyal uyumu etkilemedi (p>0.05).Hastaların psikososyal uyumu ile yaş, çocuk sayısı, teşhis süresi, kalp yetersizliği sınıflaması (NYHA) ve hastaneye yatış sayısı değişkenleri arasında orta düzeyde pozitif doğrusal bir ilişki olduğu belirlendi. Hastaların yaş, çocuk sayısı, teşhis süresi, kalp yetersizliği sınıflaması (NYHA) ve hastaneye yatış sayısı arttıkça hastalığa psikososyal uyumlarının kötüleştiği bulundu.Bu araştırmanın sonucunda; kalp yetersizliği olan hastalarda hastalığa psikososyal uyumu arttırmak için kişisel (ileri yaş, kadın cinsiyet vb.) ve hastalığa ilişkin (teşhis süresi, NYHA evresi vb.) faktörler göz önünde bulundurularak uyumu arttıracak eğitim programlarının düzenlenmesi önerilmektedir.

This descriptive and cross sectional study was carried out to evaluate the psychosocial adjustment of the patients with heart failure and to determine the personal and disease-related features affecting psychosocial adjustment.The study was concducted 60 patients with heart failure in a university hospital in Edirne, between June 2014 and January 2015. The data of the study were collected using 'Patient Information Form' and 'Psychosocial Adjustment to Illness Scale-Self Report (PAIS-SR)'. In the evaluation of data in the SPSS 22.0 program, percentage, mean, Mann Whitney U test, Kruskal-Walis H test, Spearman Rho Correlation Coefficient were used. The value of p<0.05 was accepted statistically significant.The mean age of the patients was 66,21 ± 9,19 and 61,7% were female. More than sixty percent of the patients were literate + elementary school graduates, 76,7% of them were married, 45% of sample were housewives, and 41,7% of them were in NYHA heart failure classification II.The Psychosocial Adjustment to Illness Scale-Self Report (PAIS-SR) mean total score of the patients was 42,68 ± 24,42 and the level of psychosocial adjustment to the disease of heart failure patients was moderate (58,3%).In this study, the psychosocial adjustment of female patients who were literate + elementary school graduates, who were not working and housewives, who living in the village and living alone, who NYHA heart failure classification III, inpatients was found to be worse than the others (p<0.05).The patients who had additional chronic disease, adherence to cardiac diet, and the number of medications per day did not affect psychosocial adjustment (p>0.05).There was a moderately positive linear relationship between the psychosocial adjustment of the patients and age, number of children, duration of diagnosis, classification of heart failure (NYHA) and number of hospitalizations. It was found that the psychosocial adjustment of the patients worsened as the age, number of children, diagnosis time, classification of heart failure (NYHA) and number of hospitalization increased.As a result of this study; in order to increase psychosocial adaptation to the disease in patients with heart failure, it is recommended to organize training programs that will increase compliance by taking into account factors such as personal (advanced age, female gender, etc.) and disease (diagnosis period, NYHA stage, etc.).