Subakut inmeli kişilerde konvansiyonel yürüyüş eğitimi ile ağırlık destekli yürüme bandı yürüyüş eğitiminin terapotik etkilerinin karşılaştırılması

Abstract

İnmeli hastaların yarısından fazlasında akut fazda yürüme imkânsızdır ve yürüyüş bozukluğu 3 ay sonra hala mevcuttur. Amacımız subakut inmeli hastalarda kısmi ağırlık desteği ile yürüme bandı eğitiminin terapotik etkilerini araştırmaktı. Subakut İnme (inme sonrası < 6 haftadan fazla) olan 20 hasta tedaviye alındı. Hastalar rastgele olarak vücut ağırlık destekli (VAD) yürüme bandı eğitimi 10 kişi ve konvansiyonel tedavi grubu 10 kişi olarak ayrıldı. Vücut ağırlık destekli yürüme bandı eğitimi grubu 4 hafta süreyle hafta içi hergün 30 dk. yürüme eğitimi aldı. Tüm hastalar hafta içi her gün konvansiyonel tedavilerini aldılar. Gruplar tedavi başlangıcında bitiminde ve 3 ay sonrasında değerlendirildi. Değerlendirmede Fonksiyonel Ambulasyon Skalası (FAS) , Rivermead Motor Değerlendirme, Berg Denge Testi, Yürüme Mesafesi (6dk.), Yürüme Zamanı (10m), Kadans (adım say./süre), Adım Uzunluğu (sağ-sol), Destek Alanı, Adım Uzunluk Oranı (sağ/sol), Bartel İndeks Değerleri ve Yüzeyel EMG Ölçümleri kullanıldı. Tedavi sonrasında konvansiyonel tedavi grubuna göre VAD+yürüme bandı eğitimi grubunda, FAS, Rivermead Motor Değerlendirme (Gros fonksiyon ve gövde ve bacak bölümü) , Berg denge testi, Yürüme Mesafesi (6dk.), Kadans, Adım Uzunluğu Oranı, Bartel İndeksi, Yüzeyel EMG: tibialis anterior: gastreknemius, hamstrig medialis , vatus lareralis ölçümlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark mevcuttu.Sonuçlarımız konvansiyonel iyileştirme ve beraberinde kısmi ağırlık destekli yürüme bandı eğitiminin konvansiyonel rehabilitasyona kıyasla yürüme üzerinde daha olumlu etkisi olduğunu göstermektedir.Anahtar kelimeler: Kısmi ağırlık desteği, subakut inme

More than half ofpatients with stroke in the acute phase are not able to walk, and walking impairmentsare still present 3 months later. Our aim is to search therapeutic effects of treadmilltraining with partial body-weight support in sub acute stroke patients. 20 patientswho have subacute stroke (after stroke onset > 6 weeks) were recruited. Patientswere randomly assigned to 2 groups, 10 patients partial body-weight supporttreadmill training (BWS) and 10 patients conventional gait training (CGT) group.Body-weight support treadmill training group received gait training 30 minutes everyweekday for 4 weeks. All patients received conventional treatment every weekday.Groups were assessed in the beginning, at the end and after 3 months of the therapy.Functional Ambulatory Category (FAC), Rivermead Motor Assessment Score, BergBalance Scale, Six-Minute Walk Test (6 MWT), 10-m Walking Time,Cadence(steps/min), Step Length (right-left), Stride Length(right-left), Base ofSupport, Step Length Ratio (right-left), Bartel Index , and Surface EMG Potentialsmeasurements were used in evaluation. The BWS+ treadmill training group hadstatistically significant more improvement than the CGT group in FAC, RivermeadMotor Assessment (gross function and leg/trunk sections), Berg Balance Scale, 6MWT, Cadence , Step Length Ratio , Bartel Index, Surface EMG: tibialis anterior,gastreknemius, medial hamstring , vatus lareralis after the training.Our results show that body-weight support treadmill training (BWS) in addition tohas more positive effect than conventional rehabilitation on walking.Keywords: Body-Weight Support, Subacute Stroke