Yeni tanı veya relaps lenfomalı hastalarda otoantikor sıklığı ve serum sitokin düzeylerinin prognostik belirteçler ile ilişkisi

Abstract

Çalışmamızda yeni tanı veya relaps olmuş, tedavi almamış lenfomalı hastaların serum sitokin düzeylerini ve otoantikorların pozitiflik sıklığı ile sitokin düzeylerinin otoantikorlar ve prognostik belirteçler ile ilişkisini araştırmayı amaçladık. Çalışmaya, yeni tanı ve/veya relaps olmuş 38'i Non-Hodkgin (NHL) ve 16'sı Hodgkin lenfoma (HL) hastası olmak üzere toplam 54 hasta ve 26 sağlıklı kontrol dahil edildi. Hem hasta hem de kontrol grubunda IL-1ß, IL-2, IL-4, IL-6, IL-10, IL-13, IL-17, INF-gama GM-CSF ve TNF-alfa sitokinleri ve ACA-IgG, IgM düzeyleri serumda çalışıldı. Hastaların ayrıca otoantikorları çalışıldı. Bakılan tüm sitokinlerin düzeyleri lenfomalı hasta grubunda kontrole göre daha yüksek saptandı. IL-6, INF-gama ve TNF-alfa düzeyleri lenfoma hastalarında kontrole göre anlamlı derecede yüksekti (p=0,000, p=0,001, p=0,05). Hem NHL hem de HL hasta grubunda en az bir otoantikor pozitifliğinin sıklığı %50 iken, NHL grubunda en sık %27 oran ile direkt coombs pozitifliği, HL grubunda ise %36 ile lupus antikoagülan pozitifliği saptandı. B semptomu pozitif olan lenfomalı hastalarda IL-6, INF-gama ve TNF-alfa düzeyleri daha yüksek saptandı. Tiroglobulin antikor pozitifliği olan lenfomalı hastalarda serum INF-gama düzeyleri, direkt coombs pozitifliği olan hastalarda ise serum IL-6 düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki saptandı (p=0,0031, p=0,004). Yüksek uluslararası prognostik indeks (IPI) değeri olan NHL hastalarında IL-6 ve TNF-alfa düzeyleri anlamlı derecede yüksek (P=0,011, P=0,003) saptandı ve mortalite ve relaps oranı ile de yüksek bir ilişki saptandı. Bulgularımıza göre; 1) Lenfomalı hastalarda otoantikor pozitiflik sıklığı %50 civarındadır. 2) Hem NHL hem HL hastalarında tedavi öncesi IL-6, INF-gama ve TNF-alfa düzeyleri yüksektir. 3) IL-6; lenfopeni ve B semptomlarından sorumlu en önemli sitokindir. 4) NHL'li hastalarda IL-6, HL'li hastalarda IL-1ß, INF-gama, IL-2 ve IL-4 relaps izlemi açısından kötü prognozla ilişkili sitokinlerdir.

In our study we aimed to investigate the serum cytokine levels and frequency of autoantibody positivity and the association of serum cytokine levels with autoantibodies and prognostic markers in newly diagnosed or relapsed untreated lymphoma patients. Newly diagnosed and/or relapsed 38 NHL and 16 HL totally 54 patients and 26 healthy controls were included in the study. IL-1ß, IL-2, IL-4, IL-6, IL-10, IL-13, IL-17, INF-g, GM-CSF ve TNF-a cytokines and ACA-IgG, IgM levels were studied in serum of both patient and control group. Autoantibodies were also studied. All cytokine levels were higher in lymphoma patient group compared with control. IL-6, INF-g and TNF-a levels were significantly higher than control in lymphoma patients (p=0,000, p=0,001, p=0,05). Frequency of least one autoantibody positivity was 50% in both NHL and HL group. Direct coombs positivity was the most frequent in NHL group with 27%. Lupus anticoagulant positivity was the most frequent in HL group with 36%. IL-6, INF-g and TNF-a levels were higher in lymphoma patients with positive B symptoms. There was a significant relationship between serum INF-g levels and thyroglobuline antibody positivity and direct coombs positivity and serum IL-6 levels in lymphoma patients (p=0,0031, p=0,004). IL-6 and TNF-a levels were significantly high in NHL patients with high IPI (P=0,011, P=0,003). There was also a high relationship between mortality and relaps rate. According to our findings; 1) Autoantibody positivity is about 50% in lymphoma patients. 2) Pretreatment IL-6, INF-g and TNF-a levels are higer in both NHL and HL patients. 3) IL-6 is the most important cytokine responsible with lymhopenia and B symptoms. 4) IL-6 in NHL patients, IL-1ß, INF-g, IL-2 and IL-4 in HL patients are the cytokines related with poor prognosis while following relaps.