Türkiye`de tarım politikaları (1928-1938)
dc.contributor.advisor | Toprak, Hakkı Zafer | |
dc.contributor.author | Kayam, H. Cevahir | |
dc.date.accessioned | 2020-12-29T11:19:07Z | |
dc.date.available | 2020-12-29T11:19:07Z | |
dc.date.submitted | 1997 | |
dc.date.issued | 2018-08-06 | |
dc.identifier.uri | https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/399502 | |
dc.description.abstract | ÖZET Bu çalışma resmi belgelerin kullanılması yoluyla, 1928-1938 dönemi tarım politikalarını incelemekte ve bu politikaların ortaya çıkış ve uygulanış biçimlerim ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çalışmanın sınırlarını tarımsal alt yapımn geliştirilmesi ve dönemin belli başlı tarım ürünlerine yönelik politikalar oluşturmaktadır. 1928 yılı Ziraat Vekaleti'nin yeniden kurulduğu yıldır. Vekaletin yeniden kurulmasıyla birlikte tarımsal eğitim de yeniden organize edilmiş ve tarımsal bilginin üretilmesinin ve aktarılmasının kanalları yaratılmıştır. Yirmili yıllarda başlatılan makineleşme çabalan, bu dönemde önemli bir dönüşüme uğramıştır. Dünya bunalımının sonucunda traktör kullanımının maliyetli hale gelmesi, geleneksel üretim tekniklerinin geliştirilmesini gündeme getirmiştir. Bu amaçla üretimde pulluk ve at kullanımının yaygınlaştırılmasına çalışılmıştır. Sulama ile ilgili çabalar ise bütçe olanaklarının kısıtlı oluşu nedeniyle yeterince uygulanamamıştır Tarımsal kredi sorununun çözümü, kredi kooperatiflerinin geliştirilmesi ve Ziraat Bankası'mn kredi olanaklarının artırılması biçiminde olmuştur. Ziraat Bankası kredilerinin küçük üreticilere yönlendirilmesi, kredi politikasındaki en önemli dönüşümdür. Kooperatifçiliğin geliştirilmesinin bir başka yönünü ise satış kooperatifleri ile ilgili düzenleme oluşturmaktadır. Bu dönem toprak reformu ile ilgili çabaların başlatıldığı dönemdir. Topraksız ve az topraklı köylülerin varlığı, toprak dağıtımı ile ilgili düzenlemeleri zorunlu kılmaktadır. Sorunun çözümü, geniş çaplı bir toprak reformunun yapılmasında görülmektedir. Bu alandaki çabalar sonuçlarını dönem içerisinde vermemişse de, yapılan anayasa değişikliği ile büyük mülklerin kamulaştırılması kolaylaştırılmıştır. Tarımsal ürünlere yönelik politikalar ise ürünlere göre değişiklik göstermektedir. Bu alandaki temel amaç üretimin artırılması ve kalitenin yükseltilmesidir. Bu dönemde buğdayda ortaya çıkan fiyat düşüşlerini önlemek için devlet müdahalesi gündeme gelmiştir. Tütün ve afyon ürünlerinin dış satımında ise devlet tekeli söz konusudur. | |
dc.description.abstract | ABSTRACT This study analyzes the agricultural policies of 1928-1938 period and point to the emergence and adoptation of these policies making use of offical documents, such as National Assembly meeting records. Development of agricultural infrastructure and policies for major agricultural product forms the framework of the analysis. In 1928 Ministry of Agriculture has been established. By restructuring the Ministry, agricultural education has been reorganised and means of producing and spreading agricultural information has been generated. The mechanisation efforts which started in 1920s has been altered in this period. In the course of World Economic Crisis, cost of using tractors and agricultural machinery has increased forcing the traditional means of cultivation to be updated and improved. A solution has been wide-spread usage of heavy plough and horse power. Due to budgetary constraints efforts of improving irrigation could not be adopted fully. Increasing the availability of credits from Ziraat Bankasi (The Agricultural Bank) and development of credit cooperatives have been the solutions the agricultural credits problem. Diversion of the Bank credits to small producers has been a major change in the policy of agricultural credits. Another important impact of the development of cooperatives has been the regulation on sale cooperatives. In this period efforts for a land reform has been given way. The number of farmers without or with very little land has made redistribution of land a nontrivial issue. Although the results of these efforts have not been taken in the period, changes made in the Constitution has made expropriation of large landholdings possible. Different policies have been adopted for different agricultural products. The main aim has been to increase production and quality of these products. In order to prevent huge falls in the price of wheat, the Government has intervened to the market in this period. State monopoly has been established in tobacco and opium exports.. *)? «iy» S. '-.*. '»il ''*xn? | en_US |
dc.language | Turkish | |
dc.language.iso | tr | |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | |
dc.rights | Attribution 4.0 United States | tr_TR |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | |
dc.subject | Tarih | tr_TR |
dc.subject | History | en_US |
dc.title | Türkiye`de tarım politikaları (1928-1938) | |
dc.type | doctoralThesis | |
dc.date.updated | 2018-08-06 | |
dc.contributor.department | Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Anabilim Dalı | |
dc.subject.ytm | Turkey | |
dc.subject.ytm | Agricultural policies | |
dc.identifier.yokid | 62020 | |
dc.publisher.institute | Sosyal Bilimler Enstitüsü | |
dc.publisher.university | YILDIZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ | |
dc.identifier.thesisid | 62020 | |
dc.description.pages | 330 | |
dc.publisher.discipline | Diğer |