Sıçanlarda siklofosfamid uygulamasına bağlı testis hasarının önlenmesinde ve/veya tedavi edilmesinde berberin`in etkisi

Abstract

Çalışmamızda sıçanlarda farklı dozlarda oral berberin uygulamasının intraperitoneal (i.p.) uygulanan siklofosfamide (CP) bağlı testis hasarı üzerine koruyucu ve/veya terapötik etkisi incelenmiştir. Bu amaçla toplam 40 adet Sprague-Dawley erkek sıçan her grupta 8'er hayvan olacak şekilde 5 gruba ayrılmıştır. Kontrol grubuna 14 gün boyunca SF oral olarak uygulanmıştır. Kontrol grubuna 8.gün i.p. SF uygulanmıştır. CP, ber75, ber150, ber300 gruplarına ise 8. günde 200 mg/kg tek doz i.p. CP enjeksiyonunun öncesinde 7 gün ve sonrasında 7 gün olmak üzere, CP grubunda SF ve tedavi gruplarında da 75 mg/kg, 150 mg/kg ve 300 mg/kg dozlarında berberin gavaj yoluyla uygulanmıştır. Son tedavi dozundan 24 saat sonra genel anestezi ve ötenazi sonrasında hayvanların testis dokuları alınmış ve birisi histolojik inceleme ve immunohistokimyasal apoptoz değerlendirmesi için diğeri de homojenat hazırlamak için kullanılmıştır. Morfometrik ölçümler için vücut ağırlıkları ve testis ağırlıkları değerlendirilmiştir. Testis homojenatında oksidatif stres ve sitokin düzeyleri değerlendirilmiştir. Çalışmamızda CP vücut ağırlığı ve testis ağırlığında önemli bir değişikliğe sebep olmamış, berberin tedavisi ise vücut ağırlığını anlamlı ölçüde azaltmıştır. Yine oksidatif stres belirteçleri ve sitokin düzeyleri açısından anlamlı bir değişiklik gözlenmemiş olmakla birlikte histolojik olarak CP verilen grupta dejeneratif değişiklikler ve apoptotik bulgular olduğu ve bu bulguların berberin tedavisi ile artan dozlarla birlikte artacak şekilde iyileştiği saptanmıştır. Sonuç olarak, bu çalışmada berberin tedavisinin CP ile oluşturulan testis hasarı üzerine oksidatif stres ve inflamasyon aracılı olmaktan ziyade anti-dejeneratif ve anti-apoptotik etkiler gösterdiği saptanmıştır.Anahtar kelimeler: Berberin, siklofosfamid, sıçan, testis hasarı

In our study, the protective and/or therapeutic effect of oral berberine treatment in different doses on cyclophosphamide-induced testicular injury was investigated in rats. For this purpose, a total of 40 male Sprague-Dawley rats were divided into 5 groups with 8 animals in each group. The control group was administered orally in SF for 14 days. Saline solution was applied to control group by ip on day 8. In CP, ber75, ber150 and ber300 groups, 200 mg / kg single dose of i.p CP was administered on Day 8 with administering SF, 75 mg / kg, 150 mg / kg and 300 mg / kg berberine by oral gavage for 7 days before and after the CP injection, respectively. After 24 hours of the last treatment dose, testicular tissues were removed in animals under general anesthesia and after euthanasia, and then one was used for histological examination and immunohistochemical apoptosis evaluation and the other was used to prepare testis homogenate. Body weights and testis weights were evaluated for morphometric measurements. Oxidative stress and cytokine levels were evaluated in testis homogenate. In our study, CP did not cause a significant change in body weight and testis weight, whereas berberine treatment significantly decreased body weight. Although no significant change was observed in terms of oxidative stress markers and cytokine levels, degenerative changes and apoptotic findings were found in the CP group; which were improved significantly with increasing doses of berberine treatment. In conclusion, in this study, it was found that treatment with berberine showed anti-degenerative and anti-apoptotic effects rather than affecting oxidative stress and inflammatory pathways in CP-induced testicular damage.Key words: Berberine, cyclophosphamide, rat, testicular injury